‘Laat niemand merken dat we werken’

Noem de werkers van het BKD ‘houthouwers en waterputters’. Uit de Bijbeltijd is al bekend dat die onmisbaar zijn. Ten Bolscher omschrijft het werk voor de synode van hem en zijn medewerkers als het ontzorgen van de roepende kerk en de afgevaar­ digden. ‘We nemen hen zoveel mogelijk regelwerk uit handen, zodat zij zich kunnen focussen op de inhoudelijke, kerkelijke zaken. We hopen zo bij te dragen aan een soepele manier van vergaderen’. Terwijl elke Generale Synode een andere roepende kerk heeft, is het BKD de constante factor in het voorbereidingspro­ ces. De opgebouwde ervaring is voor de roepende kerk een grote steun in de rug. Het bureau heeft een draaiboek van twintig pagina’s waarin het voorbereidingspro­ ces van stap tot stap is beschreven.

Ongeveer een jaar voordat de synode vergadert, begint het overleg tussen de roepende kerk en BKD. ‘We willen de roepende kerk niet voor de voeten lopen’, zegt Ten Bolscher, ‘maar we proberen te voorkomen dat ze struikelen. Samen spreken we af wie wat doet. En let wel, als wij op kantoor taken uitvoeren, doen we dat onder verantwoordelijkheid van de roepende kerk. Daarom is regelmatige afstemming onmisbaar’.

Rapporten en instructies

Naarmate de maanden verstrijken neemt het werk toe. Echt druk wordt het als in april alle rapporten van deputaatschappen en commissies en de eventuele instructies van Particuliere Synodes binnenkomen. Deze moeten worden geredigeerd en in de goede opmaak worden gezet. Dat is het werk van respectievelijk Jorike Wiegman en Arina Otte.

Van elke BKD-medewerker wordt strikte vertrouwelijkheid geëist. Ten Bolscher: ‘Wie op dit kantoor komt werken, moet een verklaring tekenen absoluut te zwij­ gen over hetgeen hij of zij ziet en hoort. Ik durf te zeggen dat dit een van de strengste geheimhoudingsverklaringen in ons land is’.

Eind mei moet het rapportenboek naar de drukker. Het is altijd een race tegen de klok om de ongeveer 440 pagina’s pers­ klaar te hebben. Maar de deadline is hard, want eind juni moeten de stukken naar de afgevaardigden gestuurd kunnen worden.

‘De zomervakantie is even een periode om op adem te komen, want als de Generale Synode gaat vergaderen, komt er opnieuw veel op ons af’, zegt Ten Bolscher. Tijdens de zittingen is hij zelf in Gouda aanwezig om allerlei kleiner en groter regelwerk te doen. ‘Soms gaat het om simpele dingen als het verzorgen van stembriefjes. Op een ander moment wil het moderamen of een afgevaardigde weten wat er tijdens vorige synodes over een bepaald onderwerp is gezegd. Dan moeten we dat snel uit de archieven opdiepen. Van ons wordt ook verwacht om de namen van ad-hoc-commissies bij te houden. Die moeten op kan­ toor snel worden ingevoerd, want binnen een of twee dagen moeten zij geïnfor­ meerd zijn. Daar kun je niet mee wachten. Tussen de eerste en tweede zittingsronde zit nog geen maand. Vaak moet er in die paar weken veel werk worden verzet. De commissies moeten na afloop van de eerste zittingsronde meestal snel aan het werk. Elke dag telt’.

Een bijzonder punt van aandacht voor de komende GS is corona. Wát als er komend najaar toch weer een nieuwe golf over ons land komt? Ten Bolscher noemt het opmerkelijk dat de vorige synode niet alle geplande vergaderdagen nodig had. Was dat wel het geval geweest dan had de synode toen niet voortgezet kunnen worden omdat er inmiddels een lock­ down gold.

Gewenste openbaarheid

De roepende kerk en BKD houden met allerlei scenario’s rekening. Zo is de kerk van Tricht-Geldermalsen voor de bidstond beschikbaar, als vanwege mogelijke nieuwe regels voor onderlinge afstand de kerk van Barendrecht te klein zou zijn. ‘Er is gesproken over de vraag of een GS via Zoom een optie zou zijn, maar dat willen we als kerk niet. Daarmee is enerzijds de gewenste openbaarheid en anderzijds de soms noodzakelijke vertrou­ welijkheid niet gegarandeerd. Bovendien willen de synodeleden elkaar in de ogen kunnen kijken. Dat is ook de reden dat de afgevaardigden in een carré-opstelling zitten en niet in een klasopstelling. Elkaar zien draagt bij aan de broeder­ lijke omgang’.

En als de laatste zitting voorbij is, komt er dan rust? ‘Ten dele. Vergeet niet dat eens in de drie jaar de kerkelijke infrastructuur tegen het licht wordt gehouden. De per­ sonele veranderingen in commissies en deputaatschappen, de aanpassingen van de mandaten en allerlei andere besluiten moeten verwerkt worden. Dat gaat veel verder dan het veranderen van een paar namen. Daar moeten we zorgvuldig in zijn’.

In negen artikelen belichten we uiteenlopende facetten van de Generale Synode. Deel 4 volgt over enkele weken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen