De verschijning aan de Emmaüsgangers
Twee van de volgelingen van Jezus zijn onderweg naar Emmaüs. Ze zijn terneergeslagen over alles wat er in Jeruzalem gebeurd is. Hun Meester is gestorven en met Hem is al hun hoop vergaan. Alles is geëindigd in de dood.
Het getuigenis van de vrouwen dat Jezus was opgestaan, nee, dat kunnen ze niet geloven. Het getuigenis van enkele discipelen die het graf leeg hadden gevonden, vinden ze maar hoogst onwaarschijnlijk. Zo spreken ze met harten vol smart over Hem Die hun ziel had lief gekregen.
Terwijl ze samen spreken, voegt Jezus Zich bij hen. ‘En hun ogen werden gehouden dat zij Hem niet kenden’ (Luk. 24:16). De Zaligmaker vraagt hun wat ze samen aan het bespreken zijn. De Heere weet dit natuurlijk wel, maar Hij wil het uit hun eigen mond horen. Zo weet de Heere ook wel hoe het met u en met jou gesteld is, maar Hij wil het ook uit uw en uit jouw mond horen.
Werken en woorden
Kléopas, een van de twee wandelaars, antwoordt: ‘Zijt Gij alleen een vreemdeling te Jeruzalem, en weet niet de dingen die deze dagen daarin geschied zijn?’ (Luk. 24:18b). Op de vraag van Jezus gaan de Emmaüsgangers daarna vertellen dat ze hadden gehoopt dat Jezus Israël verlossen zou, want Hij was een profeet krachtig in werken en woorden. Maar hun hoop is nu vergaan. Het is allemaal zo anders gegaan dan ze verwacht hadden. Zo spreken ze vanuit verslagen harten hun gedachten tot Jezus uit.
Wat is het groot als we mensen om ons heen hebben met wie we onze worstelingen kunnen delen. Want de Heere zou daarmee in ons midden kunnen zijn. Zo is het ook hier.
Als gebroken mensen delen de Emmaüsgangers hun smart met de onbekende Wandelaar. Ze vertellen dat ze hun Meester moeten missen, maar ook dat ze Hem niet kunnen missen. Hij was hen in alles voorgegaan, maar nu is alles in de dood geëindigd. Zijn woorden van eeuwig leven zijn ten einde.
Tragen van hart
‘O onverstandigen en tragen van hart om te geloven al hetgeen dat de profeten gesproken hebben; moest de Christus niet al deze dingen lijden, en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?’ (Luk. 24:25). Als Profeet en Leraar gaat Christus aan hen Zijn priesterlijk werk verklaren: ‘En begonnen hebbende van Mozes en van al de Profeten, legde Hij hun uit, in al de Schriften, hetgeen van Hem geschreven was’. Had Mozes het Middel om de welverdiende straf te kunnen ontgaan niet bekendgemaakt bij de uittocht van Egypte? Er moest toch een lam sterven? En dat bloed moest toch toegepast worden aan de posten van hun huizen? Al het bloed van stieren en bokken getuigt er toch van dat er alleen verzoening is door voldoening? Zo heeft toch ook Johannes de Doper Hem aangewezen als het Lam Gods Dat de zonde der wereld wegneemt. De Christus der Schriften moest immers al deze dingen lijden? De profeet Jesaja had ervan getuigd: ‘De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden’ (Jes. 53:5b).
Volkomen offer
Opnieuw klinken deze woorden van eeuwig leven van deze grote Profeet. Maar het is genade om te mogen verstaan dat Christus niet met het bloed van stieren en bokken, maar met Zijn eigen bloed tot Zijn heerlijkheid is ingegaan om Zijn volkomen offer aan de Vader voor te stellen.
Zo gaat Hij aan verloren zondaren openbaren dat hun zonde en schuld door Christus aan het vloekhout op Golgotha is gehecht. Hierdoor zal de Vader nooit meer op hen toornen of op hen schelden. Zo wordt de gang van de Borg aan de Emmaüsgangers verklaard tot zaligheid van hun zielen. Heeft u deze volkomen Zaligmaker al nodig gekregen? Vertroostingen en bemoedigingen zijn groot, maar tot verzoening van uw zonde en schuld is de toepassing van Zijn bloed noodzakelijk. Zonder bloedstorting is er geen vergeving.
Ziet u uit naar de toepassing van Zijn bloed, naar de toerekening van Zijn gerechtigheid? Deze Zaligmaker is dood geweest, maar Hij leeft, om Zijn gerechtigheid weg te schenken aan vloekwaardige adamskinderen. Want Hij is opgestaan tot rechtvaardigmaking.
wordt vervolgd
En het geschiedde terwijl zij samen spraken en elkander ondervraagden, dat Jezus Zelf bij hen kwam en met hen ging.
Lukas 24:15
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 april 2023
De Saambinder | 20 Pagina's
