Feminisme
Toen het IJzeren Gordijn nog veel van Oost-Europa verborg, schoot mij ooit in de hal van een eersteklas hotel te Warschau een keurig geklede, beschaafd ogende hoer aan. De in duidelijk Duits gestelde vraag was niet voor tweeërlei uitleg vatbaar: "Hebt u al iemand voor deze nacht?" Haar begeerte betrof in het bijzonder de 'harde' D-marken. Dergelijke valuta waren gewild. De afwijzing met het "Ik heb een vrouw en negen kinderen" ontlokte haar slechts een "Nah, und?"
Velen geven toe aan zulk 'vermaak'. Prostitutie heet het oudste beroep. Dra na het paradijs moet die zonde zich hebben ingeburgerd. Simeon en Levi uitten in de tragedie van Dina met Sichem reeds hun afkeer over publieke vrouwen. Wellicht antwoordt deze of gene uit de veilig schijnende beslotenheid van een onzer gereformeerde richtingen: "Dat komt onder ons niet voor". Laat niemand zich vergissen. De praktijk bewijst het tegendeel.
Wij willen als bijbelvast volk met woorden Gods alwetendheid wel belijden. Maar houden we echt rekening met Zijn alziend oog? In het leven van alledag? Achter het Centraal Station in Amsterdam zou iemand ons kunnen identificeren. "Wat maakt gij hier?" Maar wie herkent ons in Warschau? Of in Berlijn? Of in Havana, waar hoeren zich op iedere hoek van de straat tentoonstellen? Daar lijkt het risico dat iemand ons betrapt gering.
Binnen afzienbare tijd schijnt het probleem in Stockholm verdwenen. Zweden verbiedt vanaf 1 januari prostitutie. Een nieuwe wet stelt de klant strafbaar. Justitie beschouwt ook het onderhandelen over de prijs als misdrijf. En langs een iets soepeler, vriendelijker lijn wil de overheid de 'dames' duidelijk maken dat niemand zich ten behoeve van levensonderhoud in Zweden lijfelijk hoeft te verkopen.
"Mooi", zegt iemand. Toch vindt deze gestrenge maatregel geen basis in een beroep op de Bijbel. Zij dient slechts het feminisme. De drijvende krachten achter het prostitutieverbod verwerpen het ideaal van 'de overheid als zedenmeester'. Zij piekeren niet over de noodzaak van aan de Schrift gebonden normen en waarden in de samenleving. De door hen aanhangig gemaakte zaak betreft niet de seksuele moraal, maar macht. Vrouwen zijn slachtoffers en verdienen bescherming.
Waar feminisme al niet goed voor is. Want welk oogmerk dan ook tot het verbod leidde, het resultaat is positief en aanvaardbaar.
Betaalde 'liefde'
NRC Handelsblad kopte de aankondiging van het verbod als volgt: "Zweden mogen niet meer voor liefde betalen". Dat moet een vergissing zijn. Want prostitutie heeft niets met liefhebben te maken. Het gaat bij betaalde 'liefde' immers om het eigen ik. Met geld gekocht plezier en vermaak tot eigen gebruik; door bankbiljetten verworven lustbevrediging.
Menigeen in onze samenleving verwart liefde met seksualiteit. Daardoor vallen huwelijken steeds vaker in duigen. Hecht ogende relaties breken kapot. Innige verbondenheid blijkt een scheiding niet te kunnen ontgaan. Die verwarring blijkt in allerlei afwijkingen: porno, pedofilie, incest, homoseksualiteit.
Het zo veel gebruikte woord liefde duidt echter op genegenheid. Het doet denken aan warme welgezindheid, oprechte en zich in de ander verdiepende belangstelling. Maar pas door gebruik van het begrip "opofferingsgezindheid" komen wij in de buurt van de essentie. Liefde geeft; zij heeft iets over voor de ander zonder er iets voor terug te eisen.
Het huwelijk heet als overblijfsel uit de Hof van Eden een paradijsbloem. De hechte band van die verbintenis voor het leven -"hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet"- vormt tevens de grens van seksuele gemeenschap tussen man en vrouw: daarvoor is alleen plaats binnen dat trouwverbond.
Maar of iemand nu op de walletjes loopt of binnen de muren van zijn eigen huis verkeert, alles is voor Gods alwetendheid een open boek. Ook het huwelijk. Met een ogenschijnlijk vroom gedrag en omvangrijk gezin ontlopen wij Zijn kritisch doorschouwen van onze relatie niet. En menigeen maakt misbruik van het huwelijk die met betaalde 'liefde' nooit iets uitstaande had. Omdat van geven geen sprake is, maar nemen de boventoon voert.
God heeft na de val de doorwerking van de zonde getemperd, hoewel deze algemene goedheid of gemene gratie geen zaligmakend effect heeft. Zij doet de verdorvenheid van het kwaad niet teniet. Theologen spreken over "genade", omdat zij niet uit de menselijke natuur vanzelf opkomt, maar het gevolg is van voortdurend ingrijpen van God. En op deze wijze kan de wereld nog enigszins leefbaar blijven. Deze gave levert het menselijk geslacht, zo zegt Calvijn ergens, "publicum bonum": een uiterlijk, openbaar, algemeen voordeel. Zij betreft het brede gebied van wetenschap, kunst, zedelijkheid, de staat en dergelijke. Dit kader biedt tevens plaats voor wederzijdse liefde. En het is heilzaam als de mens zich houdt aan Gods universeel geldende wet. Ook ten aanzien van huwelijk en seksualiteit.
Maar liefde -zowel binnen een echtverbintenis als in het algemeen met elkaar omgaan- komt tot een voller vervulling door het wonder van de zaligmakende genade. Die bewerkt in een mens in beginsel de begeerte -over het resultaat zwijg ik- om in praktijk te brengen: "De liefde zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad; zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid; zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen".
Slechts genade leert werkelijk opofferingsgezindheid. Door Christus. Alleen het Evangelie als een kracht van God en niet het feminisme vermag het onder- of bovengronds voortwoekeren van sociale problemen zoals prostitutie te remmen. Dat biedt het rechte verstaan van de liefde. Wat doen mensen van gereformeerde gezindheid daaraan?
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 oktober 1998
Reformatorisch Dagblad | 40 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 oktober 1998
Reformatorisch Dagblad | 40 Pagina's