6. Gehoorzaamheid (3)

Inleiding

Wat roept het woord tradities bij u, bij jou op? Afkeer of andere gevoelens? Het woord traditie komt van het Latijnse woord ‘trádere’ dat ‘overleveren’ betekent. Een traditie is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven.

We hebben stilgestaan bij wat Gods onfeilbaar Woord ons zegt over hoe onze gezindheid met betrekking tot gehoorzamen behoort te zijn. Hierbij ligt een kwaad op de loer, namelijk dat we vervallen in een eigenwillige godsdienst zoals die kenmerkend was bij de farizeeën. De Heere Jezus heeft hun menselijke geboden als verwerpelijk aan de kaak gesteld. In Matthéüs 15:9 lezen we: Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen die geboden van mensen zijn. Daarom bezien we de vragen: ‘Wat zijn ‘geboden van mensen’? en ‘Wat zijn ‘goede regels en tradities’?

Gehoorzamen is beter dan slachtoffer

In zaken van de godsdienst en van de consciëntie of het geweten geldt alleen Gods Woord als het enige richtsnoer. Gods Woord spreekt immers op duidelijke wijze over het gehoorzamen. We lezen bijvoorbeeld in Deuteronomium 28:1: En het zal geschieden, indien gij der stem des HEEREN uws Gods vlijtiglijk zult gehoorzamen, waarnemende te doen al Zijn geboden die ik u heden gebied, zo zal de HEERE uw God u hoog zetten boven alle volken der aarde.

En in 1 Samuël 15:22 staat: Doch Samuël zeide: Heeft de HEERE lust aan brandoffers en slachtoffers, als aan het gehoorzamen van de stem des HEEREN? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerken dan het vette der rammen.

Dit gehoorzamen geldt uiteraard niet voor zaken die tegen Gods Woord ingaan, en ook niet voor inzettingen van mensen die voortkomen uit een verkeerde bron of die leiden tot verkeerde gevolgen.

Drie vragen

Na hetgeen wat we in het voorgaande en in dit artikel te berde hebben gebracht, gaan we in op drie vragen over regels en tradities. De eerste vraag is: Zijn er regels die we niet direct uit Gods Woord kunnen afleiden, maar die toch niet in strijd zijn met wat de Bijbel ons voorhoudt?

Christus heeft ernstig gewaarschuwd tegen ‘leringen die geboden van mensen zijn’ (Matth. 15:9), namelijk om die op gelijke voet te zetten als de geboden des Heeren. We kunnen hieruit leren dat het spreken over regels niet vanuit een hardvochtige, hoogmoedige, wettische gesteldheid mag gebeuren. Jónadab, de zoon van Rechab (Jer. 35) heeft dat ook niet gedaan. De ere Gods en het heil van de zielen van zijn kinderen woog hem zwaar. Zo kunnen er vanuit de tere vreze Gods bepaalde gewoonten of gebruiken zijn ontstaan die niet direct in de Bijbel staan, maar wel in overeenstemming zijn met de geest en de strekking van de Heilige Schrift. Er zijn gewoonten die een functie hebben, die al geruime tijd in zwang zijn of die een reactie zijn op afkeurenswaardig gedrag.

Een andere vraag is: Waar ligt het evenwicht tussen bepaalde ‘goede regels en tradities’ en ‘leringen die geboden van mensen’ zijn?

Het evenwicht tussen goede regels en tradities enerzijds en leringen die geboden van mensen zijn anderzijds wordt alleen gevonden als de Heilige Geest ons verlicht. Bij het zoeken naar dit evenwicht kunnen de volgende aandachtspunten behulpzaam zijn. Wij zeggen daarmee niet dat wij het evenwicht kunnen bepalen.

a) Regels en tradities mogen nooit in strijd zijn met Gods Woord.

b) Regels en tradities moeten in overeenstemming zijn met een wandel in de vreze des Heeren en mogen wetticisme niet bevorderen.

c) Regels en tradities kunnen tijden persoonsgebonden zijn. Denk aan de regels die Jónadab, de zoon van Rechab, gaf.

d) Regels en tradities betreffen doorgaans middelmatige zaken, die in de meeste gevallen ten goede van de naaste zijn.

e) Als er wordt voorgesteld om een regel of traditie aan te passen of zelfs af te schaffen, is het van belang de Schriftwoorden uit 1 Korinthe 8:13 en Prediker 8:5 met de daarbij behorende kanttekeningen in acht te nemen.

De derde vraag is: Kan het zo zijn dat iets in een bepaalde periode van de geschiedenis wereldgelijkvormig was en later niet meer?

In het voorgaande is geprobeerd het onderscheid duidelijk te maken tussen regels en tradities enerzijds en wat rechtstreeks uit Gods Woord is af te leiden anderzijds. Wel kunnen er omstandigheden zijn die erom vragen een bepaalde regel, die niet direct uit Gods Woord is af te leiden, aan te passen of af te schaffen. Dan verliest deze regel door veranderde omstandigheden zijn functie en kan daardoor overbodig worden. Om hier op een verantwoorde wijze mee om te gaan dienen we goed aandacht te geven aan wat de Heere ons in Prediker 8:5 en 1 Korinthe 8:13 wil leren. Dit geldt te meer als leden in gewetensnood komen, omdat op een andere wijze gehandeld gaat worden dan overleden predikanten – met een beroep op Gods Woord! – hebben voorgestaan en gedaan, en dit tot onrust en verwarring leidt.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen