De tabernakeldienst (285)

Vrienden, wie van u staat nog voor het gesloten voorhangsel en kent Christus niet Die dit als Borg heeft gescheurd? U leeft dan nog zonder Christus, en de hemelpoort is voor u gesloten. In de achterliggende maanden hebt u kunnen lezen dat u het ware, het levende geloof mist zonder recht verschrikt en bedroefd te zijn. Dat nú een bliksemschicht uw arme ziel treft als u het volgende leest: Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen (Hebr. 11:6). Werkt ook dit niets uit? Wat moet u dan een steenachtig hart hebben, dat zo hard is als een dia mant. De zwaarste hamer kan uw hart niet verbreken. Wij kunnen in de achterliggende tijd Bijbelse beweegredenen en gewichtige argumenten hebben geschreven, maar het laat u alles koud en ongevoelig. Wij kunnen u de donder van de vloek van de wet helder hebben laten horen, maar het doet u niets. U bent een luie zondaar, ook al bent u overtuigd dat u zich bekeren en geloven moet, maar u stelt het liever nog uit. Nóg uitstellen? U bent als Felix die Paulus antwoordde: Voor ditmaal ga heen; en als ik gelegen tijd zal hebben bekomen, zo zal ik u tot mij roepen (Hand. 24:25). Maar deze gelegen tijd deed zich voor Felix niet meer voor. Jonge mensen, je kunt bekering tot je ouderdom uitstellen; oude mensen, u kunt de tijd van bekering voor u uitschuiven tot aan uw sterfbed, en zo stelt ieder het van tijd tot tijd uit. Maar jonge mensen, hoe weten jullie dat je oud wordt? Ouderen, hoe weet u dat u een sterfbed krijgt? Hoevelen vallen tijdens hun slaap of door een ongeval in de eeuwigheid voordat zij zich er ooit bewust van waren? U wordt door satan in slaap gewiegd zoals een moeder haar onrustige kind in slaap wiegt. O dwazen, om de bekering uit te stellen, nu ieder hoort dat het gesloten voorhangsel wijst op de gesloten hemeldeur. Zullen jullie, zult u stráks pas roepen zoals de dwaze maagden die voor de gesloten hemeldeur stonden: Heere, Heere, doe ons open? Christus zal dan zeggen: Voorwaar zeg Ik u, Ik ken u niet (Matth. 25:11,12).

Indrukken zijn nog geen zaligmakende overtuigingen.

U kunt zekere indrukken hebben ontvangen en we hopen dat het uw hart heeft geraakt. Of zijn de indrukken te vergelijken met een voorval dat we vorig jaar zomer bij de Noordzee zagen? Enkele kinderen hadden bij eb op het strand een prachtig zandkasteel met torens gebouwd en stevig vast gestampt en wachtten daarna tot de vloed kwam. Toen het water van de eerste golf tegen het zandkasteel kwam, filmden zij hoe het kasteel aanvankelijk onbewogen bleef staan. Een tweede golf sloeg over de muur en kwam in de binnenplaats terecht, en veroorzaakte een barst in één van de torens. Ten slotte stortte het kasteel ineen, en kort daarna was er op die plaats niets meer van het kasteel te zien. Denk aan dit voorbeeld, en wij roepen u op om u tot de Heere te bekeren en in Hem te geloven om behouden te worden, vóór de vloed van de dood komt en de hel uw eeuwig deel zal zijn. U bent er nu verslagen van? Drijft het u dan nóg niet tot de Heere uit? We kunnen u de bloedende Jezus voorstellen, Die u door uw zonden hebt veracht en gekruisigd. Het is mogelijk dat u bent zoals al de mensen toen Jezus stierf. Zij zagen de gescheurde rotsen en de aardbeving en keerden bevreesd naar huis. Hoe? Zij sloegen met hun handen op hun borst, vol emotie, vrees en angst, en waren overtuigd dat God op hen vertoornd was. Na een tijd waren zij echter alles weer vergeten (Luk. 23:47,48). Het was bij al die mensen een uitwendige bekering, zoals een morgenwolk die voorbijdrijft, een dauwdruppel die door de zon opdroogt, of een schaduw die verdwijnt zonder een spoor achter te laten. En u? U loopt ook niet vast, u ontwaakt niet, uw hart is niet aan Christus verbonden.

Het kroonjaar van Christus om arme zondaars door het geloof te zaligen

Vrienden, weet toch dat Gods Geest Die uw hart heeft gemaakt, ook Dezelfde is Die uw hart in stukken breekt. U hebt Hém nodig! Vráág, vraag gedúrig om ware boetvaardigheid, om ware bekering. Moet een ieder dan dit alarmgeluid luid in de oren horen klinken en wegvluchten van het grote gevaar om verloren te gaan buiten God en buiten Christus? Zult u dan niet op uw borst slaan, wetend dat daar dat boze, goddeloze hart is, en met de tollenaar God om ontferming smeken: O God, zijt mij zondaar genadig? Is dit dan nog mogelijk? Denkt u dat bij God niet alle dingen mogelijk zijn? Zeg dan niet dat u te slecht bent voor Jezus, de Zaligmaker. Héden, nú wordt deze Zaligmaker u voorgesteld! Door middel van Zijn Woord prijst Christus Zichzelf u aan. Als het gescheurde voorhangsel u wijst op de weg die Christus door Zijn lijden en sterven heeft gebaand en wij met de vinger daarop wijzen, zo laat Christus u nú door ons op Hem wijzen. Wijs Hem en Zijn genade niet af! Hij nodigt arme, schuldige, hulpbehoevende, dorstige en hongerige zielen om te kopen zonder er iets voor te betalen (Jes. 55:1). Goddelozen, dit is goed nieuws voor de meest goddelozen onder de mensen (Jes. 55:7). Vijanden kunnen met God verzoend worden door Zijn dood (2 Kor. 5:20). Blijf niet langer een ongelovige spotter en een dwaas die Christus veracht. Een wonder als God u die als een beest zich heeft uitgeleefd; u die als een godsdienstige gesteund heeft op uw deugden en plichten, als een vuurbrand uit het vuur rukt! Zodra u op Gods tijd door het geloof ziet op Christus, Die het huis van Zijn Vader en het gezang van de engelen verliet om u als een hellewicht, een vloekende vijand, of een vrome godsdienstige man, vrouw of kind te verlossen, u zult het niet klein kunnen krijgen dat God op goddelozen ziet. U zult uitroepen: ’O, dierbare Zaligmaker, wat heeft het U gekost om mij zalig te maken.’ Kunt u zeggen dat u in Christus tot zaligheid gelooft? Dan zijn wij voldaan, omdat we weten dat God de Vader aan Christus Zijn arbeidsloon heeft gegeven en Hij verzadigd is (Jes. 53:11). We voelen het als onze dure roeping om de tijd die de Heere ons nog geeft, alleen te besteden om het middel te mogen zijn méér zondaars tot Christus te leiden. De Heere heeft ons destijds beloofd: Gij kroont het jaar Uwer goedheid (Ps. 65:12). We zijn daarna bespot door hen die eigenzinnige conclusies trokken en verachtelijk hun hoofd schudden. Ondanks dat God Zijn rechtvaardige oordelen om onze zonde over ons brengt, bekroont Hij om Christus’ wil tot onze verwondering verloren zondaars met genade van bekering en geloof.

Christus toont de verborgen liefde in de plooien van Zijn kleed als Zijn hart ’onthart’ is

Weet dat hoe meer het levende geloof in beoefening is, hoe meer u verlangt om meer van Christus te kennen Wie Hij is. Zij die het meest van Christus hebben geleerd, hebben nog niet het minste deel van Hem gezien. De meeste heilgeheimen liggen verborgen tussen de plooien van Zijn kleed. Christus rijdt als de grote Overwinnaar op het witte paard door de wereld. Als Hij u in het voorbijgaan ontmoet kunt u iets van Hem gewaar worden, maar voor u het weet is Hij weer uit uw gezicht. Doch hoe snel komt Christus terug als u van verdriet zou sterven om Zijn afwezigheid, om uw boos bestaan, om het geplaag van satan en om de haat van de vrome godsdienst. Hoe meer u Christus nodig hebt, hoe eerder Hij tot u komt. Het gevolg is dan dat Hij stilstaat en bij u neerknielt, waardoor de dichte plooien van Zijn kleed openvallen en u de verborgen geur van Zijn uitnemende liefde waarneemt.

Wij hébben door genade Zijn dierbare liefde geroken, genoten en ingedron-ken als water in de tijd die achter ons ligt. Wij hébben Christus omhelsd en bleven met verwondering op Hem staren. Nooit zullen we vergeten wat Christus daarop zei: Gij hebt Mij het hart genomen met één van uw ogen (Hoogl. 4:9). De kanttekening legt het zo uit: ’gij hebt Mij ’onthart’, ’dat is, door het ware geloof waarmee gij Mij aanschouwt en omhelst als uw Bruidegom, wint gij Mij het hart af’. Als Christus ons Zijn hart laat ’ontharten’ of ’afwinnen’, zien wij de verborgen plooien van Zijn liefde. We danken de Heere voor een onverwachtse val met alle gevolgen. De wijze bedoeling van Christus was om -zondaar als ik ben- meer geloofslicht te geven, zelfs in de zwaarste noden en pijnen. Voordat we deze serie over dit deel van het voorhangsel en het levende geloof willen afsluiten, delen we u D.V. volgende keer mee wat de Heere in Zijn voorzienigheid ons heeft willen leren. Daarom stemmen we van harte in: Want deze God is onzen God, eeuwiglijk en altoos; Hij zal ons geleiden tot den dood toe (Ps. 48:15). U, jullie ook?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen