10. Twee blinden genezen

Toen David een tempel wilde bouwen voor de Heere, sprak Nathan tot de koning: ‘Uw zoon Salomo zal de tempel bouwen en Ik zal de stoel zijns koninkrijks bevestigen tot in eeuwigheid’ (2 Sam. 7:13). Die woorden betekenen eigenlijk dat niet Salomo, maar de Heere Jezus, Die uit het geslacht van David is, een geestelijk en eeuwig Koninkrijk bezit (zie kanttek. 27). Van Hem zingen we: ‘Maar eeuwig bloeit de gloriekroon Op ’t hoofd van Davids grote Zoon’ (Ps. 132:12).

De Heere Jezus is in waarheid ‘de Zoon van David’. We lezen in Matth. 1:1: Het boek des geslachts van Jezus Christus, de Zoon van David, de Zoon van Abraham. Vandaar dat de twee blinden tot Hem riepen: Gij, Zone Davids, ontferm U onzer! Met die woorden gaven ze te kennen dat ze heel ongelukkig waren en door de Heere Jezus van hun blindheid verlost wensten te worden. ‘Heere, heb medelijden met ons en geef ons het gezicht weer terug!’ riepen ze. Maar het was alsof de Heere hen niet hoorde. Hij liep gewoon door naar Zijn eigen woning en ging toen naar binnen.

Keerden de blinden nu terug? Spraken ze tot elkaar: ‘De Heere wil ons niet horen en we gaan maar weer naar huis?’ Nee, zij bleven aanhoudend roepen en toen Hij in Zijn huis ging, volgden ze Hem. Toen sprak de Heere tot hen: ‘Geloven jullie dat Ik je genezen kan? Denken jullie dat Ik je kan laten zien?’ Daarop antwoordden de beide blinden eenvoudig en oprecht: ‘Ja, Heere’ (vers 28). Zij geloofden vast en zeker dat Hij in staat was hun blinde ogen te openen. Na hun antwoord kwam de Heere tot hen, raakte hun ogen aan en sprak: U geschiede naar uw geloof (vers 29). Op hetzelfde ogenblik werd hun blindheid weggenomen en konden zij als andere mensen zien.

Wat moet dát voor beide mensen een openbaring geweest zijn. Altijd in het duister geleefd te hebben en nu het lieflijk zonlicht te mogen aanschouwen! De aanraking met de hand of vinger van Jezus was een teken van de kracht van de Heilige Geest. Wat blijkt hieruit dat de Heere almachtig is, van Wie geschreven staat: Want Hij spreekt, en het is er; Hij gebiedt, en het staat er (Ps. 33:9). De Heere had eens tot Abraham gezegd: Zou iets voor de HEERE te wonderlijk zijn? (Gen. 18:14) en wat blijkt het dat Jezus Christus is gisteren [in het verleden] en heden Dezelfde en in der eeuwigheid (Hebr. 13:8).

Mogelijk denken we: Maar er worden nu toch geen blinde mensen meer ziende gemaakt? De Heere Jezus leeft toch niet meer op aarde? We moeten bedenken dat allen die de Heere niet kennen ‘geestelijk’ blind zijn. En geestelijk blinden wil de Heere door middel van Zijn Woord en Geest genezen. De Heere Jezus noemde de geleerde farizeeërs blinde leidslieden (Matth. 23:16), omdat zij onbekeerd waren. Door het lezen in de Bijbel en de prediking in de kerk wil de Heere mensen een nieuw hart geven. Kijk maar naar Lydia, welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd (Hand. 16:14).

Als dát gebeurt, gaan we beseffen: ‘Ik ben geestelijk blind, ik ben onbekeerd!’ Dan ontstaat er een roepen om ontferming waardoor zulke mensen dag en nacht gaan smeken om vergeving van hun zonden te krijgen. Als het goed is, zal dat een onophoudelijk roepen worden en zullen zulke ongelukkige mensen in zichzelf, met vader Jakob smeken: Ik zal U niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent (Gen. 32:26).

Ware smekelingen worden altijd door de Heere op Zijn tijd geholpen, want Hij zegt in Zijn Woord: Zij hebben op Hem gezien, ja, Hem als een waterstroom [onophoudelijk] aangelopen; en hun aangezichten zijn niet schaamrood geworden (Ps. 34:6). Alleen gebeurt het net als bij de twee blinden op Gods tijd. Ook zij werden niet meteen geholpen, maar moesten wachten tot Jezus’ tijd was aangebroken. Het allerergste is dat wij geen hulp nodig hebben omdat we ons niet als geestelijke blinden hulpeloos voelen. Zoals vaak terecht wordt gezegd: ‘We kunnen de Heere aan Zijn plaats laten en hebben geen werk voor Hem.’ Het moest ons voortdurend gebed zijn: Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in het binnenste van mij een vaste geest (om de Heere voortdurend te gehoorzamen, kanttek. 22).

Het is te begrijpen dat de blinden in het hele land vertelden wat er met hen gebeurd was. Hoewel de Heere Jezus het op hun hart drukte dat zij het wonder niemand zouden zeggen, omdat Hij niet als een wonderdokter maar als de Zoon van God geëerd wilde worden, zo hebben zij Hem ruchtbaar gemaakt door dat gehele land (vers 31). Zo zullen al Gods kinderen de Heere grootmaken en verheerlijken over het wonder dat Hij hen een nieuw hart wilde geven en met de dichter van Psalm 34 instemmen: Ik zal de HEERE loven te allen tijde; Zijn lof zal geduriglijk in mijn mond zijn (Ps. 34:2).

Komt, maakt God met mij groot;

Verbreidt, verhoogt met hart en stem

De nooit volprezen naam van Hem,

Die ons behoedt in nood.

Ik zocht in mijn gebed

De HEER’, ootmoedig met geween;

Hij heeft mij in angstvalligheên

Geantwoord, mij gered (Ps. 34:2).

(Volgende keer D.V. 11. De genezing van een kromgebogen vrouw)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen