De zaligsprekingen [42]

Over de vreedzaamheid

Dit is de zevende trede van de gouden ladder die naar de gelukza- ligheid leidt. De benaming ‘vrede’ is lieflijk, en het werk van de vrede is een gezegend werk. Zalig zijn de vreedzamen.

Let eens op de samenhang. De Schrift voegt twee dingen samen: de reinheid van het hart en de vreedzaamheid van de geest. Jako- bus 3:17: ‘De wijsheid die van boven is, is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam’. Hebreeën 12:14: ‘Jaagt de vrede na met allen, en de hei- ligmaking’. Hier voegt Christus ze samen: de reinen van hart en de vreedzamen, alsof er geen reinheid kan zijn waar niet het streven naar vrede is. Wij moeten díé godsdienst voor verdacht houden die vol partijstrijd en onenigheid is.

In deze woorden zijn drie delen:

• Het eerste is dat er een plicht wordt aangeduid: de vredelievendheid.

• Het tweede is dat er een plicht wordt uitgedrukt: wij moeten vredestichters zijn.

• Het derde is de eretitel die wordt verleend: zij zullen Gods kinde- ren genaamd worden.

Het eerste. De plicht die wordt aangeduid: de vredelievendheid. Voordat mensen vrede kunnen stichten bij anderen, moeten ze zelf vredelievend van geest zijn. Voordat ze de vrede kunnen bevorderen, moeten ze de vrede beminnen. Christenen moeten vrede- lievend zijn. Deze vredelievendheid van geest is de schoonheid van een gelovige. Het is een kostbaar kleinood. 1 Petrus 3:4: ‘Het versiersel van een rustige geest is kostelijk in Gods oog’ (Eng. vert.). De gelovigen zijn schapen van Christus (Joh. 10:27). Een schaap is een vreedzaam schepsel. De gelovigen zijn Christus’ duiven (Hoogl. 2:14), en daarom moeten ze zonder gal zijn. Het past christenen niet om te zijn als Ismaël, maar wel als Salomo. Al moeten ze leeuwen zijn om hun moed, dan moeten ze toch lammeren zijn om hun vre- delievendheid. God was niet in de aardbeving, niet in het vuur, maar wel in het suizen van een zachte stilte (1 Kon. 19:12). God is niet in een ruwe en onstuimige geest, maar wel in een vreedzame geest.

Er is een viervoudige vrede

Er is een viervoudige vrede waarnaar wij moeten staan en die wij moeten koesteren.

1. Ten eerste is er de vrede in de huizen, de vrede in de gezinnen. Die wordt de ‘band des vredes’ genoemd (Ef. 4:3). Zonder deze valt alles in stukken uiteen. De vrede is de band die de leden van een gezin samenbindt. Zij is de gouden gesp die hen met elkaar verbindt zodat ze niet uiteen raken.

2. Ten tweede is er de vrede in onze leefomgeving. Die is er als er een aangename harmonie is, als de gevoelens in een leefom- geving samenstemmen en in goede harmonie zijn. Dat is als allen in één richting gaan, zoals de apostel het zegt: volkomen samengevoegd zijn in een zelfde zin (1 Kor. 1:10). Door één vals klinkende snaar wordt de hele muziek onzuiver. Eén verkeerd lid in een leefomgeving brengt het geheel in gevaar. 1 Thess. 5:13: ‘Zijt vreedzaam onder elkander’.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen