4. De genezing van de knecht van de hoofdman

Koning Herodes Antipas had in de grensplaats Kapérnaüm voor de beveiliging van het land een legerafdeling geplaatst. De hoofdman verkeerde in een verdrietige toestand. Hij had een knecht die op sterven lag. De man was plotseling verlamd, leed vreselijke pijn en het ging met hem naar het einde. Dat vond de hoofdman heel erg, want zijn knecht was altijd een plichtsgetrouw man geweest! Ten einde raad had hij de ouderlingen van de synagoge opgezocht. Daaruit bleek dat deze Romeinse hoofdman geen onverschillige heiden was, maar iemand die de dienst van de Heere ter harte ging.

De meeste Romeinen waren ongodsdienstige mensen, maar af en toe waren er enigen onder hen die zich aangetrokken voelden tot de Joodse godsdienst. Zo’n man was ook de hoofdman van Kapérnaüm. Hij behoorde tot hen die gerekend moeten worden onder de zogenaamde ‘godvrezenden’. Dat waren heidenen die de godsdienst van de Joden hadden aangenomen en tot de belijdenis waren gekomen dat de God van Israël de ware God is Die zij dienen wilden. Maar door nauwgezette Joden werden zulke onbesneden heidenen niet in hun midden geduld. Zij wensten de minste ge-meenschap met zulke mensen niet te hebben.

We weten hoe Petrus door middel van een groot linnen laken werd ingewonnen om tot Cornelius, eveneens een hoofdman over honderd, te gaan. We kunnen in Handelingen 10 lezen hoe Petrus de opdracht van de Heere ontving om die Romeinse hoofdman te bezoeken van wie de Heere getuigde dat hij een man was, godzalig en vrezende God (Hand. 10:2). Ook de hoofdman van Kapérnaüm had de Joodse godsdienst aangenomen en dat was het middel voor hem geweest dat hij, evenals de hoofdman Cornelius, de Heere in waarheid mocht leren vrezen. Toen de hoofdman zag dat zijn knecht ging sterven, had hij enige Joodse ouderlingen de opdracht gegeven naar de Heere Jezus te gaan om Hem te vragen of Hij zijn dood zieke knecht beter zou willen maken. De bekeerde hoofdman was ervan overtuigd dat de Heere Jezus daartoe in staat was.

Maar waarom ging hij zélf niet naar de Heere Jezus? Waarom stuurde hij een paar ouderlingen naar Hem? In de eerste plaats bleek dat de hoofdman zó hoog tegen de Heere Jezus opkeek, dat hij niet zelf naar Hem toe durfde te gaan. Hij had grote eerbied voor de Heere en voelde zich te onwaardig om tot Hem te komen. Toch zijn juist zulke mensen welkom bij de Heere. We zingen immers: ‘Hij slaat toch, schoon oneindig hoog, Op hen het oog, Die need’rig knielen’ (Ps. 138:3).

In de tweede plaats wist de hoofdman dat de Heere Jezus de macht had om de zieke knecht vanaf een afstand te genezen. Hijzelf had ook knechten onder zich die naar hem luisterden en als hij gebood dat ze moesten gaan, gingen ze en als ze moesten komen, kwamen ze. Als mensen al een méns gehoorzaamden, hoeveel te meer moeten dan álle dingen onder het bevel van de Heere staan, dacht de hoofdman (kanttek. 8 op Matth. 8:9). Toen de ouderlingen het verzoek van de hoofdman aan de Heere Jezus overbrachten, zeiden zij: ‘Heere, wijs het verzoek van de hoofdman niet af. Hoewel hij een heiden is, zo heeft hij ons Joodse volk lief en hij heeft ook de bouw van onze synagoge betaald!’ De Heere ging op hun verzoek in en begaf Zich meteen met hen op weg naar de doodzieke knecht. Toen de hoofdman dát hoorde, stuurde hij vlug een paar vrienden naar Jezus toe. Bij Hem aangekomen, spraken zij: ‘Heere, de hoofdman vraagt of U slechts één machtswoord tot genezing van zijn knecht wil spreken, want hij voelt zich te gering om U in zijn huis te ontvangen.’ Op het horen van die woorden verwonderde de Heere Jezus Zich en sprak: ‘Voorwaar zeg Ik u, Ik heb zelfs in Israël zo’n groot geloof als deze hoofdman heeft niet gevonden’ (Matth. 8:10). Terstond genas de Heere Jezus de zieke knecht, want we lezen dat, toen de ouderlingen terugkeerden, zij de kranke dienstknecht gezond vonden (Luk. 7:10). Het geloof van de hoofdman was niet beschaamd geworden.

Hoe duidelijk bleek uit dit wonder opnieuw dat de Heere Jezus werkelijk God is, van Wie geschreven staat: Want Hij spreekt, en het is er; Hij gebiedt, en het staat er (Ps. 33:9). Tot waarschuwing voor de ongelovige Joden had de Heere Jezus de veelbetekenende woorden gesproken: ‘Ik zeg u, Ik heb zelfs in Israël zo groot geloof niet gevonden. Bekeerde heidenen uit allerlei landen zullen bij Mij in de hemel komen en onbekeerde Joden, die vanouds in de Bijbel onderwezen zijn en daarom ‘kinderen des Koninkrijks’ genoemd worden, zullen om hun ongeloof naar de buitenste duisternis verwezen worden’ (Matth. 8:11 en 12).

Al de heid’nen, door Uw handen
Voortgebracht in alle landen,
Zullen tot U komen, Heer’,
Bukken voor Uw aanschijn neer.
En Uw Naam ter ere leven;
Gij zijt groot en hoogverheven;
Gij doet duizend wonderheên;
Gij zijt God, ja Gij alleen (Ps. 86:5).

(Volgende keer D.V. 5. De genezing van de tien melaatsen)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen