Meer of minder werken?

Een vriend heeft op Whatsapp als omschrijving ‘Werk om te leven, leef niet om te werken’. Desondanks staat hij iedere werkdag voor zes uur naast zijn bed om te gaan werken. De praktijk is weerbarstig. Als het gaat over het vinden van een balans tussen werk en privé is het spijtlijstje interessant. Een Australische dame die in een hospice werkte sprak met mensen in de laatste fase van het leven. Ze vroeg de ouderen waar ze spijt van hadden in hun leven en maakte een top vijf met de meest genoemde punten. Op nummer twee staat: “Had ik maar niet zo hard gewerkt, dan had ik meer tijd gehad voor mijn gezin en andere geliefden.” Daar moest ik aan denken toen ik op donderdagavond in de supermarkt twee mannen van een jaar of veertig met elkaar hoorde praten. De een was gehuld in werkkleding. De ander deed boodschappen in zijn nette kloffie en vroeg aan de werker: Hoe gaat het? “Druk, druk, druk, antwoordde hij snel. “Deze week heb ik al zestig uur gewerkt. Ik ben alleen thuis om te slapen.” De ‘kantoorman’ stelde aan het eind van het gesprek voor om binnenkort eens bij elkaar op visite te gaan om bij te praten. De werkman antwoordde verrassend eerlijk: “Ik kan nu wel ja zeggen, maar dat komt er toch niet van. Ik ben veel te druk met werken.” De ander mompelde wat verslagen “Succes dan maar”. Daarna sloegen ze allebei een ander pad in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen