Wantrouwen
Met welke mindset kijk en luister je naar anderen? Ga je er bij voorbaat al van uit dat die ander je voorliegt, verkeerde intenties heeft en niet te vertrouwen is? Of vaar je blind op de blauwe ogen van degene tegenover je? In de arena die de raadszaal heet, zijn beide opties een slecht idee. Daar dient de inhoud altijd leidend te zijn.
De bredere trend is onmiskenbaar, zowel lokaal als op grotere schaal. Het wantrouwen naar elkaar viert hoogtij. Denk aan de beschamende vertoning van vorige week in de Tweede Kamer. De egocentrische maatschappij kwam daar zeer pijnlijk tot uiting. De enige vraag lijkt immers: hoe word ik er zelf beter van? Maar sluipenderwijs zie je ook de toename van wantrouwen naar elkaar. Wat is jouw verborgen agenda, wat vertel je me niet? Hoe je overkomt op sociale media lijkt steeds vaker belangrijker dan een debat op inhoud voeren.
Gevoel
Waar de egocentrische houding in onze eilandelijke gemeenteraad gelukkig niet of nauwelijks aanwezig is, neemt het wantrouwen wel een steeds grotere vlucht. In verschillende dossiers bleek dat al, met als triest dieptepunt het opstappen van VKGO uit de coalitie naar aanleiding van de (toen nog geplande) bouw van 111 flexwoningen voor Oekraïense vluchtelingen. Maar ook daarvoor was van alles misgegaan of verzwegen in allerlei dossiers. Het bleek gebaseerd op een gevoel, want op bewijzen zitten we nog steeds te wachten.
Afsnijden
Nu ligt er het dossier Heerlijk Haringvliet en ook in die kwestie en een wantrouwende houding merkbaar bij verschillende partijen. Los van het feit dat het een ingewikkelde juridische zaak is waarin verschillende visies bestaan over hoe je om moet gaan met het Didam-arrest, komt daar wel iets aan de oppervlakte. Wat precies? Je zou de indruk kunnen krijgen dat de gemeente juridisch gesproken soms de neiging heeft om een beetje af te snijden als ze de kans krijgt.
Koninklijke weg
Dat werd al zichtbaar in de kwestie ronde de flexwoningen. De kruimelregeling toepassen was inderdaad sneller dan de reguliere procedure rond de bouwaanvraag. Maar de kans dat het zou mislukken was vanaf het begin serieus aanwezig. Toch werd voor deze route gekozen. En ook in de zaak Heerlijk Haringvliet is de route gekozen die juridisch misschien wel houdbaar is, maar toch vraagtekens oproept. Waarom niet gewoon even op pauze drukken en eerst de boel dicht timmeren door de koninklijke weg te bewandelen? Het probleem bij dit soort keuzes is namelijk dat je de schijn tegen krijgt als het te vaak gebeurt. En dat voedt het wantrouwen, dat de laatste jaren toch al is gegroeid tegen alles wat overheid is.
Haastige spoed
Het doet de geloofwaardigheid van de gemeente alleen maar goed als zorgvuldigheid op 1 staat, of in ieder geval boven snelheid. Hoezeer die wens ook prijzenswaardig was rond de flexwoningen, het spreekwoord luidt niet voor niets 'haastige spoed is zelden goed'. Bedachtzaamheid voedt het wantrouwen in ieder geval een stuk minder en is ook nog een teken van goed bestuur. De andere kant, blind varen op het verhaal van een wethouder is ook zeker niet nodig. Of hij nu van jouw partij is of niet, een raadslid zit er net als de leden van het college voor de belangen van alle inwoners van het eiland en niet alleen voor de eigen achterban. Wordt het algemene belang geschaad, dan is een kritische houding zeker op zijn plaats.
Spiegel
Het is voor een mens goed om af en toe eens in de spiegel te kijken. Bijvoorbeeld of je houding tegenover mensen die andere ideeën hebben standaard op het standje 'wantrouwen' staat. Dat is namelijk echt iets anders dan kritisch zijn.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 juli 2024
Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's
