Nog: Billy Graham

Het lag niet in mijn bedoeling nog over de bekende prediker Billy Graham en zijn optreden in ons land iets te schrijven. Er was en er werd al door zovelen de pen over gevoerd. Het kon dunkt mij geen schade geacht worden dat onze stem in dit veelpennig koor ontbrak.
Er kwamen echter enkele opmerkingen en vragen binnen. Waarom wordt er onder ons geen aandacht aan geschonken? Waarom is er in onze kerken niet voor dit werk gebeden? En anderen: Hoe moeten wij dit werk zien? Is het goed te keuren of af te keuren? Was het Gereformeerd of Remonstrants? Wat te denken van de „beslissing" die door velen genomen werd? Zietdaar vragen, opmerkingen, die gehoord werden en binnen kwamen.
Het is mij niet mogelijk geweest zelf deze prediker te horen. Toch is zonder dat wel in het algemeen een enkele opmerking te maken.
Het komt mij voor dat wij de persoon en het werk van Billy Graham moeten zien voor wat zij willen wezen: prediker en prediking van het evangelie. En er is alle reden om ons daarover te verblijden. Het evangelie is door dit werk eens weer voor het voetlicht geplaatst, daar, waar men dat niet gewend is. Vandaar dat de reacties van alle kanten loskwamen. Fel venijnig, gemoedelijk waarderend en in enthousiaste bewondering.
Werden daarbij zulke geweldige dingen gezegd? Neen, het was een preek over dood en leven. Was er een geweldige „redenaar"? Neen, maar wel een overtuigd mens. Billy Graham is een van die gegrepen mensen, die zelf onder de greep van het evangelie gekomen is en daaruit leeft.
Moest deze mens als een apostel voor Nederland ontvangen worden en zijn werk begeleid met de voorbede van alle kerken in ons land? Ik meen van niet. Hij heeft hier een getuigenis afgelegd op één dag en verdween daarna weer. Is dit iets kerkschokkends in ons land? Gelukkig niet. Het was een ontmoeting, een kennismaking, die „ingeslagen" is, maar daarom nog niet het feit van Nederland. Ik meen dat Graham zelf het ook helemaal zo niet wil zien.
Hoe moeten wij dit werk zien? Kijk, dat is nu zo'n echt Nederlandse vraag. Er komt iemand het evangelie prediken en nu proberen wij hem in al onze onderscheidingen te passen. En is ons dat gelukt dan hebben wij het geklassificeerd en zijn wij weer tot rust gekomen. Dit moeten wij hier niet doen. Het staat wel vast dat deze prediker ten volle de waarachtigheid van het Woord Gods onderstreept en niet minder ten volle overtuigd is van de Godheid van Christus en de geheel enige betekenis van het werk van de Zaligmaker. Daarbij, hij heeft, gelijk ik boven opmerkte, dood en leven verkondigd. Een nieuwe kerk of secte begeert hij niet. Alleen de kracht van het Evangelie door de Heilige Geest.
Ja, maar er is zoveel anders bij dan wij gewend zijn!
Geen wonder!
Billy Graham is geen professor in de gereformeerde dogmatiek. Hij heeft iets van dat naïeve van gegrepen mensen, van dat eenvoudige van een Engels-Amerikaanse bijbel-theoloog. In dit wat men wel noemt „fundamentalisme", wil de Schrift spreken in haar geestelijke kracht en volheid. Het maakt soms de indruk de Schrift al te letterlijk te lezen. Het gaat echter recht op de mens af en rechtstreeks op Christus af. Er is geen woord Frans bij en geen diepzinnige theologentaal noch wijsgerig begrippenspel, dat alleen voor ingewijden verstaanbaar is.
Geen wonder dat er gezegd werd: Hij heeft ouderwets gepreekt en vol eenvoud. Maar dat mag geen aanklacht tegen hem heten. Dat is het mogelijk tegen ons. Laten wij niet vergeten dat het cultureel-wijsgerig denken bij ons, ook in kerk en prediking het bijbels-gelovig denken en spreken in vele opzichten verdrongen heeft. Wij zijn gewend om de dingen anders, breder, grondiger te zeggen. Mede daardoor is ons preken afgestemd op „ingewijde" hoorders. De kerk-preek is bij ons weinig evangelisatie-preek. Wij hebben onderscheid gemaakt tussen de preek in de kerk en voor anderen. In onze situatie terecht. Billy Graham verkondigt gewoon het evangelie, zoals het in eerste aanspraak tot de verloren mens komt. Dit zijn velen ontwend. Het heeft ze gegrepen. Werd er in de kerken meer zo „ouderwets" gepreekt, schreef een inzender in „Trouw", er zou leven in de kerken komen. En het Handelsblad (!) schreef, dat Graham de kerken oproept zich in de prediking te heroriënteren.
Maar was deze prediking niet eenzijdig? Best mogelijk, doordat zij op de persoonlijke beslissing alle nadruk legde. Maar zijn er ook geen woorden der Schrift, die eenzijdig schijnen te zijn.
Was het niet Remonstrants? Er is gesproken zelfs van karrevrachten Remonstrantisme, die in het Stadion uitgeladen zijn. Voor zover ik kan oordelen is Graham absoluut niet Remonstrants, als het gaat om de vraag, wie de mens tot het heil Gods brengt. Dan legt hij volle nadruk op het werk des Geestes. Maar wat hij doet is ten volle de verantwoordelijkheid van de mens benadrukken ten aanzien van de beslissing tegenover het evangelie, dat hij hoort. Dat is wat men zou kunnen noemen de Methodistische trek in zijn optreden.
En die „bekeringen"? Is dat echt? Graham is mensenkenner genoeg om die beslissing niet als de bekering aan te zien. Maar hij vind iets dergelijks een steun voor de betrokkene en een aanknoping voor de nadere zielszorg, waarop hij volle nadruk gelegd wil zien.
Maar dat „massa-werk", is dat geen gevaar? Dooft dat niet weer uit? In het „Naschrift" dat ds. T.B. v. Houten geeft in het pas verschenen boek van Graham „Vrede met God", zegt hij, dat Graham deze massa-evangelisatie niet als het belangrijkste ziet. Van meer betekenis is de evangeliserende kracht der kerk en de levenswandel der christenen.
Volle nadruk legt Graham daarom ook op het gaan naar de kerk, het persoonlijk onderzoek van Gods Woord en het gebed.
Wie eerlijk is zal moeten erkennen, dat deze zaken onder ons in verachtering geraken. Wij zijn wetenschappelijk, cultureel, theologisch gegroeid, maar het is niet zelden ten koste van de elementaire grootheden van het waarachtig christen-zijn geweest. Graham heeft ons daaraan zeker herinnerd.
Of wij hem nu precies in onze rubrieken en classificaties kunnen onderbrengen is de vraag niet. Dat wij wat van hem kunnen leren is zeker.

W. Kremer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen