Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een bloem uit het Paradijs (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een bloem uit het Paradijs (3)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het huwelijk staat ook in nauw verband met gezinsvorming. Het thema gezinsvorming kent veel aspecten en daar zijn ook veel vragen over. Laat ik eens beginnen met kinderloosheid. Dat is een last die voor sommige echtparen een levenslange worsteling is en blijft. Mensen hebben samen voor Gods aangezicht ja gezegd en dan komt het verlangen naar kinderen. Wat is het een vreugde als er kinderen geboren worden en wat geeft het diepe pijn als we die gave moeten missen. Laat niemand hier gering over denken. Ik heb heel wat echtparen meegemaakt die over deze vragen heel veel hebben geworsteld. Het begint al in de eerste jaren van het huwelijk. Vrienden die ook getrouwd zijn krijgen wel kinderen. Daar komt dan veelal nog een medisch traject bij, met ook hele ingrijpende vragen. Verder zijn kinderen in de samenleving en ook in de prediking voortdurend aanwezig. Doopdiensten zijn voor echtparen zonder kinderen niet altijd gemakkelijk. Daar komt nog iets bij. Kinderloosheid geldt je hele huwelijk. Als de tijd verder gaat, komen er ook kleinkinderen. En als de laatste fase van het leven nadert, dan wordt soms de spanning voelbaar wie als enige zal overblijven. Het is echt een zware last als we de kinderzegen niet ontvangen en het geeft ook veel vragen. In het pastoraat moeten we hier voorzichtig en meelevend mee omgaan. Mensen zitten er soms echt mee waarom het zo loopt in hun huwelijk.

Aan de andere kant moeten we ook oog hebben voor de ingrijpende kanten van de kinderzegen. Mijn moeder zei altijd: ‘Elk kind neemt iets van je mee’. Ze bedoelde daarmee dat kinderen krijgen een zegen is, die wel met de nodigde worstelingen gepaard gaat. Kinderen immers hebben in de eerste plaats voeding nodig. Ze hebben een gezonde opvoeding nodig waarbij er aandacht is voor gewone lichamelijke aspecten. En als er meerdere kinderen komen, dan hebben de ouders op dit punt hun handen vaak meer dan vol. Kinderen worden niet vanzelf groot. Het kost nachtrust, tijd, inlevingen en tal van andere zaken. En dat hebben kinderen ook nodig. Het kan echt helemaal misgaan in het leven als een kind niet van jongs af zich heeft kunnen hechten aan zijn ouders, vooral de moeder.

Daarnaast hebben kinderen ook een mentale en geestelijke opvoeding nodig. Wat zijn er voor jonge mensen veel vragen in deze huidige wereld. Alleen al het gebruik van de smartphone is voor opgroeiende kinderen een terrein met veel voetangels en klemmen. Wat is het dan belangrijk dat ouders hierin kinderen op een goede wijze opvoeden. Vooral de puberleeftijd zal heel wat ouders doen worstelen met de ware belangen van hun kinderen.

En dat brengt nog bij een ander punt. Onze kinderen zijn gedoopte kinderen. Uit kracht van Gods verbond horen ze bij de gemeente Gods. Dit dwingt ouders om ernstig en biddend werk te maken van de opvoeding van hun kinderen. School en kerk zijn aanvullend op wat de ouders in het gezin aan de kinderen meegeven. Eigenlijk is het gezin een kleine kerk. Daar worden de kinderen bekendgemaakt met Gods Woord. Daar worden de geschiedenissen van de Bijbel eenvoudig verteld. Daar leren kinderen in de eerste plaats de psalmen en andere goede liederen zingen. Daar vallen de eerste zaden van Gods Woord in het hart. We leven vandaag de dag in een zeer welvarende tijd. Maar we leven ook in een erg materiele tijd. En dat zou ten koste kunnen gaan voor de aandacht voor onze kinderen. Het is mooi als kinderen goed mee kunnen komen op school. Het is mooi als onze kinderen een goede bestemming krijgen. Maar daar gaat het ten slotte niet om. Ouders worden geroepen om hun kinderen op te voeden in de vreze en vermaning des Heeren. Kinderen moeten bekeerd worden. Dat is het belangrijkste in de opvoeding. En dat betekent niet dat vader en moeder de hele dag moeten gaan preken. Dat vooral niet. Maar het betekent wel dat we naar onze kinderen de ernst van het leven laten zien en dat we ze vooral biddend opdragen aan de troon der genade. Dan hebben ouders in de doop van hun kinderen een krachtige pleitgrond bij God. Hij is de Hoorder van het gebed.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 juli 2024

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's

Een bloem uit het Paradijs (3)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 juli 2024

Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's