Gedenk de gevangenen

Als we spreken over de Vervolgde Kerk, bedoelen we daarmee iedereen die vanwege het geloof in de Heere Jezus vervolgd en verdrukt wordt. Veel mensen denken daarbij als eerste aan China en Noord-Korea, maar wereldwijd worden christenen achtergesteld en zelfs gemarteld. Dat hebben zij dus over voor hun geloof …

Gedenken en helpen

In Hebreeën 13 vers 3 lezen we: ‘Gedenkt de gevangenen, alsof gij medegevangen waart; en degenen die kwalijk behandeld worden, alsof gij ook zelven in het lichaam kwalijk behandeld waart’. Deze tekst roept ons op om juist de medegelovigen die het moeilijk hebben te gedenken en te helpen. Dat kan in de eerste plaats door het gebed, maar ook door te delen van onze overvloed. Op verschillende plaatsen in de Bijbel komen mensen naar voren die vervolging ondergingen en daarin ook door God gezegend werden. Denk bijvoorbeeld aan Petrus en Johannes in Handelingen 4 en Stéfanus in Handelingen 7. En is het niet de Heere Jezus Zelf die in Mattheüs 5 vers 10 zegt: ‘Zalig zijn die vervolgd worden om der gerechtigheid wil; want hunner is het Koninkrijk der hemelen’?

Diaconaat

Bijzondere Noden is een diaconaal deputaatschap. Hulp aan de Vervolgde Kerk brengt ook een diaconale taak met zich mee. Daarbij gaat het om voorzien in concrete materiële behoeften, maar altijd vergezeld van het Woord. In het formulier om diakenen te bevestigen staat immers: ‘Waartoe zeer goed is, dat zij niet alleen met de uiterlijke gift, maar ook met troostelijke redenen uit het Woord Gods, aan de armen en ellendigen hulp bewijzen’.

Hand op de Bijbel

Als we op bezoek gaan bij vervolgde christenen, komen we bijvoorbeeld in Jordanië terecht. Meer dan vijfennegentig procent van de bevolking is daar moslim en straatevangelisatie is in Jordanië verboden. Toch vluchten mensen uit omliggende landen naar dit land.

In Jordanië bevond zich zo’n vluchteling die van huis uit moslim was, afkomstig uit een heel gesloten land. Hij had een vrouw en een aantal kinderen. Toch voelde hij zich niet op zijn gemak, hij dacht: er moet meer zijn. Dat maakte hem onrustig.

Op een nacht stapte hij in een auto en reed de woestijn in. Toen hij uitstapte, zag hij de maan en ontelbare sterren aan het firmament. Heel eenvoudig vroeg hij: ‘Heere, als U bestaat, wilt U dan tot mij spreken?’ Daarop voelde hij Iemand naast zich en hoorde hij een stem: ‘Zie, hier ben Ik’. Deze God moet ik leren kennen, dacht hij.

Hij ging naar het buitenland voor een Bijbel, maar bij terugkomst werd hij gevangengezet. De strepen en littekens op zijn buik verraden wat daar gebeurde. Thuis had hij geen leven meer, waarop hij dus vluchtte naar Jordanië. Daar leest hij nu wel drie tot vier uur per dag in de Bijbel.

Of hij boos was om alles wat hem is overkomen? Met een hand op de Bijbel verklaarde hij: ‘Nee, ik ben juist dankbaar. Ik ben door Gods voorzienigheid bij het Woord gebracht en verlang Hem te kennen’.

Een spiegel voor ons

Dan word je stil, beschaamd en verwonderd. De Heere werkt wereldwijd hetzelfde, ook in de hoofdstad van dit Midden-Oosterse land. En door middel van hulp in het tijdelijke én in het geestelijke mag het deputaatschap Bijzondere Noden daar een steentje aan bijdragen.

Tegelijkertijd is deze man wel een spiegel voor ons als reformatorische christenen. Want beseffen wij hoe bevoorrecht we zijn? Zijn wij ook zo aan het Woord gebonden, of proberen we vooral ons eigen leventje piekfijn in orde te hebben? Laat deze broeder ons tot voorbeeld zijn!

Dit is deel 1 in een tweeluik rondom het deputaatschap Bijzondere Noden en de Vervolgde Kerk. Volgende week deel 2: hoe gaat Bijzondere Noden praktisch te werk?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen