Humor

Tot ik in de Zomervilla een kinderliedje zong voor een bewoner en hij demonstratief beide vingers in zijn oren stopte. Dat was even duidelijk als een jury bij een talentenshow die adviseert om je droom om zanger te worden op te geven.

Op mijn werk in een andere zorginstelling hadden we het tijdens de maaltijd eens over naar de kapper gaan. Ik vertelde dat ik de avond ervoor mijn eigen haar had geknipt voor de spiegel. Hierop reageerde een bewoonster direct: ‘Ja, dat kun je wel zien. Jij mag nooit aan mijn haar zitten.’ Een voorval waar ik nog steeds hartelijk om kan lachen.

De bewoners van de Zomervilla houden vooral van slapstick. Wanneer iemand struikelt of ergens tegenaan loopt kan dat leiden tot grote hilariteit. En omdat veel jongeren qua ontwikkeling het niveau hebben van een klein kind, is ook een spelletje als kiekeboe een gegarandeerd succes.

In de Zomervilla heb ik voor het eerst kennisgemaakt met de filmpjes van Juf Roos. Een dame in een rode jurk die rondjes draait en liedjes zingt. De liedjes zijn simpel en aanstekelijk. Ik moet regelmatig op mijn tong bijten om te voorkomen dat ik enthousiast mee ga zingen.

Columnist Martijn de Bonte maakte een carrièreswitch, van hoofdredacteur bij Eilanden-Nieuws naar zorgmedewerker. Hij schrijft wekelijks over het roer omgooien en over werken in de gehandicaptenzorg. Martijn woont op het eiland en is werkzaam bij Halte Zomervilla, een woning en logeerhuis voor ernstig meervoudig gehandicapte jongeren in Nieuw-Beijerland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen