Hemelvaart en daarna

Zou je echt iets missen als je Hemelvaartsdag een keer overslaat? Een enquête in de kerk met die vraag durf ik eigenlijk niet aan. Hemelvaart en Pinksteren zijn de heilsfeiten die het minst aandacht krijgen. Paulus wil niets anders weten dan Jezus Christus en die gekruisigd en hij schrijft dat het christelijk geloof leeg zou zijn zonder Jezus’ opstanding uit de dood. Maar diezelfde Paulus schrijft ook over Christus die gestorven is, ‘ja wat meer is, Die ook opgewekt is’; en daarna lijkt het verder omhoog te gaan: ‘Die ook aan de rechterhand van God is, Die ook voor ons pleit’ (Rom. 8: 34). Hemelvaart gaat niet alleen over Jezus’ vertrek van de aarde, maar vooral over Zijn werk in de hemel. Ook de Hebreeënbrief wijst erop dat Christus’ werk doorgaat. Zoals de priesters in de tempel dienden, is Christus met Zijn offer het hemelse heiligdom ingegaan. Hij regeert aan Gods rechterhand en Hij leeft om te pleiten voor wie door Hem tot God gaan. Jezus bidt op aarde al voor Zijn kerk ( Joh. 17): om bewaring, om heiliging, om uitbreiding, om eenheid en waarheid. En de Geest leert de gelovigen om de dingen te zoeken die boven zijn, waar Christus is. De heilsfeiten horen bij elkaar. Maar zou het niet nodig zijn om meer omhoog te kijken? Naar de levende Heere, die Zijn werk volbracht heeft, die blijft bidden, die Zijn werk voltooien zal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen