De Institutie van Johannes Calvijn

Zoals gezegd lijdt de mens aan nog een kwaal en daarvan moet hij eveneens genezen worden. Dat is de kwaal van de hoogmoed. Zolang het hem vergund wordt op zijn eigen oordeel af te gaan, laat hij onoprechtheid voor gerechtigheid doorgaan en daarmee tevreden houdt hij zich tegenover Gods genade overeind met ik weet niet wat voor schijngerechtigheden. Maar als hij eenmaal gedwongen wordt zijn leven te toetsen aan de weegschaal van de Wet, is het gedaan met zijn ingebeelde en zelfbedachte gerechtigheid en ziet hij hoe onmetelijk ver hij van de heiligheid verwijderd is, en anderzijds hoe overladen hij is met ontelbaar vele zonden waarvan hij eerder rein dacht te zijn. De slechte begeerten gaan namelijk schuil in zulke diep verborgen hoeken en holen dat ze gemakkelijk aan het oog van de mens ontsnappen. Niet zonder reden zegt de apostel dan ook dat hij niet van de slechte begeerte geweten zou hebben als de Wet niet zei: ‘Gij zult niet begeren.’ Als ze namelijk door de Wet niet uit haar schuilhoeken gehaald wordt, richt zij de ongelukkige mens zo heimelijk te gronde, dat hij niet eens iets merkt van haar dodelijke wapentuig.

Institutie II.7.6

© 2009 Den Hertog B.V., Houten. Institutie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen