
Eilandlicht
‘Ik weet uit de eerste hand wat blindheid inhoudt,' weerlegde haar vader, ‘de zorg die het met zich meebrengt, de uren van opoffering -'‘Wie kan haar beter helpen dan ik?' vroeg Henry hem. ‘Ik heb onbeperkte mogelijkheden. Ik zal ervoor zorgen dat Isabelle de beste do ...

Eilandlicht
‘Isabelles moeder had een zeldzame ziekte,’ zei de man uiteindelijk. ‘We wisten dat nog niet toen Isabelle werd geboren, maar na een tijdje werd duidelijk dat mijn vrouw haar zicht kwijtraakte.’Henry kreeg een wee gevoel in zijn maag. ‘Eerst verloor ze ’s nachts haar ...

Eilandlicht
‘Ik wist het!' klonk een schreeuw achter hen.Ze maakte zich net op tijd van Henry los om te zien dat haar vader door het luik naar boven kwam. Zijn verweerde gezicht was vertrokken van boosheid en ze huiverde. De woede spatte uit zijn ogen.‘Jij waard ...

Eilandlicht
Ze boog haar hoofd iets achterover, wat voor hem genoeg was om zijn mond naar haar wang te laten glijden. Ze slaakte een kreetje en haar lippen weken van elkaar. Toen nam zijn mond de hare met een explosie die hem deed wankelen.De zachtheid van haar huid en de zoete s ...

Eilandlicht
‘Misschien zou het wel beter zijn als Henry dood was. Dan kan hij nooit meer terugkomen en jou opnieuw pijn doen.' Ze liet zijn handen los en wankelde achteruit. ‘Pap, hoe kunt u dat zeggen?'Zijn schouders zakten. ‘Ik vind het verschrikkelijk om jou zo verdrietig te z ...

Eilandlicht
9Toen er de volgende ochtend op de deur werd geklopt, schoof Isabelle dieper onder de dekens. Ze wilde niet opstaan, het daglicht niet zien, niet ademen. Ze had uren geleden al moeten opstaan, maar ze had zich niet bewogen, zelfs niet toen haar vader haar ka ...

Eilandlicht
‘Ik hou niet van verrassingen.’Hij grijnsde en strompelde terug naar de buitendeur, die nog op een kiertje stond. ‘Deze vind je leuk.’ Zwak zonlicht scheen de keuken in. Hoe kon ze het weerstaan om op een zeldzame zonnige dag als deze naar buiten te gaan? ‘Weet je zek ...

Eilandlicht
Haar hart kromp samen, alsof iemand er een touw om had gebonden en het uit haar borst probeerde te rukken. ‘Je bent de enige vrouw van wie ik ooit heb gehouden, Isabelle. Ik wil jou de rest van mijn leven laten zien hoeveel ik van je houd.’Ze geloofde hem. Ze proefde ...

Eilandlicht
Zwaar ademend drukte ze haar gezicht tegen het raam van de woonkamer en tuurde langs de struiken en de dennenbomen naar het pad dat naar de steiger liep. Het enige wat ze kon zien, was de geruite jas van een van de mannen die Henry waren komen halen. De anderen waren als gevolg van een ...

Eilandlicht
‘Ik heb me nooit gerealiseerd dat je de binnenkant ook wit kalkte,' zei ze toen ze de bovenste trede hadden bereikt. Deze trap ging niet verder; om naar de lantaarnkamer te klimmen, moest gebruik worden gemaakt van de ladder iets verderop. De poten waren te zien, maar de rest verdween ...