Zieke moeder

Het is nooit leuk om je vrouw bij thuiskomst ziek aan te treffen. Maar is het wel ontroerend om te horen hoe de kinderen voor haar gezorgd hebben. Samen hebben ze die ochtend de tafel gedekt. Dat na afloop een pak melk lekt in de koelkast, neem je uiteraard voor lief. Bij de wasmand met schone was lagen ‘opgevouwen’ stapeltjes. Bovendien had de jongste een mooie tekening gemaakt. Prachtig!

Laatst hoorde ik ook van een zieke moeder van een groot gezin. Hoe de kinderen met haar omgingen geloofde ik eerst niet, maar omdat ik er te dichtbij stond, moest ik het wel geloven. Er waren kinderen die heel lang ontkend hadden dat moeder ziek was en ze hadden daardoor ook geen actie ondernomen. Sommige kinderen wisten precies hoe het kwam dat ze ziek geworden was en maakten elkaar daarover verwijten. Weer anderen kwamen met allerlei medicijnen aan zonder precies te weten wat er met moeder aan de hand was. Er waren er ook die meenden dat moeder beter voor zichzelf had moeten zorgen en zeiden meer om vader te geven.

Het verhaal doet me pijn. Dat komt eigenlijk omdat het over míjn moeder gaat. Ik schaam me voor alles wat ik niet gedaan heb om voor moeder te zorgen. Ik denk dat ik de raad maar opvolg van dat andere gezinslid. Hij heeft geen kant-en-klare oplossingen en weet niet goed raad met alle activiteiten van zijn broers en zussen. Wel schrijft hij opnieuw een brief aan vader, die immers beloofd had spoedig te komen. En zolang hij er nog niet is, sluipt hij de trap op, opent zachtjes de slaapkamerdeur en gaat naast zijn zieke moeder zitten. Omdat hij van haar houdt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen