Daniël, de zeer gewenste man

Na zijn dood werd Nebukadnézars kleinzoon Bélsazar koning. Hij was de zoon van koning Nabonidus, de schoonzoon van Nebukadnézar. Koning Nabonidus (zijn naam betekent ’Nebo of Bel is hoog verheven’) had veel te stellen met de vijanden aan de grenzen van zijn rijk en daarom liet hij het bestuur van zijn land over aan zijn zoon Bélsazar. Onder koning Bélsazar kwam er een einde aan het machtige Babylonische rijk. Een ander groot rijk kwam opzetten, namelijk het rijk van de Meden en de Perzen over wie koning Cyrus of Kores regeerde. Hij veroverde eerst Egypte en Griekenland en viel daarna de Babyloniërs aan. In een geweldige slag moest Bélsazar het onderspit van de Perzen delven. Babel werd ingenomen met uitzondering van de koningsburcht en koning Bélsazar trok zich met zijn vrouwen en rijksgroten terug in deze laatste vesting. Ook Daniël bevond zich bij de vesting, maar hij was een totaal vergeten oude man geworden.

Reeds drie maanden had koning Cyrus Bélsazars machtige koningsburcht belegerd, maar al zijn aanvallen werden door Bélsazar en zijn mannen afgeslagen. Koning Bélsazar, van rondom ingesloten door een machtige vijand, liet duidelijk blijken totaal geen vrees voor de machtige Perzen te hebben. In deze tijd organiseerde hij op de koningsburcht een enorm feest en richtte een maaltijd aan voor zijn duizend rijksgroten en zijn talrijke vrouwen. De vreugde vierde hoogtij, ondanks de omsingeling door de machtige Perzen. We lezen in Daniël 5:1: De koning Bélsazar maakte een grote maaltijd voor zijn duizend geweldigen, en hij dronk wijn voor die duizend.

Terwijl nood en dood hem en de zijnen rondom bedreigden, vierde hij volop feest alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Daardoor liet hij blijken dat hij het Perzische leger totaal niet vreesde en er geen ogenblik aan dacht dat zijn ondergang weleens heel dichtbij kon zijn. Zijn onverschillige en lichtzinnige houding is een duidelijk beeld van ieder mens die zonder de Heere leeft en de dag des doods uitstelt en onbekommerd in zorgeloosheid verder leeft. Ook al weten we dat we onbekeerd zijn. Wat zouden we dan ook onophoudelijk moeten vragen of de Heere onze blinde zielsogen zou willen openen voor het naderende verderf dat ons wacht.

Een reeds jaren geleden overleden ambtsdrager in Gods kerk fietste op een dag onbekommerd naar zijn werk, toen hij de doodsklok hoorde luiden. ’Er wordt weer iemand begraven, niets bijzonders,’ zal hij welllicht gedacht hebben. Maar terwijl hij de klok hoorde luiden, sprak de Heere tot hem: ’Vandaag zal die klok ook voor jou luiden en waar zul je dan zijn?’ Dood en eeuwigheid werden op zijn ziel gebonden en hij keerde naar zijn huis terug en werd een smekeling aan de troon der genade. De Heere zette hem stil en na bange zielsworstelingen gaf de Heere hem vergeving van zonden en hij heeft nog jaren als ambtsdrager Gods kerk mogen dienen. Mozes zegt: O, dat zij wijs waren! Zij zouden dit vernemen, zij zouden op hun einde merken (Deut. 32:29). Zorgeloosheid was hét kenmerk van de eerste wereld en van de verwoesting van Sódom en Gomórra. Koning Bélsazar ging feest vieren in het aangezicht van zijn naderende ondergang. Maar het werd nog erger met hem. Terwijl hij vrolijk was geworden van de wijn beging hij een vreselijke zonde. Hij gaf bevel om de gouden en zilveren vaten die uit de tempel van Jeruzalem waren geroofd, te halen om daaruit te drinken. We lezen in vers 3 en 4: Toen bracht men voor de gouden vaten (…) en de koning en zijn geweldigen, zijn vrouwen en zijn bijwijven dronken daaruit. Zij dronken de wijn, en prezen de gouden en de zilveren, de koperen, de ijzeren, de houten en de stenen goden. Hij verachtte daarin de Heere en Zijn dienst en prees zijn afgoden.

Toch wist hij dat zijn opa Nebukadnézar door de Heere om zijn hoogmoed was gestraft en dat hij daarna door een openbaar geschrift had laten bekendmaken de tekenen en wonderen, die de allerhoogste God aan hem gedaan had (Dan. 4:2). We lezen van hem: Nu prijs ik, Nebukadnézar, en verhoog en verheerlijk de Koning des hemels, omdat al Zijn werken waarheid, en Zijn paden gerichten zijn; en Hij is machtig te vernederen degenen die in hoogmoed wandelen (Dan. 4:37). Koning Bélsazar wist van al die dingen af en toch durfde hij het aan om met de Heere en Zijn dienst te spotten en het drankgebruik heeft daartoe meegewerkt. Salomo zegt: De wijn is een spotter (Spr. 20:1). Maar toen was de maat vol gezondigd en zou het in vervulling gaan: Maar de overtreders worden tezamen verdelgd. (Ps. 37:38).

(Volgende keer D.V. 11. Koning Bélsazar en de tekens aan de wand)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen