Vredevorst en politiek

Voor ons valt het Kerstfeest op 25 december. En dan is er nog een toegift, de Tweede Kerstdag op 26 december. Ik schrijf bewust ‘Voor ons …’, omdat niet overal dezelfde datum wordt gehanteerd. Zo vieren de Oekraïense en Russisch-Orthodoxe Kerken het Kerstfeest op 7 januari. Dat komt omdat zij de oude Juliaanse kalender gebruiken. Die kalender loopt niet synchroon met die van ons. Ze vieren wel Kerst op hún 25ste december, maar dan is het bij ons al 7 januari. Wij volgen namelijk de zestiende-eeuwse Gregoriaanse kalender.

Politieke keuze

Nu was er onlangs een opmerkelijk bericht. De Oekraïense president Zelensky heeft een wetsvoorstel ondertekend waarin is vastgelegd dat de officiële viering van het Kerstfeest wordt verplaatst naar 25 december.

De toelichting op deze wetswijziging was dat deze verandering ‘de Russische erfenis van het vieren van Kerstmis op 7 januari zou wegnemen’. Het mag duidelijk zijn dat deze verandering een politieke reden heeft, die terug te voeren is naar de complexe verhouding tussen Oekraïne en Rusland als agressor. Blijkbaar grijpt de gruwelijke aanval van Rusland op Oekraïne zo diep in dat een culturele omwenteling, na eeuwen vasthouden aan die oude kalender, aanvaard wordt. Eigenlijk is het diep treurig dat er in de vreselijke oorlog van Rusland tegen Oekraïne politieke zaken gedaan worden rond de geboorte van de Vredevorst.

Politiek correct

Het kan ook nog anders. Een mensenrechtencommissie die in opdracht van de Canadese regering werkt, heeft iets nieuws bedacht. Zij stelde dat het uitsluitend vieren van Kerst en Pasen een vorm is van ‘systematische religieuze intolerantie’. Dat is nogal wat, stelselmatige godsdienstige onverdraagzaamheid.

Wat is hier aan de hand? In Canada zijn Kerst en Pasen wettelijk erkende feestdagen. Maar de feestdagen van andere religies staan niet in het rijtje van erkende feestdagen. Dus, mensen die een andere religie aanhangen, moeten op het moment dat ze een religieuze feestdag hebben, apart vrij vragen. En christenen hoeven dat niet. Welnu, dat wordt nu bestempeld als religieuze onverdraagzaamheid. Over politieke correctheid gesproken!

Volgens deze mensenrechtencommissie is die onverdraagzaamheid begonnen met de kolonisatie van Canada. Daarom vindt de commissie dat ‘alle Canadezen eerst de Canadese geschiedenis van religieuze onverdraagzaamheid moeten erkennen’. En wat nog belangrijker is: Canada moet zo inclusiever worden. Eigenlijk wel treurig dat politieke correctheid leidend is bij deze subtiele aanval op de gedenkdagen van de geboorte van de Vredevorst.

Politiek overstijgend

Nee, gewenst was Hij niet. Voor Hem was geen plaats meer in herberg of huis. Zijn wieg was een kribbe, Zijn troon was een kruis. En tussen kribbe en kruis lag Zijn leven, in een land dat bezet was door de Romeinen, waar onderscheid was tussen Joden en Samaritanen, waar fanatieke farizeeërs zich op Abraham beriepen, maar waar een Kanaänitische vrouw zich beriep op de kruimels voor de honden. Waar nieuwsgierige mensen kwamen om brood en vis, maar waar een Romeinse hoofdman smeekte om slechts één woord. Waar tollenaren en zondaren met Hem aten, en waar blinden het licht zagen, waar kreupelen wandelden, doven hoorden, stommen spraken. Waar alles werd volbracht, zodat er een weg naar de zaligheid is geopend in de Zoon van Gods eeuwige liefde. Waar op de dag van Zijn nederige geboorte een Kind werd geboren, een Zoon werd gegeven. ‘En men noemt Zijn naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen