Groeten uit Den Haag

Onlangs was ik op een boerderij. Zo bijzonder lijkt dat in eerste instantie niet, want gelukkig staan er nog heel wat boerderijen in Nederland. Triest is wel dat ze in rap tempo verdwijnen. Niet in de laatste plaats doordat linkse partijen de weilanden waar nu nog koeien lopen, willen volbouwen met huizen of plaveien met foeilelijke zonnepanelen. Als het aan de collega’s van onder andere D66, PvdA en GroenLinks ligt, blijft er van het platteland dat we nu kennen nagenoeg niets meer over en is er in de toekomst in Nederland geen boer meer te bekennen.

Als SGP-fractie bekijken we dat anders. Boeren zorgen voor ons eten en zijn de beste beheerders van ons landschap. Daar moeten we dus zuinig op zijn. Collega Roelof Bisschop, zelf boerenzoon, draagt deze boodschap onvermoeibaar en met passie uit tijdens de landbouwdebatten.

Maar goed, ik was op een boerderij. En wel een heel bijzondere, midden in het Groninger aardbevingsgebied. Nu ben ik heel wat gewend, maar de toestand die ik daar aantrof, herinnerde me aan boerderijen zoals ik die eens in het oosten van Letland heb gezien. Het woongedeelte van de Groninger boerderij was onbewoonbaar, de oude stal had gaten in het dak vanwege de scheuren die door de muren liepen en van de nieuwe stal was de mestkelder lek. De boer en zijn gezin woonden noodgedwongen in een unit naast de boerderij. Bovendien hadden twee leden van het boerengezin te kampen met (ernstige) ziektes. Dit soort bezoeken grijpt me aan en motiveert me des te meer om in de Tweede Kamer op te komen voor mensen die het gevoel hebben in de steek te zijn gelaten.

Mijn medewerker Hans Maljaars en ik hadden die dag nog een paar afspraken. De laatste was in Loppersum. Onderweg kwamen we langs een prachtige Groninger boerderij. Het was de plek waar een van onze ”mannen van het eerste uur”, ds. Zandt, is opgegroeid. Uiteraard zijn we even gestopt en hebben we een foto gemaakt. Ik dacht: Als ds. Zandt nu in de Tweede Kamer had gezeten, wat zou híj dan geprotesteerd hebben tegen al het onrecht dat de Groningers is aangedaan. Hem kennend, zou zijn protest waarschijnlijk gepaard zijn gegaan met de oproep die zijn leven en optreden kenmerkte: „Land, land, land, hoort des Heeren Woord.” Vanuit die oproep komen we als vanzelf uit bij de opdracht die een christenpoliticus heeft: God liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf.

Chris Stoffer

Tweede Kamerlid voor de SGP

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen