„Separerende prediking hard nodig”

De deuren van de kerk aan De Molenhof in Ochten staan wagenwijd open. Achter in het gebouw loeit een stofzuiger. De kerk wordt gereed gemaakt voor de Bijbellezing die ds. Gerritsen er elke donderdag houdt. Hij behandelt dan het leven van Jozef.
Het bedehuis kon worden aangekocht van de Gereformeerde Gemeente in Nederland, omdat die een nieuwe kerk betrok. Ds. Gerritsen woont twee straten verderop.
Op 22 januari vorig jaar hield hij de eerste weekdienst in de aangekochte kerk. „Er komen 350 à 400 mensen. Ons eigen gebouw heeft slechts 130 zitplaatsen. Die eerste dienst zal ik niet licht vergeten. Ik sprak over de wonderbare spijziging, met de wens of de Heere dat ook hier zou willen doen. De Heere heeft ons beloofd in Echteld vrucht op het werk te geven.”
’s Zondags blijft de gemeente vooralsnog samenkomen aan de Waalbandijk, dicht bij IJzendoorn, maar het gebouwtje zit inmiddels vol. Ds. Gerritsen is de eerste predikant van de gemeente. Sinds hij er op 21 oktober 2014 werd bevestigd, groeide ze van 48 tot ongeveer 150 personen.

Zelfstudie
Nadat ds. Gerritsen op 26 januari 1998 was toegelaten als proponent, hield hij twee maanden later zijn eerste preek: in Beekbergen sprak hij over Petrus’ verloochening (Matth. 26:69-75).
„Ds. D. Monster heeft me onderricht gegeven. Tegenwoordig is er meer opleiding, en dat is ook echt nodig. Gelukkig had ik altijd al veel lust tot zelfstudie. Ik had veel boeken aangeschaft. Vanaf mijn 27e jaar was het mijn eten en drinken.
Van jongsaf had ik veel gelezen in zowel de Hollandse als de Engelse en Schotse oudvaders. Toen ik ging preken, heb ik voor mezelf daartussenin een lijn gevonden. Ik heb me veel mogen vermaken in de werken van de Erskines, die Christus zo rijk uitstalden. Ik zie echter ook hoe gemakkelijk er misbruik gemaakt wordt van de Engelse schrijvers. Dan komen we in oppervlakkige wateren terecht. De Hollandse oudvaders besteden meer aandacht aan het plaatsmakende werk des Geestes: de bekering begint niet met kennis van Christus; daarvoor moet plaats gemaakt worden. In elke preek moeten we proberen uit te leggen hoe de Heilige Geest werkt voordat een zondaar tot Christus komt. Maar daar kan het niet bij blijven, want Christus is de enige Weg om tot God weder te keren.
Het verdriet me dat die bevindelijke prediking schaars begint te worden. Zoveel mensen denken op grond van verstandsredeneringen dat ze het ware geloof hebben, zonder ooit verloren gegaan te zijn onder Gods wet en rechtvaardigheid. De stank van de eerste Adam niet verspreid, vergeefs wordt de liefdegeur van Christus verbreid.
Het is zo nodig dat er wordt gesepareerd. Overigens doen de Engelsen dat zeker ook wel. Denk aan ‘De bijna-Christen ontdekt’ van Matthew Mead.”

Voorbereiding
De studeerkamer bevindt zich aan de achterkant van de pastorie, onder aan de dijk. Eén wand bestaat uit boekenkasten. Glazen deuren beschermen het oude goud tegen het stof. „Ik houd veel van de preken van Justus Vermeer”, zegt ds. Gerritsen. „Hij is uitgebreid in zijn verklaring. Dat doen wij minder. Maar zeker in het toepasselijke is Vermeer uitmuntend.
Als ik een tekst zoek, is dat in biddend opzien of de Heere licht wil geven en of er wat opening in de overdenking mag komen: ‘’Och, schonk Gij mij de hulp van Uwen Geest.’ Het gebeurt niet zo veel dat je een tekst kennelijk krijgt, maar het gaat er wel om of je er een aantrek op hebt. Die tekst ga ik dan uitwerken, maar naar de kansel neem ik alleen een klein kaartje met enkele kernpunten mee. Ik kan niet typen, dus ik schrijf alles met de pen. Bij het mediteren gebruik ik vooral de kanttekeningen. Ook wel andere boeken. De verklaring van Patrick, Polus en Wells staat voor mij bovenaan vanwege de historieverklaring en de geestelijke uitleg. Het is belangrijk Schrift met Schrift te vergelijken, anders worden we kortzichtig en onsamenhangend.
Bij de catechismusprediking behandel ik altijd een zondag in zijn geheel. Ik gebruik onder meer het Schatboek van Ursinus. Zelf heb ik veel onderwijs gekregen uit de verklaringen van Van der Groe en Beukelman.”

Begrijpelijk preken
Van de 52 zondagen per jaar is ds. Gerritsen er ongeveer 38 in zijn eigen gemeente. Naast de donderdagse Bijbellezing in Ochten gaat de predikant doorgaans nog in twee weekdiensten voor. Daarbij kiest hij gewoonlijk steeds een andere tekst.
In zijn eigen gemeenten hield ds. Gerritsen drie series preken over het leven van Christus. „Over de wonderen, de gelijkenissen en Zijn gehele leven. Elke serie telde veertig tot vijftig preken. Dat heb ik met vermaak mogen doen.”
Ds. Gerritsen legt zich erop toe begrijpelijk te preken. „Niet alledaags of modern, maar wel zo dat jong en oud het kunnen volgen. Het blijft een tegenopzien, maar ik mag toch zeggen dat ik opmerkelijk veel wordt geholpen. Dan mag ik ervaren dat de Heere me er onder het spreken smaak in geeft.”
Onvergetelijk werden twee opeenvolgende zondagmorgens in Stavenisse. „Toen kwam de eeuwigheid zo op me aan, dat ik de gemeente heb moeten aanzeggen hoe ernstig het leven is en dat het nu de tijd is om de Heere te zoeken. Ik heb toen gevoeld dat een prediker daar altijd mee bezet zou moeten zijn, maar ook dat mijn lichaam het gewicht ervan bijna niet kon dragen.”

Canada
Van 2008 tot 2014 stond ds. Gerritsen in de enige buitenlandse gemeente van zijn kerkverband: Salford in de Canadese provincie Ontario. „Ik kende bijna geen Engels, dus eerst hield ik beide diensten in het Hollands. De preek werd dan door twee diakenen beurtelings vertaald. Zij zaten in de consistoriekamer en hoorden me door hun koptelefoon spreken. Ze hadden een microfoon voor zich en vertaalden de preek direct in het Engels. Ik spreek niet zo vlug, dus dat ging wel.
Degenen die het Hollands niet konden verstaan, zaten in de kerk met een koptelefoon op en hoorden de vertaling. Dat was eerst wel een beetje vreemd, maar je went eraan. Zo gaat het ook als een van de andere leraren er voorgaat. Als er een Hollandse leesdienst is, leest een ambtsdrager in de consistoriekamer dezelfde preek in het Engels voor, en dat wordt in de kerk via de koptelefoon beluisterd.
Het tweede jaar deed ik in de avonddiensten het woord vooraf in het Engels. Dat was voor me vertaald en ik las het voor. Na een jaar wilde ik het voorwoord uit m’n hoofd in het Engels uitspreken. Na de eerste keer liep dat er al op uit dat ik de hele preek zoveel mogelijk in het Engels hield. Voor de voorbereiding bleef ik mijn Hollandse boeken gebruiken. De morgendiensten bleven Hollandstalig.
Behalve een heel kleine afdeling die we in Grand Rapids stichtten, waren er geen gemeenten waar ik kon voorgaan, dus ik had in die jaren de tijd om veel preken uit te werken. Daarvan heb ik nu gemak.
Ik ben de enige bij ons die in het Engels preekt, dus ik ga nu twee keer per jaar naar Salford en ben er dan twee zondagen.”
Op 8 december nam ds. Gerritsen er de nieuwe kerk in gebruik. Hij sprak over Jesaja 4:5c: ‘Over alles wat heerlijk is, zal een beschutting wezen.’ „Dat is een bijzondere dienst voor me geworden”, zegt de Betuwse predikant. „Dat heerlijke is niet het gebouw, maar Gods werk in zondaarsharten. Ik mocht geloven dat dat er ook in Canada nog is en in de toekomst zal zijn.”

Ds. G. Gerritsen (69)

Kerkverband: Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland
Predikant sinds: 2001
Gemeenten: Giessendam, Stavenisse, Salford (Canada) en Echteld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen