Daniël, de zeer gewenste man

Toen de Syriërs smaalden: De goden (van Israël) zijn berggoden, sprak Elisa: Zo zegt de HEERE: Daarom dat de Syriërs gezegd hebben: De HEERE is een God der bergen en Hij is niet een God der laagten, zo zal Ik al deze grote menigte in uw hand geven (1 Kon. 20:28). En toen een aantal grote jongens spottend Elisa uitjouwden en riepen: Kaalkop, ga op, kwamen twee beren uit het woud en verscheurden van dezelve twee en veertig kinderen (2 Kon. 2:24). Om nog een voorbeeld te noemen: toen een hoofdman spottend uitriep dat de HEERE wel vensters in de hemel zou moeten maken om Samaria van voedsel te kunnen voorzien, werd de spotter kort daarop door het volk vertreden in de poort (2 Kon. 7).

Ook Bélsazar kreeg op het hoogtepunt van zijn goddeloosheid met de Heere te doen. We lezen in vers 5: Te zelver ure kwamen er vingers van eens mensen hand voort, die schreven tegenover de kandelaar, op de kalk van de wand van het koninklijk paleis. ’Te zelver ure’, zo lezen we. De koning had de maat der ongerechtigheid vol gemaakt en toen greep de Heere dadelijk in. Ineens zag koning Bélsazar vreemde tekens aan de wand verschijnen en zag hij het deel der hand die daar schreef (vers 5). Wat schrok de koning daar ontzettend van! Ineens was het met zijn feesten en spotten gedaan.

Hoewel de koning het schrift niet kon lezen, zo vertelde zijn geweten hem dat ’het de dreigende hand des Heeren was, vanwege zijn goddeloze leven, handel en wandel’, zegt kanttek. 21. Van angst viel hij bijna flauw en hij riep dat zijn geleerden onmiddellijk moesten komen om het geheimzinnige schrift te ontcijferen. Vlug kwamen de geleerden opdraven en bekeken het geheimzinnige schrift. Ja, het was in hun eigen Chaldeeuwse taal geschreven. En toch konden ze het schrift niet lezen, want de Heere ’verblindde hun ogen en verstand’, zegt kanttek. 31. Zelfs al hadden zij het schrift kunnen lezen, dan nog zouden zij de betekenis ervan niet hebben begrepen. Toen werd de koning helemaal radeloos en zijn glans werd aan hem veranderd (vers 9). En niet alleen hij, maar ook al zijn geweldigen raakten helemaal van streek. Hoe moest het nu verder? De koning en zijn hele hofhouding waren buiten raad.

Toen kwam de koningin eraan. Ineens herinnerde zij zich uit vroegere dagen de oude, vergeten Daniël. Wat een belangrijke functie had die man gehad tijdens de regering van Nebukadnézar en dat alles omdat in hem een voortreffelijke geest en wetenschap was en hij iemand was die dromen uitlegt en knopen ontbindt (vers 12a). Daarom zei de koningin: Laat nu Daniël geroepen worden; die zal de uitlegging te kennen geven (vers 12 b). Die raad volgde de koning meteen op en onomwonden deelde Daniël hem de betekenis van het geschrift op de wand mee. Hij sprak: ’Koning, u weet nog wel hoe uw voorganger, koning Nebukadnézar, door de Heere werd gestraft om zijn hoogmoed. In plaats van hieraan een voorbeeld te nemen, hebt u zich ook verheven tegen God, de Heere van hemel en van aarde. Zelfs hebt u het aangedurfd de heilige voorwerpen van Zijn tempel te misbruiken en te ontwijden. Daarom zal de Heere ook u straffen. Het schrift aan de wand is: Mené, Mené, Tekel, Upharsin. Dat betekent: geteld, geteld, gewogen, en gedeeld. Uw dagen zijn geteld en uw leven is door God gewogen, maar door Hem te licht bevonden, omdat u Hem ongehoorzaam bent geweest en uw koninkrijk is gedeeld en gescheurd, zodat het door de Perzen wordt veroverd.’ Ondanks het oordeel dat Daniël over de koning uitsprak, werd de oude profeet in zijn vroegere eer hersteld. Hij werd bekleed met purper en hem werd een gouden keten om de hals gedaan, terwijl hij werd uitgeroepen dat hij de derde heerser in dat koninkrijk was (vers 29). De kanttekening merkt hierover zo mooi op: ’Het is vermoedelijk dat Daniël ongaarne deze zware last op zich genomen heeft, nochtans heeft hij het gedaan om door dat middel zijn ellendige landslieden behulpzaam te mogen zijn, in de aanstaande verandering der monarchie’ (kanttek. 82). Maar voor de koning was zijn einde aangebroken. In die nacht werd Babel bij verrassing veroverd. En dan lezen we in het laatste vers van Daniël 5: In dienzelven nacht werd Bélsazar, der Chaldeeën koning, gedood (vers 30). Wat wordt Gods Woord vervuld. We lezen in Ps. 37:9, 37 en 38: Want de boosdoeners zullen uitgeroeid worden; maar die den HEERE verwachten, die zullen de aarde erfelijk bezitten. Let op de vrome en zie naar de oprechte, want het einde van dien man zal vrede zijn. Maar de overtreders worden tezamen verdelgd, het einde der goddelozen wordt uitgeroeid.

Hoe worden zij, tot ieders schrik,

Vernield, als in een ogenblik!

Hoe moeten zij het leven enden,

Van angst verteerd in hun ellenden!

Hun weeld’ is als een droom vergaan

O Heer’, wanneer Gij op zult staan,

Zult Gij hun tonen, onverwacht,

Hoe Gij hun ijdel beeld veracht (Ps. 73:10).

(Volgende keer D.V. 12. Daniël in de leeuwenkuil -1)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen