Wetteloosheid en liefdeloosheid

Ondanks dat niemand de exacte tijd weet van Jezus’ wederkomst, heeft God ons niet in het ongewisse gelaten over de barensweeën die daaraan voorafgaan. De visioenen van Daniël en Johannes laten zien dat het een geweldig heftige tijd zal zijn. Ook Jezus bereidt Zijn discipelen daar in dit hoofdstuk op voor. Het hierboven genoemde vers lijkt, na alle geweld en verleiding, daarvan het hoogtepunt te zijn. De ongerechtigheid zal zich vermenigvuldigen. Letterlijk staat er in de grondtaal: de wetteloosheid. De eindtijd kenmerkt zich door anarchie die steeds heftiger aan het licht zal komen.

Het is van alle tijden dat voorgangers hun gehoor erop wijzen dat zij in de eindtijd leven. De eerste christenen waren er diep van doordrongen dat zij in de eindtijd leefden en zagen uit naar de wederkomst van Christus. Zij zagen in hun tijd al iets in vervulling gaan van Jezus’ woorden. Augustinus zei in zijn tijd op basis van dit gedeelte hetzelfde. En zo heeft het in elke eeuw opnieuw geklonken, tot in onze tijd toe. Je ontmoet die wetteloosheid ook in onze tijd. Toch valt er meer te zeggen dan de conclusie: het is dus van alle tijden dat mensen het hebben gezegd. Jezus geeft bij die voorzegging van de wetteloosheid namelijk een ‘thermometer’. Je kunt de mate van wetteloosheid meten aan de liefdeloosheid. Die zijn nauw met elkaar verbonden. De liefde is immers de vervulling van de wet. Waar de liefde verdwijnt, daar verdwijnt ook de wet. En dit is de liefdesvoorspelling: naarmate de tijd vordert, zal de liefde tot onder het nulpunt dalen.

Met een thermometer moet je weten om te gaan. Wie zo’n apparaat op de verkeerde manier gebruikt, komt tot de verkeerde conclusies. Deze ‘thermometer’ hanteren we verkeerd als we haar in de wereld om ons heen steken. Maar al te gemakkelijk komen we dan tot de conclusie dat de liefde daar tot ver onder het nulpunt is gedaald. Maar voor die conclusie heeft Jezus deze ‘thermometer’ uiteindelijk niet gegeven. We dienen die ‘thermometer’ voor ons eigen leven te gebruiken. Wat is de temperatuur van onze liefde? Kookt en bruist het of is het bevroren liefde? Bevroren liefde is koud en kil. Daar kunnen we onszelf niet aan warmen en daar kan de wereld om ons heen zich zeker niet aan warmen. Integendeel: het leidt alleen maar tot meer verharding. Het brengt de sfeer in deze wereld tot onder het nulpunt. Kokende en bruisende liefde daarentegen verwarmt. Te midden van een ijzige wereld laat zij steenkoude harten smelten. Deze liefde brengt leven.

Vers 12 gaat over wetteloosheid en liefdeloosheid. Het volgende vers gaat over volharding en zalig worden. Ze hebben alles met elkaar te maken. Volharding is namelijk geen eigenschap van onszelf.

Volharding is de vrucht van de liefde van Christus. Wanneer Zijn liefde ons voortdurend voedt, dan ontkomen we aan anarchie en beërven we de zaligheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen