Afscheid ds. L. Terlouw van Barendrecht

Woensdagavond 1 juli ging ds. Terlouw voor in een afscheidsdienst. De laatste keer in de bijna elf jaar waarin hij onze gemeente diende.
Ds. Terlouw bediende Gods Woord uit Hebreeën 13 vers 5b ‘Ik zal u niet begeven en Ik zal u niet verlaten’. Het thema: De blijvende Troost op de levensweg. 1. Gegrond op Gods Woord, 2. In gevaarvolle dreiging en 3. Genadevolle toekomst.
Veel woorden horen we dagelijks. Woorden waaraan we voorbijgaan.
Maar ook woorden die leidend zijn voor ons. Dat was ook toen de apostel deze brief schreef. Gods Woord was hen onmisbaar geworden. Christus was ook onmisbaar. Er was liefde tot God en Zijn Woord. De eerste liefde werd verlaten. De dwaalleer kreeg grip, de wereld invloed. De broederlijke liefde verslapte. Wat is voor ons leidend? Hoofdstuk 11 noemt voorbeelden van vreemdelingen op reis naar de stad Gods. De apostel wijst aan het einde van hoofdstuk 13 naar die toekomende stad. Is dat het reisdoel van de lezers? Is dat ons doel? God sprak in de elf jaar. Om dit spreken gaat het vanavond. Is Christus’ stem levenwekkend geweest? God roept vanavond: Verhard uw hart toch niet.
Ons tweede punt: De gevaarvolle dreiging. Kiezen wij eigen wegen, dan gaat God ons begeven en verlaten. Vreselijk is dat, alleen gelaten te worden als God Zijn hand terugtrekt. Het kiezen tegen God heeft vreselijke gevolgen. Vanuit onszelf haten wij God en onze naaste. Wij verdienen te sterven buiten God. Bent u daarover nu bezorgd? Meer dan eens is daarop in de elf jaar gewezen. Op de weg zonder God. Wat een wonder dat er vanavond gelegenheid is voor deze afscheidspreek. Hij verliet niet, begaf niet. Wat is de persoonlijke vrucht van de prediking? Ik red het zelf leidt tot een eeuwige verlating. Nog roept God: Zoekt de Heere terwijl Hij te vinden is. Geliefde gemeente van Barendrecht, hoeveel malen klonk die nodiging? En...? Gij hebt niet gewild? Leer toch uw knieën buigen.
Ons derde punt: Genadevolle toekomst. Verdienen wij dat? ‘Ik zal u niet....’. Dat verdienen we niet. Het is Gods eeuwig welbehagen. Daarom klinkt het twee keer: Ik zal! Genade alleen wordt Gods kind te sterk.
Voorbeelden uit het Oude Testament: Jacob bij Bethel, Jozua voor de Jordaan en Salomo bij het begin van zijn regering. Christus sprak tot Zijn discipelen. Zie, Ik ben met ulieden. Ons zondig bestaan is een doodlopende weg. Gods snoeimes is zo nuttig.
Zonder Mij kunt gij niets doen. Hij belooft. Letterlijk staat er: ‘Ik zal u niet, niet begeven’ en ‘Ik zal u niet, niet, niet verlaten’. God doet een eed. Alles vloeit voort uit het werk van de dierbare Borg en Middelaar. Hij van God verlaten opdat Zijn kinderen nimmermeer verlaten zouden worden. Hij treedt tussen.
Hij schenkt onderwijs. In Zijn hand ligt het vast. Onze wegen gaan scheiden. Maar u bent Gods gemeente. Hij blijft getrouw. Ik zal u niet, niet begeven. Ik zal u niet, niet, niet verlaten.
Ds. Terlouw sprak nog enige hartelijke, liefdevolle en persoonlijke woorden tot de gemeente en kerkenraad. Vervolgens werd onze scheidende dominee toegesproken door ds. C. van Ruitenburg namens de classis Rotterdam en de Particuliere Synode Zuid-West; door ds. K. Visser, namens de plaatselijke kerken en door burgemeester J. van Belzen. Ouderling E. Kempeneers sprak tenslotte namens de gemeente en kerkenraad hartelijke woorden van waardering en dank. Hij wenste de dominee van harte Gods zegen toe in Utrecht. Onze scheidende predikant werd staande Ps. 121 vers 1 en 4 toegezongen. Na een dankwoord aan de sprekers en gemeente legde ds. Terlouw voor de laatste keer als eigen predikant de zegen op de gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen