Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Europa probeert Afrika westers lhbti-denken op te leggen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Europa probeert Afrika westers lhbti-denken op te leggen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het lijkt erop dat Europa een onverbeterlijk koloniaal karakter heeft. Anno 2023 willen Europese leiders precies voorschrijven hoe Afrikanen over homoseksualiteit, gender en seksualiteit moeten denken. Kennelijk voelt Europa zich nog altijd superieur ten opzichte van mensen ten zuiden van de evenaar.

Wat is er precies aan de hand? Ik denk aan het handelsverdrag tussen de Europese Unie met een groep van 79 Afrikaanse, Caribische en de Stille Oceaan landen. Dit zogeheten Post-Cotonou-verdrag – ofwel ACS-EU-Partnerschapsovereenkomst – is een bindende overeenkomst met een looptijd van twintig jaar. Afgelopen zomer heeft de Europese Raad haar akkoord gegeven voor officiële ondertekening hiervan. Alleen, Afrikaanse partners waren niet bij het opstellen van de richtlijnen betrokken en ontdekken langzaam maar zeker de kleine letters. Ze komen erachter dat het verdrag niet alleen over bananen en avocado’s gaat, maar ook over abortus, gender, prostitutie, homohuwelijk, seksuele voorlichting en het inperken van ouderlijke zeggenschap.

Vage termen

Het is begrijpelijk dat Afrikaanse regeringsleiders boos zijn, ook omdat de EU haar ideologische doel niet eerlijk op tafel legt, maar dit op een sluwe manier en met vage, elastische termen probeert af te dwingen. De bewuste doelen zijn nergens letterlijk in de tekst te lezen. In plaats daarvan verwijst het document naar andere overeenkomsten. Bijvoorbeeld naar de ‘International technical guidance on sexuality’, een document waarin gedetailleerd is vastgelegd hoe kinderen over homoseksualiteit, masturbatie, seksualiteit, zwangerschappen en transgenderisme moeten worden voorgelicht. Zo moeten kinderen tussen vijf en acht jaar volgens het document met hun ouders of leraren nadenken over hun eigen geslacht.

Reden waarom parlementair vertegenwoordiger Matthew Sahr Nyuma van Sierra Leone zich kritisch over de overeenkomst uitspreekt. “De overeenkomst bevat mooie onderdelen, maar ook zeer kwalijke. Van ons wordt verwacht dat we clausules over homoseksu aliteit, gender en seksualiteit accepteren die mijlenver van onze waarden en tradities af staan. Sierra Leone is een onafhankelijk land. Dat betekent dat de Europese Unie niet in de positie is om onze wetten herschrijven. Het opstellen van de overeenkomst zou in gelijkwaardigheid en wederzijds begrip moeten gebeuren, maar het onderhandelingsproces laat helaas zien dat de EU ons niet als gelijkwaardige partners beschouwt.”

Weinig respect

Dat steeds meer Afrikaanse landen zich nu zorgen maken over de gevolgen van het ACS-EU-verdrag en de ondertekening ervan zelfs een aantal maanden is uitgesteld, kan zomaar met de inbreng vanuit Nederland te maken hebben. Drs. Henk Jan van Schothorst van de Nederlandse organisatie Christian Council International reist regelmatig naar Afrika om met leiders van verschillende landen te spreken over de ‘problematische bepalingen’ in het verdrag. Van Schothorst: “Onze stip op de horizon is dat Europa in dit nieuwe verdrag de nationale soevereiniteit en christelijke waarden van alle landen respecteert.”

Inderdaad laat de manier waarop de EU onderhandelt weinig respect voor de andere partij zien. Brussel heeft de betrokken staten in drie groepen verdeeld: Afrika, Caribisch gebied en de Stille Oceaan. Met elke groep vergadert de EU apart en geeft zichzelf daarbij de rol van covoorzitter. Deze aanpak maakt de onderhandelingspositie van de 79 andere landen zwak.

Brussel voert bovendien het gesprek niet met nationale parlementen maar met een raad van ruim honderd ministers van buitenlandse regeringen. Deze raad heeft wetgevende bevoegdheden gekregen en kan bindende besluiten voor partijen nemen.

Deze EU-strategie werpt een nogal vervelend licht op excuses die Europese landen voor hun aandeel in de slavenhandel maken en getoonde schaamte voor het koloniale verleden.

SDG-doelen

In Europa zelf is intussen een vergelijkbaar proces gaande. Wie in een van de lidstaten woont, wordt gestimuleerd te leven volgens de agenda die de Verenigde Naties in 2016 hebben afgesproken. Het rapport ‘Transforming Our World’ bevat zeventien doelen (in het Engels: Sustainable Development Goals, SDG) voor 2030. Stuk voor stuk mooie doelstellingen, waar niemand iets op tegen kan hebben. Neem het streven om honger te stoppen, te zorgen dat er voor iedereen betaalbare en duurzame energie is en dat ongelijkheid binnen en tussen landen minder wordt. De VN wil met deze agenda grote en langdurige impact op de sociale, politieke en economische ontwikkeling van de VN-lidstaten hebben. Maar ook hier is het goed de kleine lettertjes en verhullende taal niet over het hoofd zien.

De lidstaten moeten dit proces coördineren; in Nederland ligt deze taak bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Dit ministerie heeft hiervoor in 2016 het genderplatform Wo=Men opgericht, waaraan inmiddels zo’n 50 organisaties en 125 professionals zijn verbonden. Met een half miljoen euro subsidie per jaar coördineert Wo=Men vanuit het ministerie van Buitenlandse Zaken de promotie van gendergelijkheid (SDG 5). Bij de uitvoering van SDG 5 hoort ook dat COC, Stichting Rutgers, Women Inc, Atria en andere organisaties die bij Wo=Men zijn betrokken sinds 2016 tientallen miljoenen euro’s ontvangen om Nederlanders op andere gedachten over man en vrouw, geslacht en gender te brengen.

Of burgers willen of niet, als ze op hun smartphone kijken of de radio aanzetten merkten ze het effect van de VN-agenda. Leerlingen op (openbare) scholen en studenten tijdens colleges wordt duidelijk gemaakt dat het gevoel bepalend is voor hun identiteit en dat biologie er daarbij niet toe doet. Op social media uiten ouders zich hierover inmiddels verontwaardigd. Net als bij de Afrikaanse leiders gaan de ogen open voor verborgen ideologische agenda’s. Het is te wensen dat de kerken ook opstaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2023

Ecclesia | 8 Pagina's

Europa probeert Afrika westers lhbti-denken op te leggen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2023

Ecclesia | 8 Pagina's