‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, dank u!’

De partij van Izak Mackloet tegen Willem Drenth was zo’n partij. Izak maakte een foutje en Willem zag niet dat hij de partij daardoor mogelijk had kunnen winnen. Zo kwamen zij na een toch wel mooie partij, remise overeen.

Datzelfde overkwam Piet van Brussel tegen Gerben van der Velde; ze speelden een solide partij, die alle kanten op kon gaan. Aan het eind ging het er om spannen. Piet zag de mogelijkheid voor een remise even niet en gaf zijn tegenstander de kans om deze partij te winnen.

Ook Ruud van Rijnberk, tegen Gert-Jan van der Velde, zag niet dat hij door een schijf linksonder op het bord op te offeren het speelveld van de dam van Gert-Jan af kon buigen en dat hij zijn tegenstander enkele schijven kon afsnoepen. Zo gaf hij Gert-Jan de mogelijk om hem vast te zetten, waardoor hij deze partij verloor. Jammer Ruud, gemiste kans.

Leen Kemeling zag ook iets over het hoofd. Hij dacht: als ik tussen twee schijven van Harrie van Wijk kruip, maak ik het Harrie knap lastig. Die dacht daar echter heel anders over, want hij kreeg daardoor een vrije zet en dat werd Leen noodlottig. Hij verloor deze partij.

Ook Han Wolfert tegen Bram Jelier onderging hetzelfde lot. Na een spannende partij met veel gevaarlijke vallen en kuilen, schoof Han in het eindspel nu juist de verkeerde schijf op, een zet waar Bram op aasde. Bram aarzelde geen moment en zag wat Han niet zag; hij rammelde door de met zorg opgebouwde stelling van Han heen en Bram won deze partij.

Maar er werden ook spannende en mooie partijen gespeeld zonder 'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet', zoals Gert Notenboom tegen Willem Vroegindeweij. Een mooie en spannende partij, die eindigde in een remise. Rien Klink speelde bij Jan van Hoorn thuis ook een nette partij die eindigde in een remise, Rien zijn handelsmerk.

Wim Stolk tegen Stoffel Keizer werd een lange partij die alle kanten op kon gaan, maar uiteindelijk wist Stoffel met goed spel deze partij te winnen door wel goed op te letten.

Thijs Wiegel moest deze avond al vrij snel zijn meerdere erkennen in Jaap Jordaan. Geen schande, want Jaap is een zogenaamde doorgewinterde dammer en Thijs zit nog in een leerproces.

Leen de Rooy speelde tegen Martin Meijer, een maatje te groot voor Leen, die dan ook verloor.

Ook geen schande, want Martin speelt, ondanks wisselvalligheid dit seizoen, meer dan eens een sterke partij.

Afdeling 1

I. Mackloet – W. Drenth 1-1

G. Noteboom – W. Vroegindeweij 1-1

P. van Brussel – G. v d Velde 0-3

M. Klink – J. van Hoorn 1-1

Afdeling 2

R. van Rijnberk – G. J. van der Velde 0-3

L. de Rooy – M.Meijer 0-3

W. Stolk – S.W. Keijzer 0-3

H. van Wijk – L. Kemeling 3-0

Th. Wiegel – J. Jordaan 0-3

Joh. Wolfert – A. Jelier 0-3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen