Gelijk als met Zijn hand

Gods hand

Ons rijke huwelijksformulier spreekt inderdaad over Gods hand bij de echtelijke verbinding van man en vrouw. Na de bekende geschiedenis uit Genesis 2 te hebben verhaald, lezen we in dit formulier twee heldere conclusies: ‘Daarom zult gij ook niet twijfelen, of de huwelijke staat behaagt aan God den Heere; overmits Hij Adam zijn huisvrouw geschapen, Zelf toegebracht, en hem tot een huisvrouw gegeven heeft; daarmede betuigende dat Hij nog heden ten dage aan een iegelijk zijn huisvrouw gelijk als met Zijn hand toebrengt. Daarom heeft ook de Heere Jezus Christus dien zo hoog geëerd, met Zijn tegenwoordigheid, giften en wondertekenen te Kana in Galiléa, om daarmede te betuigen dat de huwelijke staat behoort eerbaar gehouden te worden bij allen, en dat Hij den getrouwden Zijn hulp en bijstand altijd wil bewijzen, ook wanneer men zulks allerminst verwacht’.

God heeft het huwelijk uitgedacht en ook na de zondeval is het een geoorloofde en goede zaak. De eerste vrouw, Manninne of Eva, is door de Heere geschapen, gebracht bij Adam en gegeven tot echtgenote. Elk huwelijk daarna komt onder Gods bestuur tot stand. Nog altijd is het Gods hand, al zal duidelijk zijn dat het lang niet altijd in Gods gunst is. Ook onder Zijn toelating komen veel huwelijken tot stand. De wijze waarop David ‘zijn’ Bathséba tot zich nam is zo anders dan de weg van Rebekka tot Izak of de weg van Boaz naar Ruth. Na de zondeval is niet alleen de heilige huwelijke staat besmeurd door de zonde, maar ook de weg daar naar toe. Wat is het een wonder als man en vrouw elkaar, biddend om Gods zegen, mogen leren kennen en als de vruchten in verkeringstijd en na de huwelijkssluiting laten zien waar het ons om te doen is.

Mensenhand

De vraagsteller meent soms in openbare gebeden een andere klank te beluisteren. Als er gebeden wordt voor ‘hen die niet tot een huwelijk zijn gekomen’, lijkt het alsof meer de actieve daad van de mens centraal staat. In plaats van de nadruk op Gods hand die samenbrengt, klinkt daarin de menselijke kant en hand door. Mijn stellige indruk is dat deze uitdrukking niet zo bedoeld is! Al mag er wat mij betreft ook ‘gewoon’ gebeden worden voor ‘sommigen die ongehuwd zijn en die dat als moeilijk ervaren’, deze woorden willen hetzelfde zeggen.

Onder de ongehuwden zijn er voor wie het een bewuste keus is. Het ongehuwd zijn van de apostel Paulus is - menselijker wijze gesproken - tot rijke zegen geweest voor Gods Kerk. Zijn zwerftocht op aarde, bijzonder tijdens de zendingsreizen, zou als gehuwde man vrijwel onmogelijk zijn geweest. Anderen worstelen met hun geaardheid/gerichtheid die de weg tot een huwelijk afsluit. In Gods voorzienig beleid kan het ook zijn dat er om andere redenen géén huwelijk wordt gesloten. Gods leiding in het leven was anders, al liggen er op de levensweg verlangens, tranen en gebeden. Wat een wonder als we mogen buigen en ook in deze dingen eenvoudig mogen vragen: ‘HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden’ (Psalm 25:4).

Ten slotte, lezer(es), het grootste wonder is niet een aardse levensgezel van de Heere te ontvangen maar verbonden te zijn aan dé Bruidegom, Jezus Christus.

Heb jij/hebt u ook een vraag?

Mogelijke vragen over onderwerpen binnen de doelstelling van De Saambinder kun jij/kunt u mailen naar ds. B. Labee of hem per post toezenden (zie colofon). Er volgt -zo mogelijk- altijd een reactie. Echter alleen als de redactie het waardevol acht voor de lezers, volgt een antwoord op jouw/uw vraag in een nummer van De Saambinder. Graag wel wat geduld. Er liggen nog tientallen vragen op een reactie te wachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen