Nieuwe liefde, nieuwe kinderen

Huwelijk en gezin

Samengestelde gezinnen, bestaande uit een biologische ouder en een stiefouder, komen steeds vaker voor. Vaak zijn er in zo’n gezin ook kinderen van verschillende ‘bloedgroepen’ aanwezig. Dat samengestelde gezinnen kwetsbaar zijn, blijkt wel uit het feit dat tweede huwelijken twee keer zo vaak stranden als eerste huwelijken.

Verbruggen is maatschappelijk werker bij Stichting De Vluchtheuvel. Zo ontmoet hij veel ouders van samengestelde gezinnen. Hij constateert dat zij zich niet altijd bewust zijn van de bijzonderheden die de vorming van een nieuw gezin met zich meebrengt. Informatie daarover is schaars, zeker vanuit een Bijbelse visie op huwelijk en gezin. Daarom is deze publicatie zeker betekenisvol.

De auteur benadrukt dat een samengesteld gezin bijzonder is, omdat de vreugde van een nieuw huwelijk altijd omgeven is door de rouwrand van verlies. Een eerder huwelijk werd verbroken door een scheiding of door overlijden van een van de ouders. Dat betekent dat de vorming van een nieuw gezin een kwetsbaarheid in zich heeft die veel liefde en wijsheid vraagt van de betrokkenen.

Belangrijk is dat gevoelens van rouw en verdriet ook in het nieuwe gezin een plaats krijgen. Die ruimte kan geboden worden door ook de overleden of vertrokken ouder een plaats te geven. Door foto’s en andere tastbare herinneringen een plek te geven, bijvoorbeeld. En door in de gesprekken het verlies niet te verzwijgen. Onverwerkt verdriet vormt een verhindering voor écht contact in een samengestelde gezin.

Veel aandacht wordt er besteed aan de hobbels en valkuilen waar ouders van een samengesteld gezin tegenaan kunnen lopen. Elk hoofdstuk sluit af met een flink aantal tips. Door de ervaringen van (stief)ouders gaan de teksten nog meer leven.

Inzichtgevend is het hoofdstuk over loyaliteit. Een kind zal altijd onlosmakelijk verbonden zijn met de biologische ouders. Het is goed om je als stiefouder te realiseren dat je de overleden ouder nooit kunt vervangen. Soms kan het bevrijdend werken om dat naar de kinderen toe ook uit spreken. Laat de biologische ouder de voortrekkersrol hebben in de opvoeding van de eigen kinderen, tipt de schrijver. In de praktijk zal het hier echter weleens schuren. Als de biologische ouder een drukbezette kostwinner is, zal de stiefouder een minstens zo groot aandeel hebben in de opvoeding. Dat werkt alleen als de biologische ouder en de stiefouder een hecht team vormen en elkaar steunen.

„Geen enkele stiefouder heeft gekozen voor de kinderen van zijn of haar (aanstaande) echtgenoot. Stiefouder word je omdat je houdt van iemand die kinderen heeft, je wordt niet verliefd op de kinderen zelf”, zo stelt Verbruggen. Maar zou het ook zo kunnen zijn dat je kiest voor hem of haar én de kinderen? Omdat je je geliefde mét zijn of haar kinderen ontvangt als een groot geschenk uit Gods hand? Een geschenk dat gave en opgave tegelijk is?

Ook voor de cirkel van ”adviseurs” rond het samengestelde gezin, zoals familie en ambtsdragers, is het boekje van Verbruggen zinvol. Een waardevolle handreiking om met het ‘ongewone’ gezin –dat vaak ook zo heerlijk gewoon is– om te gaan.

Boekgegevens

Samen in een nieuw gezin. Over samengestelde gezinnen, Erik-Jan Verbruggen, uitg. De Banier, Apeldoorn, 2014; ISBN 978 94 627 8060 6; 112 blz.; € 9,95.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen