Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Frans Meijer (I)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Frans Meijer (I)

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het waren dit jaar bijzondere pinksterdagen voor ds. J. Spoor. De gevangenispredikant bracht de feestdagen door in Paraguay. In dat land wacht de ex-crimineel Frans Meijer op de beslissing van het hooggerechtshof over zijn uitlevering. In een kerkdienst in de gevangenis vroeg Meijer in aanwezigheid van ds. Spoor aan God om vergeving voor zijn misdaden. "Dat was heel indrukwekkend", vertelt de predikant, die is verbonden aan stichting Epafras.

Met een viertal andere criminelen ontvoerde Meijer in 1983 de bekende biermagnaat Alfred Heineken en dienst chauffeur Ab Doderer. Binnen een jaar werden de daders een voor een gearresteerd. Meijer gaf zichzelf aan, maar kreeg daar spijt van. Tijdens zijn verblijf in een observatiekliniek wist hij in 1985 te ontsnappen. Bij verstek werd hij tot 12 jaar cel veroordeeld.

Elf jaar lang werd taal noch teken van hem vernomen, totdat journalist Peter de Vries hem na een tip in Paraguay op het spoor kwam. Hij verdween achter slot en grendel, maar kwam door een procedurefout vrij en dook opnieuw onder.

Drie jaar geleden greep de politie hem toch weer in de kraag. Sindsdien probeert Nederland hem uitgeleverd te krijgen zodat hij hier zijn gevangenisstraf kan uitzitten. Hij heeft nog zo'n vier jaar te gaan.

Frans Meijer (II)

Ds. Spoor kreeg 2,5 jaar geleden een telefoontje van Meijer met het verzoek eens bij hem langs te komen. Niet lang daarna had de eerste ontmoeting plaats. "Hij bleek al heel lang tot geloof te zijn gekomen", blikt de predikant terug. "Al tijdens de ontvoering van de heer Heineken en diens chauffeur werd het onrustig in zijn leven. Hij wilde met zijn leven als crimineel breken. Na zijn eerste ontsnapping nam hij contact op met een Volle Evangeliegemeente ergens in Nederland. Naderhand vluchtte hij naar Zuid-Amerika, waar hij toch weer op het verkeerde pad belandde."

In Brazilië raakte Meijer vooral figuurlijk aan lager wal. In hoog tempo joeg hij dat deel van het losgeld dat hij had meegenomen -minstens enkele miljoenen- er doorheen. Hij eindigde tenslotte op straat in Paraguay, waar hij sliep in een kartonnen doos.

Als zwerver maakte hij kennis met de eigenaresse van een klein winkeltje. Hij trouwde met haar en het paar heeft inmiddels vier kinderen. Zij nam hem mee naar de Mennonietenkerk. Na verloop van enige tijd trad hij toe tot de kerkenraad. Hij is een zeer toegewijd lid geworden, zo kreeg ds. Spoor te horen.

Frans Meijer (III)

De predikant heeft hem de afgelopen jaren diverse keren in de gevaarvolle gevangenis Penitenciaria Nacional bezocht. "Ook bid ik samen met hem door de telefoon. In het begin moest ik daar wel erg aan wennen maar hij wilde dat graag. Het blijkt heel goed te kunnen."

Tijdens de pinksterdagen deed Meijer officieel boete voor wat hij Heineken en zijn chauffeur aandeed. Daarbij waren enkele Nederlandse verslaggevers aanwezig. Dat was een initiatief van ds. Spoor. "Het publiek kent Frans Meijer hier alleen maar als de Heineken-ontvoerder. Het leek mij goed dat men ook deze kant van hem leert kennen. Wie weet gaat er een stukje getuigenis van uit."

Wat Meijer wil, is volgens de predikant meer dan alleen spijt betuigen. "Het is veeleer vergiffenis vragen. Ik begrijp best dat dat voor de heer Heineken heel moeilijk is. Eerder heb ik al geprobeerd met hem in contact te komen, maar ik kwam toen niet verder dan zijn secretaresse. Wie weet komt er toch een moment dat het kan."

Frans Meijer (IV)

Als Meijer het verkeerde van zijn daden inziet en daarover oprecht berouw heeft, waarom probeert hij dan aan de uitvoering van zijn vonnis te ontkomen?

Ds. Spoor: "Dat is het punt niet. Hij beseft dat hij moet boeten voor wat hij gedaan heeft. "Ik moet ervoor betalen", zegt hij zelf. Daar is hij ook toe bereid. Maar niet in Nederland. Hij is bang dat hij dan toch weer beïn vloed wordt door het criminele milieu waarmee hij in de gevangenis in aanraking komt. Zo is het destijds ook gegaan. Bovendien zal hij dan zijn vrouw en kinderen in Paraguay moeten achterlaten. Nu kunnen ze hem bezoeken, dan niet meer."

Met Meijer hoopt ds. Spoor dat de uitlevering niet doorgaat. De predikant is er diep van overtuigd dat God een bedoeling heeft met het verblijf van Meijer in de Paraguayaanse gevangenis. "Hij is weliswaar geen predikant, maar houdt wel bijbelstudies. Ook betekent hij veel voor zijn medegedetineerden. Verder gaat hij voor in diensten op de afdeling, die door de kerk worden gerund. Die worden druk bezocht. De preken die hij houdt, zijn zeer eenvoudig, maar ik was er toch diep van onder de indruk."

Ook heeft Meijer een afkickprogramma opgezet dat erg goed draait. "De predikant van de Mennonietengemeente heeft me verzekerd dat de kerk het werk van Meijer volledig ondersteunt. Het zou echt heel jammer zijn als Frans dat los moet laten. Ik hoop voor hem dat hij wordt overgeplaatst naar een halfopen afdeling, waar hij nog meer dan nu met het afkickprogramma bezig kan zijn."

Frans Meijer (V)

Behalve zijn vrouw en zijn Paraguayaanse kinderen was ook zijn 24-jarige, Nederlandse zoon Wesley bij de dienst van vorige week aanwezig. "Die had hij sinds zijn vlucht uit Nederland niet meer gezien. Heel tekenend vond ik dat Frans hem verzocht zijn oorringetje uit te doen. Dat zou tijdens de dienst maar aanstoot geven. Frans rookt of drinkt al jaren niet meer. "Dode werken", zegt hij. Ik zal niet beweren dat uiterlijke dingen zo belangrijk zijn, maar in zijn situatie geeft het aan hoe diep het bij hem zit."

Journalisten opperden de mogelijkheid dat Meijer een bekering tot het christendom voorwendt om er wat mee te bereiken. Ds. Spoor kan zich voorstellen dat die vraag wordt gesteld, maar voor hem ligt de zaak vrij eenvoudig. "Ik zeg dan: Wij kunnen niet in zijn hart kijken, maar kunnen wel naar de vruchten kijken. Die zeggen genoeg."

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 11 juni 2001

Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's

Frans Meijer (I)

Bekijk de hele uitgave van maandag 11 juni 2001

Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's