David, de man naar Gods hart

De koning van de Ammonieten was gestorven en David stuurde er enige knechten heen om zijn zoon en opvolger Hanun te condoleren met het verlies van zijn vader Nahas (2 Sam. 10:2). Laatstgenoemde was degene geweest die destijds Jabes in Gilead had belegerd en de inwoners had gedreigd het rechteroog uit te steken. Toen was de Geest Gods vaardig geworden over de pas gezalfde koning Saul en hij had met een groot leger de Ammonieten weten te verdrijven. Het schijnt dat koning David verder een goede verstandhouding met koning Nahas heeft gehad en dat hij daarom zijn zoon Hanun met het verlies van zijn vader wil de condoleren. Waarin die goede verstandhouding bestond, is verder niet bekend. Sommige uitleggers menen dat David dat condoleantiebezoek aan Hanun achterwege had moeten laten, gezien het destijds vijandige gedrag van de Ammonieten ten opzichte van de inwoners van Jabes om hen het rechteroog uit te steken met de bedoeling deze schande op gans Israël te leggen. De koning had niets goeds van de Ammonieten te verwachten en Mozes had reeds gezegd dat geen Ammoniet in de vergadering des Heeren mocht komen, tot zelfs in het tiende geslacht (Deut. 23:3).