De rechtvaardige Lot

We kunnen de Dode Zee beschouwen als een bewijs van Gods ontzettende toorn over uitbrekende zonden. Toch lezen we in Jesaja 1:9: Zo niet de HEERE der heirscharen ons nog een weinig overblijfsel had gelaten, als Sódom zouden wij geworden zijn; wij zouden Gomórra gelijk geworden zijn. Blijkbaar zijn er meer plaatsen en mensen geweest die naar het rechtvaardig oordeel van God een dergelijke straf hadden moeten ondergaan. De apostel Paulus verwijst in Romeinen 9:29 naar deze tekst uit Jesaja, en zegt dan dat de Heere door het oordeel heen Zijn genade wil bewijzen aan het overblijfsel naar de verkiezing der genade.

Ondanks de zonden wil de Heere nog genade betonen en dat blijkt ook uit het voorbeeld van de Dode Zee. Hoewel die zoute zee enerzijds een toon-beeld is van Gods rechtvaardigheid in het straffen van de zonde, moet van het water van de Dode Zee anderzijds toch ook een geneeskrachtige en heilzame werking voor mensen met bijv. huidziekten uitgaan. Die heilzame werking ziet op een teken van Gods algemene goedheid. Zo zouden de zoute wateren van de Dode Zee volgens Ezechiël 47 eens weer gezond worden. Er staat in vers 8: Deze wateren (vanuit de tempel) vlieten uit naar het voorste Galiléa en dalen af in het vlakke veld; daarna komen zij in de zee (de Dode Zee); in de zee uitgebracht zijnde, zo worden de wateren gezond. Dat betekent dat het zoute water van de Dode Zee in zoet water zal veranderen. Vers 9 vertelt ons zelfs dat daar veel vis in zal zwemmen. De zeer zoute wateren zouden dus weer gezond worden en er zouden weer volop planten en vissen in te vinden zijn. Wat een grote verandering!

Al die zinnebeelden van zout en zoet water leren ons dat de Heere door de kracht van Zijn prediking een menigte van uitverkoren mensen een nieuw hart zal geven. Van nature liggen zij net als de inwoners van Sódom en Gomórra onder het oordeel des doods en deugen zij als zoute wateren nergens toe. Maar zij zullen weer vruchtbaar gemaakt worden om tot eer van de Heere en tot stichting van de naaste goede werken te mogen doen (zie o.a. kanttek. 10 op Ezech. 47:7). We merkten al op dat er zeer veel vis in de Dode Zee zal komen (vers 9). In kanttekening 18 lezen we: ‘Versta de menigte der uitverkorenen, die door de prediking van het heilig Evangelie en krachtige werking van de Heilige Geest zeker zouden bekeerd worden.’

Ieder mens heeft het zich door de zonden waardig gemaakt om net als Sódom en Gomórra door het oordeel van God te worden weggenomen. Maar de Heere laat in de prediking, door Ezechiël voorgesteld als de heilige wateren uit de tempel (‘afbeeldende de gezonde en zaligmakende leer van het Evangelie met de overvloedige gaven des Heiligen Geestes onder het Nieuwe Testament,’ zegt kanttek. 2), nog bekendmaken dat er voor de grootste der zondaren in Christus genade is. We zingen immers: ‘Maar neen, daar is vergeving Altijd bij U geweest; Dies wordt Gij, HEER’, met beving, Recht kinderlijk gevreesd’ (Ps. 130:2). Dat is de tweeledige prediking die er van het water van de Dode Zee uitgaat: de dood wijst op het verdiende oordeel en het leven ziet op de genade die er voor verloren zondaren in Christus te verkrijgen is. Toen de Heere Jezus op aarde kwam, heeft Hij die waarheid duidelijk verkondigd. We lezen in Joh. 5: 25: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven. De kanttekeningen zeggen daarvan dat er een tijd zal aanbreken dat de mensen in meerdere menigte en met grotere kracht door de prediking van het Evangelie uit de dood van de zonden (de geestelijke dood) tot een geestelijk leven zullen opgewekt worden (kanttek. 26-29). De apostel Paulus schrijft aan de bekeerde Efeziërs: En u heeft Hij (de Heere Jezus) mede levend gemaakt (bekeerd, een nieuw hart gegeven), daar gij dood waart (geestelijk dood, onbekeerd) door de misdaden en de zonden (Ef. 2:1).

Een bekend voorbeeld uit de Bijbel van een geweldige bekering vinden we in Handelingen 2. Tijdens één preek van de apostel Petrus werden er op het pinksterfeest maar liefst drieduizend mensen tot de Heere bekeerd (Hand. 2:41).

Wie heeft lust den HEER’ te vrezen,

’t Allerhoogst en eeuwig goed?

God zal Zelf zijn Leidsman wezen;

Leren, hoe hij wand’len moet;

’t Goed dat nimmermeer vergaat,

Zal hij ongestoord verwerven,

En zijn Godgeheiligd zaad

Zal ’t gezegend aardrijk erven (Ps. 25:6).

(Volgende keer D.V. 10. Lot gaat in een spelonk wonen)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen