„De kerk biedt ons bescherming”
Ze zijn al eens geëvacueerd vanwege de veiligheid. Congo is een land waarin de situatie van dag tot dag wisselt. Toch zijn er voor Mark en Corine Godeschalk (beiden 38) en hun drie kinderen nog geen redenen om terug te gaan naar Nederland.
MARK: „We zijn in 2016 naar Rwanda uitgezonden namens de Gereformeerde Zendingsbond (GZB). Ik als tropenarts, Corine als projectmanager. In Rwanda konden we niet doen waarop we gehoopt hadden. toen zijnwemet de GZB verder gaan kijken. We woonden vlak bij de grens met Congo en zagen dat de nood daar hoog was. Zo zijnwe ernaartoe gegroeid om daar te gaan werken. We zijn daarbij echt niet over één nacht ijs gegaan.”
CORINE: „We weten datwe een bepaald risico genomen hebben. Congo heeft veel veiligheidsproblemen. toch hebben we ervoor gekozen om hier in 2018 te gaan wonen. Er is ontzettend veel te doen hier.”
MARK: „Die nood is de reden waarom we hier zijn. Congolezen ervarenhet als een bemoediging datweerzijn, datze niet vergeten worden op een plek waar veel anderemensen niet naartoe zouden willen.
Wij wonen in een provincie waarin verschillende gewapende groepen strijden voor uiteenlopende belangen. De ene stam vecht bijvoorbeeld tegen de anderestam. soms gaateen conflict over politiek,dan weer over controle over goudmijnen of anderekostbaregrondstoffen. twee jaar geleden moestenwij uithet dorp Lolwavertrekken, omdatde islamitische terroristische groep aDF,die dood en verderf zaait, probeerde terrein te winnen. Het dorpistoen inderdaad aangevallen.”
CORINE: „Nu wonen we in de stad Bunia. We zijn relatief veilig. Het helpt dat we voor een kerk werken. De kerk wordt hier eigenlijk door iedereen gerespecteerd, behalve door een islamitische groep als de aDF.Dat we de naam van de kerk op de auto hebben staan, biedt ons bescherming.”
MARK: „We nemen onze veiligheid heel serieus en besteden er bestveel tijdaan om de situatie in onsdeel vanhet land te monitoren. soms gaan we preventief weg. Bijvoorbeeldvijfjaar geleden, bij de verkiezingen. Dan kijkenwevan een afstand toehoe de situatie zichontwikkelt.
En gaan we op vakantie, zoals onlangs toen we twee weken in Oeganda waren, dan nemen we extra schoolmateriaal mee voor de kinderen, voor het geval we plotseling niet terugzouden kunnen.
Ook luister ik goed naar wat Congolezen mij vertellen. Ik plan bijvoorbeeld weleens een bezoek naar een ziekenhuis wat verderop in de regio. soms zegt iemand van de kerkleiding hier dan een avond van tevoren tegen me dat ik beter niet kan gaan. Dan moet ik gehoorzamen, al frustreert zoiets enorm.”
CORINE: „Worden de mogelijkheden om te reizen naar klinieken en ziekenhuizen voor Mark nog meer beperkt, waardoor hij zijnwerk niet meer kan doen, dan zou dat een reden zijn omte vertrekken.”
MARK: „Ook als er bijvoorbeeld demonstraties en plunderingen komen waarbij de politie en het leger geen orde meer kunnen scheppen, kunnen we beter weggaan. In geval van nood worden we door vliegtuigjes van deMaF in veiligheid gebracht. als zij vertrekken, kunnen wij ook niet meer blijven.”
CORINE: „De veiligheidssituatie doet natuurlijkwel iets met ons, maar we leven hier niet onder continue spanning. De kinderen hebben weinig last van de situatie. Ze kunnen in Bunia overal komen en mogen ook gewoon met vriendjes spelen. Het beïnvloedt niet ons dagelijks leven, maar tegelijkertijd houden we de ontwikkelingen wel in de gaten.”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 13 augustus 2024
Terdege | 104 Pagina's
