Beschermwaardig leven

In de ‘Week van het leven’ worden we ieder jaar weer stilgezet bij het hoge aantal abortussen in ons land. Jaarlijks worden meer dan 30.000 jonge levens in de moederschoot gedood. Ten hemel schreiend! De maatschappelijke acceptatie van abortus zet zich onverminderd voort. De abortuspil komt makkelijker beschikbaar, zodat men een zwangerschap nog eenvoudiger kan afbreken. Nu wordt een abortus al vergeleken met een tandheelkundige behandeling: je ziet er tegenop, maar na een moeilijk moment ligt dat weer achter je, om het zo snel mogelijk te vergeten. Straks wordt een abortus vergeleken met het nemen van een paracetamol tegen hoofdpijn. Het stelt niets meer voor. De vrije seksuele moraal moet ongeremd de ruimte krijgen, al kost dat je huwelijk of al moet er een moord voor worden begaan. Denk ook aan de gewelddadige videoclip ‘Kill the baby’ waarin een Rotterdams rock-duo liet zien hoe je een ongeboren baby om het leven kan brengen. De autoriteiten en de media reageerden hier nauwelijks op. Laten we er geen doekjes om winden: het beëindigen van ongeboren leven is moord en dus in strijd met Gods geboden.

Echo

In dit licht hebben we ook gemengde gevoelens bij de 20-weken echo. Zo’n echo lijkt onschuldig, maar als de dokter toch wat afwijkingen meent te zien, kan de druk worden opgebouwd het jonge leven niet geboren te laten worden. Dan wordt een beroep gedaan op ons geweten! We mogen een leven niet zelf beëindigen. We moeten ook niet vergeten dat een dokter zich kan vergissen. Er zijn al heel wat kinderen geboren zonder de handicap(s) die de dokter vreesde en we kennen ook de voorbeelden dat de dokter zich zelfs in het geslacht van het kindje had vergist. Onlangs werd een vrouw in het ziekenhuis opgenomen, waar het kindje zich na 23 weken zwangerschap aankondigde. Het Nederlandse ziekenhuis gaf aan dat de protocollen het niet toelieten om levensreddend op te treden bij een baby die nog geen 24 weken in de baarmoeder leefde. Tot 24 weken mogen er immers abortussen worden uitgevoerd. De zwangere vrouw en haar echtgenoot lieten zich niet afschrikken door deze kille logica. De moeder werd vervoerd naar een ziekenhuis in Keulen, waar het jonge leven ter wereld kwam en alle zorg kreeg die het nodig had.

Maatschappelijke druk

‘Als je de hemel afschaft, dan moet het op aarde perfect zijn’, zo zei de bekende Belgische psychiater en hoogleraar Dirk de Wachter ooit. Hij doelde op de enorme druk op het zoeken naar volmaaktheid op aarde, wat tot veel psychische klachten leidt. Maar het gevolg is wel dat velen van mening zijn dat er geen onvolmaakte kinderen mogen worden geboren. Daarbij gaat het niet alleen om de ‘kwaliteit van leven’, zoals men dat netjes denkt te zeggen, maar ook om de kosten die afwijkingen en handicaps met zich meebrengen. Het geld wat men wil besparen kan men dan besteden aan bizarre ingrepen om andere mensen te vervolmaken, van borstvergrotingen tot complete transities naar een ander geslacht. We gaan daar nu niet verder op in, maar willen de argumenten voor de beschermwaardigheid van het leven nog eens voor het voetlicht halen, om onze lezers te wapenen tegen de maatschappelijke opinie op het thema abortus.

Algemene argumenten

Er zijn goede argumenten aan te voeren voor de beschermwaardigheid van het leven vanaf het allereerste begin. Een kind dat zich ontwikkelt in de moederschoot is een mens. Het volledige DNA is aanwezig vanaf het moment dat een zaadcel zich met een eicel verenigt tot een nieuw, volkomen uniek menselijk wezen. Een tweede reden om met dit nog ongeboren kind uiterst behoedzaam om te gaan is de plicht tot barmhartigheid, een belangrijke, algemeen-menselijke waarde. De barmhartigheid van een samenleving is af te meten aan de wijze waarop haar leden omgaan met de meest kwetsbaren in hun midden. Er is nog een algemeen-geldend argument. We horen veel over de rechten van de mens en de rechten van de vrouw. Wat zijn de rechten van het ongeboren kind? Het lijkt er op dat abortus is geworden tot het belangrijkste vrouwenrecht. Dat mag kennelijk levens kosten.

Als het uitdragen van een ongewenste zwangerschap zou leiden tot een gefrustreerde moeder, als de zogenaamde kwaliteit van leven de doorslag geeft en als wij kunnen bepalen wat kwaliteit is en wat niet, waarom zouden we de grens van het mogen doden dan niet verleggen tot een jaar na de geboorte, tot twaalf jaar na de geboorte en ga zo maar door? Het is eigenlijk niet te bevatten dat men juist in deze tijd voluit inzet op het promoten van abortus. De medische wetenschap is immers in staat om vroeggeboren kinderen steeds jonger in leven te houden en zelfs operaties te verrichten op kinderen in de moederschoot.

Bijbelse argumenten

Belangrijker dan deze algemene argumenten zijn de Bijbelse argumenten. In de eerste plaats kunnen we denken aan het geloof in God de Schepper. Over de schepping van de mens lezen wij op de eerste bladzijde van de Bijbel. En God zeide: Laat Ons mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis (…) En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld Gods schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen (Gen. 1:26-27). Indrukwekkend is ook de belijdenis van Job: Hebt Gij mij niet als melk gegoten en mij als een kaas doen runnen? Met vel en vlees hebt Gij mij bekleed, met beenderen ook en zenuwen hebt Gij mij samengevlochten. Benevens het leven hebt Gij weldadigheid aan mij gedaan, en Uw opzicht heeft mijn geest bewaard (Job 10:10-12). Gods Woord laat hier zien dat het doden van een kind in de moederschoot niet minder is dan het doden van een beelddrager van God.

Een tweede argument is de bezieling van het leven. Dat het leven vanaf het prille begin bezield is, wordt onder meer duidelijk uit de lofzang van David in Psalm 139: Want Gij bezit mijn nieren, Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt. Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken; ook weet het mijn ziel zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben in de nederste delen der aarde. Uw ogen hebben mijn ongeformeerde klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was (Ps. 139:13-16). Nog duidelijker zijn de woorden van Elisabet bij haar ontmoeting met haar nicht Maria: En vanwaar komt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt? (Lukas 1:43). Let erop dat Jezus, het ongeboren Kind van Maria, op dat moment nog maar kort daarvóór in haar moederschoot is ontvangen. En toch noemt Elisabet deze ‘Embryo’ al ‘haar Heere’!

Het gaat bij een ongeboren kind dus altijd om meer dan een klompje cellen. Wie zo’n kind doodt of laat doden, scheurt Gods borduurwerk uiteen. Hij treft een mens in het hart, een mens van vlees en bloed, een mens met lichaam en ziel.

In de derde plaats noemen we de plicht om lief te hebben. Die plicht blijkt niet alleen uit het zesde gebod van Gods wet: Gij zult niet doodslaan (Ex. 20:13), maar ook uit de samenvatting van deze wet door de Heere Jezus Christus. Gevraagd naar het grootste van alle geboden, zegt Hij het volgende: Gij zult liefhebben den Heere uw God met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven (Matth. 22:37-39). Het is liefde die ons drijft om op te komen voor het ongeboren leven. Het is diezelfde liefde die ons dringt om alle mogelijke hulp te geven aan een moeder die voor haar kindje kiest en om te bidden voor anderen die dat niet doen.

Kies dan het leven!

Nu zeggen velen dat het bij een kind in de moederschoot slechts om een ‘vrucht’ gaat, dat zo’n vrucht nog geen volwaardig mens is, dat het geen rechtspersoonlijkheid heeft, enz. We moeten dan echter wel beseffen dat er hooguit een gradueel, maar geen principieel verschil bestaat tussen het doden van een kind in de moederschoot en het doden van datzelfde kind buiten de moederschoot. Het verschil bedraagt misschien een paar uur, een paar weken of een paar maanden, maar het is nooit meer dan een tijdsverschil. Het gaat altijd over een levend wezen, een mensenkind. Vanuit de Bijbel komt tot iedereen de volgende, diep-ernstige en bewogen oproep: Zie, ik heb u heden voorgesteld het leven en het goede, en de dood en het kwade. (…) Kies dan het leven, opdat gij leeft, gij en uw zaad! (Deut. 30:15 en 19b).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen