
Watermaten
Voor mijn verjaardag kreeg ik tientallen geschubde vriendjes. De weken ervoor had ik hun onderwateronderkomen al in orde gemaakt. Met zorg, mag ik wel zeggen. Metselzand, lavastenen en zwart grind moesten maken dat de beestjes zich bij mij thuis zouden voelen. Weelderige tropische planten zorgden ...

Fikkiefun
Wie zegt dat spullen niet gelukkig kunnen maken, heeft geen houtkachel. Dat staat vast.Woorden schieten tekort om te omschrijven hoe gelukkig mijn vrouw en ik zijn met ons nieuwe fijnstofkanon. Het hout dat ’t ding verbruikt is haast niet aan te slepen, bijna elke dag brand ik me als ik ee ...

Gezellig
Het Nederlandse woord gezellig laat zich nauwelijks vertalen. En nog minder begrijpen. Niet alleen voor hen die in het buitenland wonen blijft de diepe betekenis van het woord een raadsel. Zelfs kaaskoppiaanse echtelieden kunnen de term verschillend interpreteren, heb ik weleens ervaren.De ...

Voetje
Heb jij weer voer voor een column, concludeerden dierbaren toen ik mijn voet brak bij het volleyballen. En zo is het.Mijn vrouw en ik zaten in die tijd net te fantaseren over een reis naar Indonesië. Gewoon, omdat het ver weg is. En lekker warm vooral. Een mens zoekt in die lange, kille, d ...

Veegmeneer
Hij ziet er in het echt precies zo uit zoals ik me hem als kind altijd voorstelde. De schoorsteenveger. Zelf vindt hij zijn beroep niet zo bijzonder, maar ik ontmoet een man die ik alleen ken uit verhalen.Hij is een korte man met een gegroefd gelaat. Alles aan hem is zwart, zelfs zijn bril ...

Snoozen
Wat doe je als de wekker gaat? Uit bed stappen natuurlijk. Ach, was het maar zo simpel.„Wat lig ik heerlijk”, denkt de vrouw als de wekker op een luie zaterdagochtend rinkelt. Ze draait zich om en geeft een ram op de snoozeknop. „Ik lig nog steeds lekker”, realiseert ze zich als ’t ding ne ...

Stoelendans
Nu het zomer is geworden, heeft de wijze vrouw besloten dat we een tuinset nodig hebben. Want we kunnen niet zonder.De lente beleefden we nog op onze klapstoeltjes. Een oude eierkist fungeerde als tafel. Buiten eten deden we met het bord op schoot. De wasmachine draaide gewoon wat extra wa ...

Deeldrone
Vaarwel winderige perrons, trage treinen en riekende reizigers. Na mijn studietijd besloot ik dat ik klaar was met klimaatvriendelijke treinreizen. Het was tijd voor m’n eigen CO2-fabriekje op wielen. Sorry klimaat, maar ik heb m’n portie openbaar vervoer wel gehad. ...

Opstaan
En, och, als dan de moed vanuit een tiental tenen is verzameld...Alleen een klok die langzaam tikt, wordt in dat uur gemist. Desondanks is het na een treurige herfstdag vol vergane glorie ’s avonds goed toeven op de bank. ...

Pak de cake
Ik heb een cake gebakken. Eentje met advocaatsmaak. Een advocaatcake dus. Ik stond nodeloos in de keuken. Wonderlijk.Ik dacht altijd dat het een retorische vraag was: Waarom zou je moeilijk doen als het makkelijk kan? Het enige juiste antwoord, was -dacht ik-„geen idee.” Geen enkele Nederl ...