Wens namens de redactie

Een zegenwens namens de redactie. Wat zullen we schrijven? Dat willen we het liefste doen met woorden uit de Schrift. Want Gods Woord is passend, voor iedereen en voor alle (tijds) omstandigheden. Vanuit dit niet tijdgebonden Schriftwoord wensen we u voor het pas begonnen jaar van harte de levens- en gebedspraktijk van Nehemia toe:

Doch door Uw grote barmhartigheden hebt Gij hen niet vernield, noch hen verlaten; want Gij zijt een genadig en barmhartig God. Nu dan, o onze God, Gij grote, Gij machtige en Gij vreselijke God, Die het verbond en de weldadigheid houdt; laat voor Uw aangezicht niet gering zijn al de moeite die ons getroffen heeft. (…) Doch Gij zijt rechtvaardig in alles wat ons overkomen is; want Gij hebt trouwelijk gehandeld, maar wij hebben goddelooslijk gehandeld (Neh. 9:31-33).

De tijdsomstandigheden rond het jaar 440 voor Christus, de tijd van Nehemia, zijn bepaald niet eenvoudig. Het is de tijd na de ballingschap. Van de oorspronkelijke glorie van kerkelijk Jeruzalem is weinig over. Het is een donkere tijd, in de kerk en in de wereld. Het aantal teruggekeerden is beperkt. En onder hen is ook nog eens veel ontrouw en slapheid.

Met het oog op de nood van de tijd belegt Nehemia een samenkomst. Urenlang wordt er onderwijs uit het Woord gegeven. Er wordt gebeden om Gods ontferming, om bekering en herstel. Want luisteren en bidden, dat is altijd de weg!

Er wordt teruggeblikt op het verleden. Daarbij staan Gods trouw en onze ontrouw pijnlijk tegenover elkaar. Willen we niet als een afgezonderd volk leven? Dan geeft de Heere ons over aan het heidendom van Babel. In dit ontroerende gebed van Nehemia blijkt echter dat er een overblijfsel is dat dicht bij de Schrift leeft en dat vanuit de Schrift bidt. Een overblijfsel dat de Psalmwoorden tot de eigen gebedswoorden maakt, omdat we zelf niet weten te bidden zoals het behoort, omdat het van binnen en van buiten vaak één tegenstrijdige kluwen is.

Al overdenkend en biddend komt men steeds dichter bij de eigen tijd en de eigen nood. Want het Woord Gods is niet gebonden. De Schepper, de God van Abraham, de God Die uit Egypte leidde en in Kanaän bracht, is nu nog Dezelfde. Maar wij zijn ‘zat en vet geworden en hebben in wellust geleefd door Uw grote goedheid’ (vers 25). Gods goedheid had weeldekinderen tot bekering moeten leiden, maar Zijn goedheid is misbruikt. Het heidendom is voor de kerk tot een valstrik geworden. Nu zijn we onze vrijheid kwijt. De moeiten zijn veel. Het is zelfs zo dat ‘zij die Gij over ons gesteld hebt om onzer zonde wil, heersen over onze lichamen’ (vers 37). Het hart is bang. En het duurt al zo lang. Maar Gods oordelen zijn rechtvaardig. Daaronder wordt diep gebogen! En toch is God goed voor slechte mensen. We zijn wel in moeiten, maar toch niet geheel verlaten. We zitten in zak en as, maar slaan toch het oog naar Boven.

Wat heeft God in verleden en heden allemaal niet gedaan? En wat hebben wij allemaal niet misdaan? Dan gaan we nog dieper buigen. De klacht wordt een aanklacht. Nee, dit is niet langer God aanklagen en onszelf beklagen, want we klagen onszelf aan bij God: ‘Wij hebben gezondigd, wij zijn niet waardig’. Zo lezen we in Nehemia 9 onze eigen levensgeschiedenis, hoogst actueel voor het jaar 2022. Vandaar nu, met en voor elkaar, dit gebed: ‘Doch door Uw grote barmhartigheden zijn we (nog) niet vernield en niet verlaten, want Gij zijt een genadig en barmhartig God. Nu dan, o onze God, Gij grote en Gij machtige en Gij vreselijke God, Die het verbond en de weldadigheid houdt, zie in al onze zonden en zorgen in gunst van Boven op ons neer’.

Dit is onze welgemeende zegenwens, opdat op de grensscheiding tussen 2021 en 2022 alleen maar zal overblijven: ‘Hij Die het verbond en de weldadigheid houdt’. Dat is een rijke naam, om voortdurend aan te roepen, om Gods onverdiende weldaden, alleen maar in en om het Verbondshoofd.

De roep om de komst van Christus in het hart en op de wolken moge uw leven in het nieuwe jaar stempelen. Daaraan moge ons blad ook een (kleine) bijdrage leveren. Opdat Immanuël alle eer ontvange!

v. A.

Deputaatschap

De kerkrechtelijke eindverantwoordelijkheid voor De Saambinder naar de driejaarlijkse Generale Synode berust bij het daartoe benoemde ‘deputaatschap ter behartiging van de belangen van De Saambinder’, dat bestaat uit:

voorzitter
Ds. H.A. van Zetten, Nieuw-Beijerland

secretaris
B. Agteresch, Capelle aan den IJssel

penningmeester
K.H. de Heer, Rijssen
A.G. Bregman, Naaldwijk
Ds. P. Mulder, Koudekerk aan de Rijn
Ds. A. Schot, Nunspeet

Secundi
Ds. J.B. Huisman, Ermelo
Ds. A.P. Baaijens, Aagtekerke
Ds. W. Mouw, Opheusden
J.C. van der Meer, Sliedrecht
D.J. Verheul, Kloetinge

Medewerkers

Redactie
Ds. G.J. van Aalst, hoofdredacteur
Ds. B. Labee, redacteur
J. van ’t Hul, redactiesecretaris

Corrector
A. Bel, Vlaardingen

Medewerkers
P.C. Beeke, Middelburg

jeugdpagina
L. van der Ham, Krimpen aan den IJssel
Mevr. A. Janse-Pieterman, Rijssen
D. van Wijngaarden, Veenendaal

Commentatoren
Ds. G. Clements, Gouda
C.S.L. Janse, Apeldoorn
P Schalk, Veenendaal
Ds. W. Silfhout, Veenendaal

Verloop drukkerij
Arjan Verloop, algemeen directeur
Corine Verweij, coördinator
Wynfrith Bodewes, vormgever

Administratie
Annette den Hertog, Arina Otte,

Kerkelijk Bureau
Petra Poppe, Anton van der Waal en Jorike Wiegman

Vertegenwoordiger overzee
mr. A.M. Berman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen