Het oordeel over de melaatse

Met de woorden ‘en zie’ wil Mattheüs ons nadrukkelijk wijzen op een gebeurtenis die plaatsvond op weg naar Kapernaüm. De Heere Jezus heeft Zijn Bergrede uitgesproken en gaat met de vele mensen die Hem volgen richting Kapernaüm en de steden in Galiléa. Het dorpje Kapernaüm ligt aan de noordkust van het meer van Galiléa. In gedachten zien we de Heere Jezus met Zijn discipelen en alle mensen die Hem volgen richting Kapernaüm lopen.

Terwijl ze onderweg zijn, gebeurt er iets ongewoons. Er komt een melaatse naar de Heere Jezus toe en valt voor Hem op zijn knieën. Melaatsheid was in de tijd van de Bijbel een zeer ernstige en besmettelijke ziekte. De ziekte begon met rode vlekken. Vaak trokken deze vlekken even weg, maar kwamen daarna heftiger terug. Het aantal vlekken nam toe en het werden uiteindelijk blaren waar etter uit kwam. Het was een ernstige ziekte. Bijna alle mensen die melaatsheid hadden stierven.

De Heere had in Zijn wet bevolen (Lev. 13) dat zo iemand zich aan de priester moest laten zien. De priester moest beoordelen of het melaatsheid was of niet. De Heere had hier nauwkeurige instructies voor gegeven om te kunnen beoordelen of het daadwerkelijk melaatsheid was.

De priesters waren door God aangesteld als Zijn knechten om te dienen in de tabernakel en later in de tempel. Ze vertegenwoordigden in de eredienst de Heere Zelf. Ze vertegenwoordigden de Heere ook in de beoordeling van een zieke. Wanneer een zieke te horen kreeg dat hij melaats was, had dat grote gevolgen. Zijn wereld stortte in. In de eerste plaats omdat deze ziekte betekende dat hij moest sterven. Er was in de meeste gevallen geen genezing mogelijk. In de tweede plaats omdat hij overal werd buitengesloten. Hij mocht niet meer naar de tempel om God te dienen en hij mocht ook niet meer onder de mensen komen. Dit had de Heere bevolen vanwege de besmettelijkheid van deze ziekte. We kunnen ons wel voorstellen dat het ontzettend erg en moeilijk was voor iemand die deze ziekte kreeg.

Een melaatse leefde nog wel, maar had de dood voor ogen. Laten we echter bedenken dat de ‘melaatsheid’ in de Bijbel een beeld is van onze doodstaat. De Heere heeft over alle mensen het oordeel uitgesproken. We leven buiten Gods gemeenschap onder de vloek van de wet. We zijn geestelijk dood in onze zonden en misdaden. Er is maar één vooruitzicht en dat is de eeuwige dood. De beoordeling van God over ons leven is eerlijk en nauwkeurig en moet aan ons bekendgemaakt worden. Dit is een moeilijke en pijnlijke boodschap voor ons, maar wel nuttig en noodzakelijk. Heeft de Heere door Zijn Heilige Geest, door middel van Zijn Woord, ons Zijn oordeel over ons leven al bekendgemaakt? Is onze hand al op onze mond gegaan, omdat we hebben gezien dat we verdoemelijk voor God zijn? Hebben wij al gebogen onder Gods beoordeling over ons leven?

Vragen:

1. Wat beeldt de ziekte ‘melaatsheid’ uit?

2. Welk onderwijs ligt er voor ons in de beoordeling van de priester

3. Kijk eens in de spiegel van Romeinen 3:9-20. Wat zien we dan?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen