Groeten uit Den Haag

De kiezer heeft gesproken. Een nieuwe Tweede Kamer is geïnstalleerd. Er wordt gewerkt aan een coalitie. Het parlementaire werk heeft zijn aanvang weer genomen.

Als consequentie van de verkiezingen zijn heel wat collega’s niet in het parlement teruggekeerd. Soms was dat een eigen keus. In andere gevallen koos de partij ervoor mensen niet op de lijst te laten terugkeren. Verschillende collega’s zijn niet teruggekomen omdat hun partij onvoldoende zetels behaalde. Voor hen zijn de druiven het zuurst.

Ik merk dat het me raakt. Mensen met wie je meerdere jaren optrok, zijn ineens weg. Ongeacht hun gedachtegoed geeft dat me toch een beetje een pijnlijk gevoel. Ik denk aan Eppo Bruins van de Christen- Unie. Vaak troffen we elkaar ’s ochtends in de trein als hij in Ermelo instapte. Op Utrecht Centraal trakteerden we elkaar dan om en om op een beker koffie. En ik denk aan Roy van Aalst van de PVV. Met hem zat ik de commissie Infrastructuur en Waterstaat. Samen streden we voor opwaardering van de N35. Voor het coronatijdperk aten we geregeld samen in het ledenrestaurant van de Tweede Kamer. Paul Smeulders van GroenLinks zal ik ook missen. Een heel sympathieke collega met wie ik gezamenlijk het rouwverlof op de politieke agenda heb gebracht. En dan Wytske Postma van het CDA. Samen hebben we geknokt voor een goede regeling voor de touringcarbedrijven. Verkeersveiligheid was ook een onderwerp waarvoor we samen optrokken. Deze column is te kort om alle (voormalige) collega’s te noemen. Maar laat de hiervoor genoemde mensen symbool staan voor dat wat was en niet meer terugkomt.

Gelukkig zijn er ook collega’s gebleven van wie het aanvankelijk nog maar de vraag was of dat het geval zou zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan Lammert van Raan, het ‘werkpaard’ van de Partij voor de Dieren. Of Wybren van Haga van FVD, met wie ik het al goed kon vinden toen hij nog bij de VVD zat.

Hoe dan ook, de kiezer heeft gesproken. Daar moeten we het mee doen. Ik heb u als lezer in deze column een beetje gebruikt als psycholoog. Het verlies van goede collega’s van me afgeschreven. Ik hoop met alle gebleven collega’s en ook met de nieuwelingen, ondanks soms levensgrote verschillen, een goede band op te bouwen. In de komende columns leest u daar vast meer over.

Chris Stoffer

Tweede Kamerlid voor de SGP

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen