Wandelt In De Liefde

De Schotse puriteinse predikant Hugo Binning werd al op jonge leeftijd door de HEERE geroepen tot het ambt van dienaar van het Goddelijke Woord. Op 8 januari 1650 werd de toen 23-jarige Hugo Binning bevestigd in de gemeente Govan. Niemand had kunnen bedenken dat deze jonge dienaar slechts drie jaar in Gods Koninkrijk zou dienen. In 1653 overleed hij na een kort ziekbed. Hij is slechts 26 jaar oud geworden.

Deze jonge dienaar werd al snel geconfronteerd met de hoog opgelopen spanningen binnen de Schotse kerk. De strijd tussen de presbyterianen en de independenten resulteerde in verharding en polarisatie. De positie van Hugo Binning binnen de Schotse kerk is bijzonder leerzaam. Hugo Binning koos duidelijk voor de kant van de presbyterianen, maar de broederlijke liefde in Christus Jezus stond voor hem ver boven de kerkelijke verdeeldheid. Gedreven door die liefde schreef hij An Essay upon Christian Love. In 2002 werd dit bijzondere geschrift vertaald en uitgegeven onder de titel Wandelt in de liefde.

In het derde hoofdstuk van dit makkelijk te lezen boekje wijst Hugo Binning op de noodzaak van het blijvend overdenken van de liefde van God de Vader in Jezus Christus. Een treffend gedeelte waarin hij vol verwondering schrijft over het wonder dat de HEERE in Zijn gunst nog om wil zien naar zulke onwaardige en zondige schepsels. Het voortdurend overdenken van Zijn opzoekende zondaarsliefde is heilzaam voor onze zielen en voor onze naasten. Gods eeuwige liefde gaat zo ver dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Wie is er dan niet genoodzaakt om, bij het zien van deze spiegel van weergaloze en vlekkeloze liefde, een ander lief te hebben? Als God mij zoveel overtredingen vergeven en zoveel beledigingen kwijtgescholden heeft, hoeveel te meer ben ik verplicht om mijn naasten en in het bijzonder de huisgenoten van het geloof te vergeven?

De vragen die Hugo Binning stelt zijn door de eeuwen heen actueel gebleven. Het gelovig wandelen in de liefde behoort tot de grondtonen van het christelijk geloof. Het is niet alleen Johannes die hierover schrijft. Ik denk aan Petrus die de christenen aanspoort om eensgezind te zijn, geen kwaad met kwaad te vergelden, de vrede te zoeken en die ook na te jagen (1 Petrus 3:8-11). Maar ook Paulus schrijft in zijn brieven dat de leden van het lichaam van Christus elkaar moeten verdragen en moeten vergeven zoals Christus ons vergeven heeft (Kol. 3:13, Efeze 4:32). Laat het een aansporing zijn voor ons allen. Dat het voortdurend overdenken van Gods liefde in Christus mag leiden tot wederliefde tot God en onze naasten. Dan is er hoop en verwachting want daar waar die liefde woont, gebiedt de Heere Zijn zegen. Daar woont Hij Zelf. Daar wordt Zijn heil verkregen. En het leven tot in eeuwigheid (Psalm 133:3).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen