Het bedroeven van de Geest

Op het eerste gezicht staat dit woord zomaar tussen allerlei andere vermaningen in. Maar zou het nu ook niet zo kunnen zijn dat we al die vermaningen moeten lezen in het licht van deze ene? Door liegen en bedriegen, stelen en kwaad blijven, bedroeven we namelijk de Heilige Geest. De Heilige Geest Gods staat er zelfs. Die Geest Gods kunnen we dus bedroeven! Gods Woord zegt op andere plaatsen dat we die Geest ook kunnen uitblussen en tegenstaan. Ja, dat we zelfs tegen de Heilige Geest kunnen zondigen. Natuurlijk is het zo dat de Geest onwederstandelijk werkt, maar vanuit de mens gezien kunnen we Hem belemmeren in Zijn werk. Laten we dan maar bedenken dat Paulus hier schrijft aan mensen die de Heere kennen. Dat hij schrijft aan mensen die het eigendom zijn van Christus, maar die desondanks de Heilige Geest bedroeven.

Het woord bedroeven, zegt kanttekening 57, is ‘een wijze van spreken waardoor te kennen gegeven wordt dat de Geest Gods, Die in ons woont, door dergelijke zonden, waarvan Hij een afkeer heeft, Zijn vriendelijke werking in ons verduistert, en in plaats van Zijn liefde ons Zijn gramschap laat gevoelen, waaruit ook een bedroefd gemoed rijst in de gelovigen, en de zekerheid hunner zaligheid wordt verduisterd’. O, zondaren uit Efeze zijn door de Heilige Geest in God gaan geloven. Die Geest is in de gemeente komen wonen om er nooit meer weg te gaan. Maar in plaats van dankbaar te zijn voor Zijn werk bedróéven ze Hem! Zijn aanwezigheid wordt blijkbaar niet op prijs gesteld. Zijn werk wordt niet gewaardeerd. Kijk maar naar het tekstgedeelte. In vers 25 lezen we over de leugen. In vers 28 over het stelen. In vers 29 over vuile redenen die uit de mond gaan. We lezen over bitterheid en toornigheid in vers 31. En Paulus zegt daarvan dat, als die dingen onder hen leven, de Heilige Geest geen gemeenschap met hen kan hebben. Er mag niets tussen hen en Hem inzitten.

Op de achtergrond

Straft de Heilige Geest Gods kinderen daar dan voor? Nee, dat niet. Hij doet iets wat veel erger is. Wat dan? Wel, dan trekt Hij Zich terug. Nee, Hij gaat niet weg. Dat kán ook niet. Waar de Geest Gods komt te wonen, blijft Hij altijd. Maar dan houdt Hij Zich wel op de achtergrond. En weet u wat er dan gebeurt? Wel, dan wordt het zo koud, zo dor en zo ontzettend kil vanbinnen. Dan komt er een tijd van dorheid en magerheid over de ziel, een tijd van geestelijke inzinking. En dat is dan dus door eigen schuld, omdat wij de Heilige Geest hebben bedroefd.

Nu even wat dichterbij. Hoe is dat bij ons, bij u? Mag u ook weten door de Heilige Geest in Christus te zijn ingelijfd, maar is het tegelijk soms ook zo donker, zo kil en dor? Wel, zeg eens, wat is dan de oorzaak daarvan? Als de Heilige Geest Zich in moet houden in de gemeente waar u een plaats mocht ontvangen; wat is daar dan de oorzaak van? Is het niet omdat we de Heilige Geest bedroefd hebben met al onze zonden en boze werken?

Bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt tot den dag der verlossing, zegt de tekst. Ja, het werk van de Heilige Geest is heel veelzijdig. Dat is zeker waar. Toch houdt Hij Zich meestal op de achtergrond, want Hij is er altijd op uit om Christus te verheerlijken in zondaarsharten.

In de genoemde tekst wordt ook maar één aspect van Zijn werk genoemd: het verzegelen. Hij heeft het zegel van eigendom erop gezet. Hij zet er een stempel op: hij of zij is van Mij. Hij of zij is Mijn eigendom. Nee, het is waar, dat kunnen de verzegelden vaak zelf niet geloven. Daar kunnen ze vaak niets van bezien. Maar van Gods kant is het wél waar! O, wat is dat verootmoedigend. Gods kinderen moeten daarom ook zo vaak zeggen: wie ben ik toch dat Hij naar mij heeft omgezien? Hoe is het toch mogelijk dat de Heilige Geest wil wonen in mijn verdorven hart!? Ik heb Hem zo ontzettend vaak bedroefd. En desondanks wil Hij op mijn verzondigde leven een stempel zetten! Dat is onbevattelijk en onbegrijpelijk. Dat gaat het verstand ver te boven. Dat is alleen maar te bewonderen. Maar het is ook bemoedigend. Want de Heilige Geest is niet bij Gods kinderen komen wonen omdat het in hun dwaze verdorven hart zo goed toeven is. En Hij heeft Zijn zegel er niet op gezet omdat zij de moeite waard zijn. Maar dat doet Hij nu alleen maar om Christus’ wil. Omdat Hij er is komen wonen, mogen Gods kinderen ervan verzekerd zijn dat Hij Zijn werk af zal maken en eeuwig bij hen blijft. Wat een ontzettend groot wonder!

Straks verlost

Het is waar, hoor: de dag van verlossing moet nog komen. Maar op die dag komt de Verlosser Zelf met grote kracht en heerlijkheid. Tót die dag zijn al de Zijnen verzegeld, maar op die dag der dagen zal Christus Zijn eigendomsrecht laten gelden. Wat zal dat zijn, volk van God. Dan is dat volk verlost van de zonden. Dan zijn ze verlost van satan. Verlost van zichzelf. Verlost van dat lichaam der zonde en des doods. Dan staan daar de honderdvierenveertigduizend verzegelden op de berg Sion, samen met het Lam en ze hebben de Naam van de Vader geschreven aan hun voorhoofden.

Zult u daar dan ook bij staan?

En bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt tot den dag der verlossing.

Efeze 4:30

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen