Trouwring rechts uit protest

Bovenstaande vraag is niet geheel juist. In Nederland dragen velen hun trouwring namelijk aan hun linkerhand. Dat blijkt zeker na een kijkje op internetfora. Ongebonden aan de traditie of een geloofsgemeenschap doen mensen vooral datgene wat "lekker" zit. Wat ook opvalt: bijna niemand weet een echte reden waarom hij of zij de ring juist z¾ draagt.

Eerst maar eens terug naar de geschiedenis van de trouwring zelf. De trouwring vindt zijn oorsprong in het oude Rome. Echtgenoten wisselden destijds een metalen ring uit als tastbaar teken van hun verbintenis. Een ring stond in de klassieke mythologie symbool voor de levenscyclus en de eeuwigheid. Enkele eeuwen later moest ijzer plaatsmaken voor goud en zilver. Zo duidde de trouwring op de duurzaamheid en de waarde van het huwelijk.

Vanouds blijken ringen vooral om de vierde vinger te worden geschoven. Dat gebruik lijkt terug te gaan op een oude, ietwat fabelachtige theorie. Artsen in het oude Griekenland dachten dat de "vena amoris" (letterlijk: liefdesader) de ringvinger rechtstreeks verbond met het hart. Vandaar het idee om een ring aan die vinger te schuiven, om zo de ader te beschermen.

Er is ook een andere theorie. Volgens anderen wordt de vinger 'trouw' genoemd omdat als de pink of de middelvinger wordt gebogen, de ringvinger altijd volgt. De naastgelegen vingers buigen daarentegen niet als de ringvinger wordt gebogen. Vandaar: een 'trouwring' aan de ringvinger.

Prof. dr. Stefaan Top, docent volkskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven, ontkent overigens dat ringen altijd om de ringvinger werden gedragen. "Op veel oude afbeeldingen zijn ringen ook regelmatig om middelvingers te zien. Dat de ringvinger uiteindelijk de verkorene is, heeft waarschijnlijk ook te maken met de onhandigheid van het dragen van ringen aan de andere vingers. Vanuit praktisch oogpunt dus."

Waarom dan het verschil tussen linker- en rechterhand? Zeer waarschijnlijk gaat dat terug op de Reformatie. Prof. Top wijst erop dat de trouwring aan de rechterhand een herkenningsteken voor protestanten zou geweest zijn. Rooms-katholieken droegen de ring altijd links. Top: "Dat is terug te vinden in oude liturgische teksten uit de roomse kerk. Het hart zit het dichtst bij de linkerhand. Trouw beloven is een hartenzaak. Vandaar zit de trouwring vanuit rooms oogpunt officieel links."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen