Het Goede Leven Van Tims Vader

Een golf van herkenning stroomt door Tim heen als hij de stem van zijn vader hoort, gevolgd door een opkomende woede die snel groter wordt. Zijn blik verandert van ‘koud’ naar ‘vreselijk boos’. Hij kijkt de persoon die deze intense emoties in hem heeft opgewekt, aan. Voor Tim staat zijn vader. Maar in niets lijkt deze man op het beeld dat hij zich van hem had gevormd. Eerder het tegenovergestelde.

Zijn vader heeft nu een gladgeschoren gezicht, zorgvuldig gestyled haar met een vleugje wax. Hij draagt een keurig overhemd met een stijlvolle broek. Tims blik valt op de dure schoenen onder de broek, iets wat zijn woede nog verder aanwakkert. Het lijkt bijna een boze droom.

Tim kijkt nu naar zijn vaders gezicht en merkt dat zijn grijze ogen hem een beetje onzeker aankijken. Ze lijken niet zo zelfverzekerd als de rest van zijn voorkomen.

“Tim”, begint zijn vader verlegen, de aarzeling klinkt door in zijn stem. De trek rond Tims mond verhardt en met een door woede verstikte stem antwoordt hij: “Zo. En jij dacht dat je even langs kon komen om het goed te maken? Je ziet er aar-dig rijk uit. Had je geen zin om het met ons te delen? Vond je dat jammer van je geld?”

Zijn vader zucht zachtjes. Tim merkt de blikken van omstanders en hij beseft dat ze te veel aandacht trekken. Hij wordt rood van schaamte. “Ik wilde je weer zien… En nee, ik deel mijn geld gewoon met...” probeert zijn vader uit te leggen. “Wat!?” vraagt Tim boos. “Heb je een andere vrouw?”

Het wordt Tim even allemaal te veel, als zijn vader verbaasd vraagt waarom hij dit allemaal nog niet wist.

Zijn vader, die hij ooit in een park als een zwerver had gezien, heeft een eigen bedrijf en is rijker dan ooit. En nu blijkt dat hij een nieuwe vrouw in zijn leven heeft, misschien zelfs nieuwe kinderen.

“Laten we gaan zitten, dan kunnen we rustig praten en kun jij vragen wat je wilt”, stelt Tims vader zacht voor. Tim beseft dat ze al die tijd hebben gestaan. Hij schuift een stoel naar achteren om te gaan zitten. Terwijl de vragen over zijn vaders afwezigheid en de jaren die hij heeft gemist uit Tims mond stromen, beseft hij dat zijn vader een hobbelig pad heeft bewandeld. Zijn vader heeft geleden aan verslavingen, is dakloos geweest en had verkeerde vrienden. Maar toen hij een oude oom tegenkwam die hij lange tijd niet had gezien, bood deze hulp aan. De oom was rijk en hielp mensen met problemen. Hij hielp Tims vader aan een baan en die kans greep hij met beide handen aan. Het ging steeds beter, hij klom langzamerhand op in het bedrijf. Een jaar geleden heeft hij het zelfs samen met een andere man overgenomen. Tijdens zijn werk ontmoette hij een secretaresse van het bedrijf. Ze was gescheiden, had twee tieners en woonde in de buurt. Ze werden verliefd op elkaar en nu wonen ze samen.

Tim voelt zowel boosheid, ongeloof als jaloezie. Hij heeft veel gemist. De pijn van zijn vaders vertrek is weer voelbaar. Tim luistert, merkt hij dat hij meer en meer de behoefte krijgt om alles te delen, om zijn vader te vertellen hoe het leven was sinds hij wegging.

Zijn vader reageert niet op zijn verhaal. Er ligt iets koels in zijn ogen. Tim voelt zich boos worden. Opeens realiseert hij zich ook dat hij de vaderfiguur in zijn leven mist. Hij voelt een sterke drang om zijn problemen te bespreken met iemand die hem begrijpt. En voordat hij er erg in heeft, flapt hij het eruit.

“Olivia, mijn vriendin is zwanger.”

“Van jou?”

“Ja.”

Nu heeft hij zijn geheim aan zijn váder vertelt. Tim ziet even iets van schrik in zijn vaders ogen, maar zijn reactie is kil en emotieloos.

“Hoe ver is ze?”

“Tien weken,” antwoordt Tim kortaf.

“Laat het weghalen, man. Dat is beter voor jullie allebei”, antwoordt zijn vader, nog koeler dan zojuist. Tim staart de man voor hem sprakeloos aan. Dan zegt hij: “Wat!? Het is ons kind! Ik houd van Olivia, en ze zou dat nooit willen!”

Zijn vader lijkt echter onverstoord. Nu is Tim niet meer te houden. Hij roept: “Ga maar gauw weer terug naar dat nieuwe vrouwtje van je en laat mij met rust.”

Als Tim even later terugrijdt naar huis, beseft hij dat deze ontmoeting niet heeft gebracht wat hij ervan had gehoopt. Maar wat hoopte hij? Hereniging? Verzoening? Dat hij zijn vader weer vaker kon zien en zijn problemen kon vertellen? Hij beseft dat hij zich vergist heeft in zijn vader. Hij hoeft geen contact meer, nu hij weet dat zijn vader zo is veranderd. Hij besluit hem te vergeten. Deze teleurstelling is bijna net zo pijnlijk als de afwezigheid van zijn vader in al die jaren. Met een zwaar hart en een warboel van gedachten stuurt Tim zijn Tomos door de straten. Hij realiseert zich dat sommige wonden nooit volledig zullen genezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen