12. De wonderbare spijziging

Toen de Heere Jezus en Zijn discipelen hoorden dat hij gestorven was en dat er heel wat mensen kwamen om naar Hem te luisteren, verlieten zij Kapérnaüm om met een boot over de Zee van Galiléa naar Bethsáïda te vertrekken. Zij wilden zich terugtrekken in een woeste, onbewoonde plaats om even tot rust te komen.

Toen de mensen de Heere Jezus en Zijn discipelen zagen wegvaren, volgden zij hen over het land na om de Heere Jezus te kunnen bezoeken. Er waren in deze tijd veel mannen op de been, want het liep tegen het paasfeest en elke Joodse man was verplicht dat feest ieder jaar in Jeruzalem bij te wonen. Nu zij vernamen dat de Heere Jezus in hun omgeving was, maakten zij van de gelegenheid gebruik om Hem te bezoeken. De Heere genas hun kranken (Matth. 14:14) en begon hun vele dingen te leren (Mark. 6:34). Hij sprak tot hen van het Koninkrijk Gods; en die genezing van node hadden (‘begeerden beter te worden,’ zegt kanttek. 13), maakte Hij gezond (Luk. 9:11).

Inmiddels begon het donker te worden en liep het tegen de avond. De discipelen wilden dat de mensen zouden uitwijken naar de omliggende plaatsen om daar eten te kunnen kopen. Zij zagen dat zij geen eten bij zich hadden en maakten zich grote zorgen, vooral omdat er ook vrouwen en kinderen aanwezig waren. Zelfs overwogen de discipelen om naar de stad te gaan om voor al die mensen inkopen te doen. Maar de moeilijkheid was dat zij geen geld genoeg hadden om voor al die mensen te kunnen zorgen. Toen de Heere Jezus de grote schare met mensen zag, sprak Hij tot Zijn discipelen: Het is hun niet van node heen te gaan; geeft gij hun te eten (Matth. 14:16).

Zo’n opdracht gaf Hij ook aan Zijn discipel Filippus om zijn geloof te beproeven. Maar net als de andere discipelen antwoordde hij: ‘Heere, wij hebben niet genoeg geld bij ons om voor al die mensen te kunnen zorgen!’ Op dat ogenblik kwam de discipel Andréas eraan met een jongetje dat vijf kleine platte gerstebroden en twee kleine visjes bij zich had. Ook hij begreep wel dat daarmee zo’n grote schare niet gevoed kon worden en daarom zei hij tot de Heere Jezus: Maar wat zijn deze onder zovelen? (Joh. 6:9). Vijf van zulke broden waren niet eens toereikend voor honderd personen en hier dromden enige duizenden mensen samen! De discipelen zaten met hun handen in het haar. Zij wisten niet hoe het verder moest en ook Filippus en Andréas zagen geen oplossing. Maar een bekend Engels spreekwoord zegt: ‘Man’s extremity is God’s opportunity’. Dat betekent: Als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Als een mens geen raad meer weet, weet de Heere dat wel, want bij de HEERE, de Heere, zijn uitkomsten tegen de dood (Ps. 68:21).

De Heere Jezus gaf bevel dat de mensen in groepen van vijftig in het gras moesten gaan zitten en bij elkaar ontstonden er zo’n honderd groepen. Toen dat gebeurd was, brak de Heere het brood, nam de visjes, zag op naar de hemel en vroeg een zegen over de maaltijd. Daarna deelde hij onophoudelijk brood en vis aan de discipelen uit en zij gaven het door aan de mensen. Het grote wonder gebeurde dat de Heere het brood en de visjes vermenigvuldigde, zodat er meer dan genoeg eten was. In de Bijbel staat: En zij aten allen en zijn verzadigd geworden. En die daar de broden gegeten hadden, waren omtrent vijfduizend mannen (Mark. 6:42 en 44). Er bleven zelfs twaalf korven met brood over die op bevel van de Heere Jezus bewaard moesten worden voor een volgende maaltijd. Verwonderd spraken de mensen: Deze is waarlijk de Profeet, Die in de wereld komen zou (Joh. 6:14). Helaas volgden de meeste mensen de Heere Jezus om het natuurlijke voedsel. Daarom sprak Hij: Werk niet om de spijze die vergaat, maar om de spijze die blijft tot in het eeuwige leven. Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten (Joh. 6:27 en 35). De Heere Jezus bedoelde de geestelijke spijze en drank: een nieuw hart en het ware geloof. Daarom sprak Hij tot de Joden: Uw vaders hebben het manna gegeten in de woestijn en zij zijn gestorven. Ik ben het levende Brood Dat uit de hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven (Joh. 6:49, 51).

Zij die begeerden genezen te worden, maakte de Heere Jezus gezond. Zo zullen allen die door het geloof als een arme zondaar tot Hem de toevlucht nemen, zalig worden. Hij heeft beloofd: Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden. Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden (Matth. 5:4 en 6). Dat betekent dat allen die over hun zonden bedroefd zijn en begeren door Christus verlost te worden, zeker zalig zullen worden (zie kanttek. 3 en 5).

Hij heeft, na lang geduld,

Met goederen vervuld

Der hongerige monden;

Hij zag geen rijken aan;

Maar heeft z’, in hunne waan,

Gans ledig weggezonden (Lofz. v. Maria: 6).

(Volgende keer D.V. 13. De opwekking van Lazarus)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen