Oeroud krachtvoer

Dit nooit weer, dacht ik toen ik voor het eerst quinoa (zeg: kien-wa) had gekookt. De geurige korreltjes waren tijdens hun korte verblijf in de pan veranderd in een kleffe massa.

Nu ik het koken onder de knie heb –ik ben gelukkig niet zo goed in ”nooit weer”– weet ik dat quinoa wel smakelijk is. En omdat 2013 het jaar van quinoa is en ik –lang geleden, toen de zomer nog moest beginnen– beloofde daarop terug te komen, gaat het nu over het graan dat al bij de inca’s in Zuid-Amerika bekend was. Het raakte uit de gratie toen de binnenvallende Spanjaarden het verboden omdat quinoa ook werd gebruikt bij in hun ogen heidense rituelen. Nu is het, dankzij pioniers op het gebied van natuurvoeding, aan een gestage opmars bezig. Zo, dat zelfs goed gesorteerde supermarkten het in de schappen hebben liggen.

Strikt genomen is quinoa geen graan, zoals tarwe en spelt. Ook geen peulvrucht, zoals linzen of kikkererwten. En evenmin een bewerkt tarweproduct zoals couscous en bulgur. Het is het zaad van de quinoaplant. Supergraan (nou ja, pseudograan dan), zou je het kunnen noemen. De korrels zijn nogal gezond. Een grote hoeveelheid eiwit, genoeg vezels, veel mineralen – niet gek dus dat voorvechters van gezonde voeding quinoa als eersten herontdekten.

De moeite waard om uit de proberen, zo’n voedzaam gewas. Maak het eens als afwisseling van rijst, couscous of bulgur. Een of meer lekkere groenten erdoor, een paar smaakmakers, een dressing met een tikje zuur – en al snel ligt er een gezonde maar vooral lekkere salade op je bord. Kan nog prima, zo op het randje van de zomer.

Vergeet niet de korrels te spoelen voordat ze de pan in gaan. De oeroude quinoaplant is namelijk nogal revolutionair: hij heeft een natuurlijke bescherming tegen ongedierte. Dat stofje, saponin, kan nog aanwezig zijn en maakt de korrels bitter. Even in een fijne zeef doen dus, en goed wassen.

Want het zou toch jammer zijn om na de eerste keer te denken: dit nooit weer.

Quinoasalade

Ingrediënten (hoofdgerecht, 2 personen)

- 200 g quinoa

- kleine bloemkool of broccoli

- 100 g gerookte zalm, in snippers

- halve komkommer, in blokjes

- 100 g witte druiven, gehalveerd

- 5 bosuitjes, in ringetjes

- 1 sjalot (evt. halve kleine ui), gesnipperd

- voor de dressing: sap van halve citroen, 25 ml olijfolie, 1 tl gemberpoeder, 1 tl honing, 1 flinke tl komijnpoeder, zout, veel zwarte peper

Bereiding

Doe de quinoa in een zeef en spoel onder stromend water af, terwijl je de korrels door je handen wrijft. Laat goed uitlekken. Verwarm een grote koekenpan, doe de (nagenoeg) opgedroogde korrels in de pan en rooster de korrels in een paar minuten, al omscheppend. Dit is niet noodzakelijk, maar geeft een iets uitgesprokener smaak. Doe de korrels in een (kook)pan en voeg 250 ml koud water toe. Breng aan de kook. Na ongeveer 8 minuten kooktijd is het water opgenomen en zijn de korrels gaar. De kern is dan halftransparant en aan de rand van elke korrel zie je iets wits wat op een ‘c’ lijkt (zie foto rechtsonder: links gekookte quinoa, rechts ongekookte). Laat even nawellen met het deksel op de pan.

Maak de bloemkool schoon en snijd de roosjes in kleine roosjes. Breng in een pan met water aan de kook, laat 5 minuten koken, giet dan af en laat afkoelen.

Maak de dressing: klop alle ingrediënten goed door elkaar. Schep quinoa, zalm, komkommer, druiven, bosui en sjalot door elkaar. Giet de dressing eroverheen en meng voorzichtig. Maal nog wat extra zwarte peper over de salade.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen