Kussen

We zien dat het geloof ook ‘kussen’ genoemd wordt. In Psalm 2:12 staat: ’Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne'. Als we in dit opzicht de activiteit van het geloof willen nagaan, kan dat naar onze mening niet beter gebeuren dan dat wij erop letten hoe in Gods Woord over de plechtige daad van het ‘kussen’ gesproken wordt.

a. Het woord ‘kussen’ werd gebruikt om eerbied en dienst-vaardigheid uit te drukken. Daarom kuste men in de tijd van Job de handen als men de zon en de maan zag. In 1 Koningen 18:19 had God er nog vele duizenden doen overblijven die de knieën voor Baäl niet gebogen hadden en die hem met hun mond niet gekust hadden. Het ‘kussen’ als een daad van het geloof geeft dus de inwendige eerbied en hoogachting van de ziel voor Jezus te kennen. Hij is haar enige Koning en Wetgever. Als Hij uw Heere is, buig u dan voor Hem neer (zie Ps. 45:12).

b. Het geven van een kus was soms ook een teken om aan te geven dat men tegenover iemand zijn erkentelijkheid betuigde en hem wilde gehoorzamen. Zo lezen we dat Samuël Saul kuste en hem daarmee als koning erkende (1 Sam. 10:1). In deze betekenis wordt het woord ook hier gebruikt, zodat het geloof - als men het een ‘kussen’ noemt - betekent dat men Jezus gehoorzaamt, de wet uit Zijn mond ontvangt en zich als een vrijwillig onderdaan aan de heerschappij van Jezus onderwerpt. Men geeft aan geen enkel bezwaar te hebben tegen één van Gods geboden, maar die juist te verkiezen tot mannen van zijn rechterhand (zie Ps. 80:18).

c. Het geven van een kus vond plaats als bewijs dat men zijn vroegere vijandschap aflegde en een nieuwe en oprechte vriendschap aanging. Daarom kuste Jozef zijn broers, en David zijn zoon Absalom. In ons verband wil het dus zeggen dat door het geloof het oude slangenvergif wordt weggedaan en die duivelsnatuur wordt afgelegd om een innige vriendschap met Jezus te sluiten en vertrouwelijk met Hem om te gaan.

d. Het geven van een kus is vanouds af een uiting van tere liefde tussen de ene en de andere persoon. Daarom wil Paulus dat christenen elkaar groeten met een heilige kus (zie Rom 16:16). In ons verband geeft het dus aan dat men zijn innige hoogachting voor Jezus betuigt boven alles uit. Het geeft aan dat men Hem zijn ongeveinsde liefde betuigt in alle teerheid, in alle oprechtheid en met innige ontroering in de ziel. Daarom zegt de bruid: ’Och, dat Gij mij als een Broeder waart, zuigende de borsten mijner moeder’ (Hoogl. 8:1).

e. Het geven van een kus vindt plaats als men elkaar enige tijd niet gezien heeft. Er behoeft dan voorafgaand geen verwijdering geweest te zijn om elkaar op deze wijze te verwelkomen en de blijdschap uit te drukken dat men elkaar weer ontmoet. Zo’n kus van welkomst is nu echt een daad van het geloof. De gelovige verwelkomt zijn Liefste, zodra hij Hem vindt, wel duizendmaal. Hij vertelt alles wat hem is overkomen, en ook dat hij bedroefd was omdat Hij toen van hem verwijderd was. O, dat ieder toch Gods Zoon zou mogen kussen om aan Gods toorn te ontkomen! (zie Ps. 2:12).

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen