6. Het stillen van de storm op het Meer van Galiléa

Ongetwijfeld hebben de discipelen, die vissers van beroep waren geweest, meer dan eens een hevige storm meegemaakt. Maar zó’n storm als deze hadden ze niet eerder meegemaakt. De golven sloegen woest over het dek en de discipelen vreesden elk ogenblik met schip en al naar de diepte te verdwijnen. Misschien denken we: ‘Ja maar, de discipelen behoefden toch niet bang te zijn, want de Heere Jezus was immers aan boord en Hij zorgt altijd voor Zijn kinderen.’ Een bekend lied is: ‘ ’t Scheepke onder Jezus’ hoede,’ van Johannes de Heer en één vers ervan luidt: ‘Al staat de zee ook hol en hoog, En zweept de storm ons voort, Wij hebben ’s Vaders Zoon aan boord, En ’t veilig strand voor oog.’ Zo denken en zingen veel mensen! Maar Gods kinderen lijken meestal op de vreesachtige discipelen. Zij dachten met man en muis te vergaan. Daarom zochten ze in hun nood hulp bij de Heere Jezus!

Maar waar was Hij? Onbegrijpelijk! Hij lag tijdens het noodweer in het schip te slapen! Het scheen dat Hij Zich helemaal niets van het gevaar van Zijn kinderen aantrok! Vlug liepen ze naar Hem toe en schreeuwden angstig: Heere, behoed ons, wij vergaan (vers 25). Als bange kinderen maakten zij Hem vlug wakker, want elk ogenblik konden ze vergaan!

Waarom sliep de Heere Jezus? Er staat toch in de Bijbel: Zie, de Bewaarder Israëls zal niet sluimeren, noch slapen? (Ps. 121:4). In de eerste plaats was de Heere Jezus moe, want enige verzen tevoren lezen we dat Hij veel zieke mensen beter had gemaakt en dat het toen laat geworden was (vers 16). De Heere Jezus is niet alleen God, maar ook waarachtig Mens, Die moe werd, dorst had en honger leed. Hij is waarachtig en eeuwig God en tevens waarachtig Mens, Zijn broederen in alles gelijk, uitgenomen de zonde (Heid. Cat. antw. 35). In de tweede plaats wilde de Heere Zijn kinderen leren dat ze in zichzelf zwakke en ongelovige mensen zijn, die zonder Zijn hulp zich noch roeren noch bewegen kunnen. Zij moesten door ondervinding leren dat ze ‘zwak van moed en klein van krachten zijn’ (Ps. 103:7 ber.). Toen de Heere dan ook door hen wakker werd gemaakt, sprak Hij: Wat zijt gij vreesachtig, gij kleingelovigen?

Na Zijn opstanding uit de doden openbaarde de Heere Jezus Zich aan Zijn elf discipelen en verweet Hij hun ongelovigheid en hardigheid der harten, om-dat zij niet geloofd hadden degenen die Hem gezien hadden nadat Hij opgestaan was (Mark. 16:14).

Juist in moeilijke omstandigheden leren Gods kinderen dat ze zonder de kracht van de Heere Jezus zwakke mensen zijn en ondervinden ze dat het waar is wat Hij zegt: Zonder Mij kunt gij niets doen (Joh. 15:5). Nee, de Heere zei niet dat de discipelen geen geloof hadden, maar ze hadden een zwak geloof, een klein geloof, en daaruit ontsproot hun vreesachtigheid.

De Heere verhoorde meteen hun angstig roepen, want we lezen in Matth. 8:26: Toen stond Hij op en bestrafte de winden en de zee; en er werd grote stilte. Wat een ontzettend wonder vond hier plaats. Het ene moment verhieven zich de hemelhoge golven en het andere moment werd er grote stilte. Hoe bleek hieruit dat de Heere Jezus God is, Die maar spreekt en het is er en Die gebiedt, en het staat er (Ps. 33:9). Er staat in Ps. 65:8:

Die het bruisen der zeeën stilt, het bruisen harer golven en het rumoer der volken. Als er in de natuur een storm op zee plaatsvindt en er breekt daarna weer rustig weer aan, dan kan het nog een hele tijd duren voordat de zee eindelijk tot rust komt. Maar de Heere Jezus kalmeerde ineens de woedende golven. Vandaar dat we lezen: En er werd grote stilte.

Ten slotte, in de derde plaats, wilde de Heere Jezus Zijn discipelen door het stillen van de storm op zee onderwijs geven door hen voor te bereiden op de toekomst. Zij zouden in hun verdere leven in moeilijke omstandigheden komen en de waarheid ondervinden van wat eens de Heere Jezus sprak: In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen (Joh. 16:33). En ook had de Heere Jezus voorzegd: Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen (Joh. 15:20).

Wat moeten Gods kinderen soms veel meemaken. Denk alleen maar aan Abraham, Jakob, Jozef, David, Jeremia en Paulus! Wat is het waar wat we lezen in Ps. 34:20: Vele zijn de tegenspoeden des rechtvaardigen, maar uit die alle redt hem de HEERE. Toch zullen de hemelhoge golven van de levenszee Gods kinderen niet overweldigen, want Hij zal op Zijn tijd de storm stillen en Zijn afscheidswoord waarmaken: En zie, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen (Matth. 28:20).

Maar, HEER’, Gij zijt veel sterker, dan ’t geweld

Der waat’ren, dien Uw almacht palen stelt;

De grote zee zwijgt op Uw wenk en wil,

Hoe fel zij bruis’, hoe fel zij woede, stil (Ps. 93:4).

(Volgende keer D.V. 7. De verlossing van twee bezetenen)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen