Die Zichzelf gegeven heeft

Er r was een begeerte gekomen in het leven van Paulus om die Naam te prediken. En de Heere had Zijn Woord geze- gend door Zijn Geest. Paulus had ook mogen werken in Galatië, een landstreek in Klein-Azië, in het huidige Turkije. Ook daar had God Zijn gemeente gebouwd. En waar God krachtig werkt door Zijn Geest, komt ook de duivel met zijn handlangers, om, kon het zijn, het Godswerk te verstoren en te verbreken. Dat was ook zo in Galatië. Er kwamen dwaalleraren die het fundament dat Paulus had gepreekt, probeerden te ondergraven. De zogenaamde Judaïsten daar zeiden: terug naar de wetten van Mozes, ook de christenen moeten zich laten besnijden. Ze probeerden de gemeente te verleiden. Meerderen werden erdoor betoverd, door de leer van God wat en een mens wat. Dat vond ingang in de harten.

Heilig verontwaardigd

Paulus schreef zijn brief aan de Galaten vanuit een diepe bewo- genheid met de zielen. Hij schreef in het derde hoofdstuk: ‘O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn’. Hij was heilig verontwaardigd! Want wanneer werk en genade met elkaar worden vermengd, krijgt God niet de eer maar de (vrome) mens. Dat is een loochening van het volkomen offer van Christus voor Zijn Kerk.

In de tekst beschrijft Paulus de liefde van Christus die alles te boven gaat. ‘Die Zich- zelven gegeven heeft...’. Peilloos diep is de liefde van de Vader, maar ook van de Zoon! Hij heeft Zichzelf gegeven in de stilte van de nooit begonnen eeuwigheid. Op de vraag van de Vader: ‘Wie is hij, Die met zijn hart borg worde om tot Mij te genaken?’ heeft Hij geantwoord: ‘Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God’ (Hebr. 10:9). Er is hulp besteld bij een Held. Hij is gekomen en heeft Zichzelf gegeven in de tijd, vlees en bloed aangenomen uit de maagd Maria, Immanuël. Hij heeft Zichzelf gegeven, uit eeuwige liefde tot Zijn Vader en tot Zijn bruidsgemeente. Zie Hem kruipen in de hof van Gethsémané. Zie Hem op de kruis- heuvel Golgotha, waar Hij hangt als Borg en Middelaar van Zijn Kerk: ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten!’ Hoor Hem uitroepen: ‘Het is volbracht’. Hij heeft Zichzelf gegeven tot in de dood des kruises.

De zelfopofferende liefde van Christus gaat alles te boven! Maar deze woorden bepalen ons ook bij de ernst van de zon- den. Eer dat God de zonde ongestraft liet blijven, heeft Hij ze gestraft aan Zijn geliefde Zoon. Gods gerechtigheid en waarheid eisten de dood van deze Zoon des Vaders. Nooit zou een verloren, doch uitverkoren volk bij God kunnen wonen, in Zijn zalige gunst en gemeenschap hersteld kunnen worden, als deze Borg niet was gaan staan tussen een vertoornd Rechter en een vloekwaardig zondaarsvolk.

Geopenbaard en toegepast

Paulus schreef: ‘Die Zichzelven gegeven heeft voor onze zonden’. Dat wist Paulus, dat had hij ondervonden, dat was aan hem geopenbaard en toegepast door Gods Geest. Mag u het ook weten?

Hij is overtuigd geworden door Gods Geest wat het betekent om zondaar te zijn en tegen een heilig en rechtvaardig, maar ook barmhartig God gezondigd te hebben. Bij hem is gewerkt een droefheid naar God, die een onberouwelijke bekering werkt tot zaligheid.

God had Paulus eerst bepaald bij een dadelijke zonde en daarna is hij dieper ontdekt aan zijn zonden en schulden voor God. Hij heeft zijn Rechter om genade gesmeekt en genade gevonden in de Zoon van Gods liefde en welbehagen. Dat was niet alleen een overtuiging, maar ook een hartelijke overbuiging. Paulus beleefde dat een Ander betaald had voor zijn zonden. Dat hij een Borg heeft mogen ontvangen, een schuldovernemende Borg en Middelaar.

Wat is het nodig om heel persoonlijk ont- dekt te worden aan onze zonden, en te leren roepen vanuit de diepte tot God: ‘Zo Gij, HEERE, de ongerechtigheden gade- slaat...’. En ook om te mogen weten: ‘Maar bij U is vergeving’. Hij, dat dierbare Godslam, in de plaats van zondaren die de eeu- wige dood hebben verdiend en die dat ook leren door Gods Geest. Van dat wonder zal Gods Kerk eeuwig mogen zingen.

Dan vervolgt de tekst: ‘...opdat Hij ons trekken zou uit deze tegenwoordige boze wereld’. Hij trekt zondaren naar Zijn wel- behagen uit deze tegenwoordige boze wereld. Hij trekt vanuit de duisternis tot Zijn wonderbaar en heerlijk licht. Dat doet Hij met liefdekoorden: Ik wil en zij zullen. Dan mogen de wapens van verzet en tegenstand worden neergelegd. Zij die ge- trokken worden, bidden dagelijks: Heere, trek mij, dan zullen wij U nalopen.

Eeuwig welbehagen

‘Naar den wil van onzen God en Vader...’. Naar het eeuwig welbehagen is Gods Zoon in de plaats van Zijn Kerk gaan staan. De wil van de Vader was ook de wil van de Zoon en de Heilige Geest. De wil van de Vader was dat Zijn Schootzoon zou betalen en de deugden van God zou verheerlij- ken. Daarom zal er een Kerk zalig worden, omdat God het wil. Dan zal het zijn: Drie- enig God, U zij al de eer!

En dan besluit de tekst: ‘Denwelken zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid’. De Vader heeft getuigd dat Zijn welbehagen was in Zijn Zoon. Na alles wat de Zoon gedaan heeft, zal Hij eeuwig de eer ontvangen. Het Lam zal het Middelpunt zijn van de hemel. Straks mogen de gezaligden de kroon wer- pen voor de voeten van het Lam. Hun ogen zullen gericht zijn op die dierbare Christus, Die alles heeft aangebracht voor Zijn Kerk. Die Christus, Die hier op aarde onmisbaar, noodzakelijk, gepast en dierbaar is ge- worden. En in het eren van het Lam zullen ook de Vader en de Heilige Geest de lof ontvangen.

Lezer, mag u het weten door wederba- rende genade en geschonken geloof? Die Zichzelven gegeven heeft! Kent u het? Ook voor mij, de grootste der zondaren?

ds. J. van Rijswijk, Oud-Beijerland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen