De kerkdeur open

Trouwens ook kleinere kerken zijn door de week vaak open voor belangstellenden. Althans in het buitenland. In Nederland is dat veel minder het geval. Wel wordt steeds meer de vraag gesteld of het niet goed zou zijn om op bepaalde dagen, bijvoorbeeld op zaterdag, het kerkgebouw open te stellen voor belangstellenden. Je krijgt dan ook mensen binnen die vroeger wel naar de kerk gingen, maar daar allang mee gestopt zijn, of mensen die zelden of nooit een kerk van binnen gezien hebben.

Bij allerlei evangelisatieactiviteiten is het vaak moeilijk om met mensen in contact te komen. Wanneer iemand op eigen initiatief een kerkgebouw is binnengelopen, geeft dat wellicht wat gemakkelijker aanknopingspunten voor een gesprek. Een gesprek waarin men iets wezenlijks kan meegeven.

Eeuwenoud

Overigens zal duidelijk zijn dat eeuwenoude kerkgebouwen eerder de aandacht van buitenstaanders zullen trekken dan hedendaagse kerken. Zo’n gebouw dat minstens drie of vijf eeuwen oud is heeft nu eenmaal wat. In landen als Frankrijk of Italië komt men wel kerken tegen die nog veel ouder zijn. De omgeving heeft dan vaak ook een historische uitstraling. Mooi voor foto’s en selfies.

Verder geldt dat er in roomskatho lieke kerken altijd veel meer te zien is dan in protestantse kerken. Dat is zeker het geval in vergelijking met kerken van bevindelijk gereformeerde signatuur. Daar weet men immers dat God ‘Zijn christenen niet door stomme beelden maar door de levende verkondiging van Zijn Woord wil onderwezen hebben’ (Heid. Cat. vr. 98).

Kerkgebouwen in de gereformeerde gezindte kenmerken zich door een preekstoel die centraal staat (het geloof is immers uit het gehoor), een opvallend orgel en een zee van banken. Nu heeft de Protestantse Kerk in Nederland ook tal van kerkgebouwen die al eeuwenoud zijn. Vaak nog gebouwd voor de roomse eredienst. Ook doopsgezinde, lutherse en remonstrantse kerken zijn soms van eeuwen her. Daarentegen zijn er bij ons juist veel nieuwe kerkgebouwen. Alleen de Gereformeerde Gemeente van Westzaan komt samen in een gebouw dat al eeuwenoud is, een doopsgezinde vermaning uit 1695.

Aan de rand

Of het zinvol is om een kerk door de week open te stellen voor het publiek hangt natuurlijk ook af van de vraag waar die kerk staat. In het noorden van het land komt men wel oude kerkgebouwen tegen die eenzaam op een terp staan, ver van de bewoonde wereld. Die zullen niet veel bezoekers trekken. In de meeste gevallen staan oudere kerken juist in het centrum van een stad of dorp. Op locaties waar veel verkeer langskomt of die in ieder geval veel publiek trekken.

Nieuwe kerken worden tegenwoordig vaak ver buiten het centrum gebouwd. Daar is eerder een geschikt perceel te vinden dat de juiste bestemming heeft en voldoende parkeerruimte biedt. Dat is geen gelukkige ontwikkeling. Maar al te zeer symboliseert dat dat de kerk tegenwoordig aan de rand van de samenleving is komen te staan.

Bij een kerk (hetzij oud of nieuw) die op een locatie staat waar meestal veel publiek langskomt, is het zeker te overwegen om het gebouw door de week een of meer dagdelen open te zetten. Of bijvoorbeeld alleen in het toeristenseizoen. De bezoekers zullen niet in de rij staan, maar allicht komen er toch wat. Zeker bij regenachtig weer.

Organisatie

Maar ook hier geldt: bezint eer gij begint. Zoiets vereist natuurlijk wel een hele organisatie. Er moeten steeds weer voldoende vrijwilligers zijn om de bezoekers te ontvangen. Het zou mooi zijn als het orgel bespeeld werd. Diefstal en vandalisme moet je zien te voorkomen.

Oppervlakkige en minder oppervlakkige vragen van bezoekers moeten op een sympathieke manier beantwoord worden. Veel mensen vinden het een goed idee om in de kerk een kaarsje te branden voor hun overleden moeder of een vriend die het moeilijk heeft. Zoiets kan bij ons uiteraard niet. Zo nodig moet duidelijk gemaakt worden dat alle godsdiensten niet gelijk zijn en ook niet alle christelijke kerken dezelfde boodschap hebben. Maar hoe breng je in enkele zinnen het wezenlijke van de gereformeerde leer over? Het Evangelie is immers wel voor de mens, maar niet naar de mens (Gal. 1:11).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen