De hand aan de ploeg

Nu komt de r weer in de maand. In het verleden bracht dat voor mij als drogist weer de verkoop van levertraan! Vooral de ouderen onder ons hebben aan dit gezonde ‘winterproduct’ vaak nog bittere herinneringen. Maar nu betekent de maand september dat na de rust van de zomer het ‘winterwerk’ in de kerkelijke gemeente weer wacht. De kerkbodes geven het aan: De zondagsschool is weer gestart. De catechisaties gaan weer beginnen. Er worden weer huisbezoeken afgesproken. Het verenigingsleven komt weer op gang. Het kerkenwerk neemt in alle facetten weer een aanvang.

De noodzaak

In zijn brief aan Timótheüs schrijft Paulus over het ontzettende bederf in de laatste dagen (2 Tim. 3 en 4). Maar ook spoort hij aan tot vasthouden aan de Schriften en aan de gezonde leer. De opdracht, voor de ambtsdragers en alle werkers in het verenigingsleven is: Draag het Woord uit; houd aan tijdig en ontijdig, weerleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer. Deze opwekking is heel nodig. Want er zal een tijd zijn, wanneer de mensen de gezonde leer niet zullen verdragen, maar ketelachtig (zoeken naar iets nieuws) zijnde van gehoor, zullen zij leraars zoeken naar hun eigen begeerlijkheden. En hun gehoor van de waarheid afwenden! Maar gij, die staat aan het begin van de arbeid op de akker van de gemeente, wees wakker(!) in alles, lijd verdrukkingen; doe het werk van een evangelist; maak dat men

Huisbezoek

Een belangrijke taak in de komende maanden is - naast catechese - ook het huisbezoek. Huisbezoek ontvangen is niet altijd gemakkelijk. Huisbezoek doen is dat evenmin. Het opzien is groot. Ambtsdrager en gemeentelid zijn samen op weg naar de rechterstoel van Christus, samen op reis naar de eeuwigheid. Dit legt zoveel gewicht op het bezoek. Naast de vragen over de persoonlijke en de gezinsomstandigheden gaat het bezoek toch vooral over de vraag, gericht op het hart: Wat is uw en jouw enige troost in leven en in sterven? De ernstige vraag moet zijn: Wat heeft de prediking van het Evangelie uitgewerkt? Want het is een reuk des doods ten dode, of een reuk des levens ten leven. Er is geen tussenweg.

Daarom is het gebed voorafgaande aan het huisbezoek zo noodzakelijk. De ambtsdragers buigen voordat zij van huis gaan hun knieën. Buigen u en jij ook de knieën voordat de broeders aanbellen? Met de bede of de Heere in het bezoek wil meekomen!

Onbekwaam

Het werk is niet alleen veel, maar vooral uiterst verantwoordelijk. Wat kan het opzien groot zijn in het hart van de ambtsdragers, maar ook bij de leiding van de verenigingen en de zondagsschool. Wat kan de onbekwaamheid persoonlijk worden gevoeld! Wie is tot deze dingen bekwaam?

De Heere Jezus heeft het Zijn discipelen (en in hen alle ambtsdragers) voorgehouden: Zonder Mij kunt gij niets doen (Joh. 15:5). Niets, helemaal niets. Maar ook wekt Hij, de grote Ambtsdrager, de Zijnen op: Ik ben de Wijnstok en gij de ranken; die in Mij blijft en Ik in hem, die draagt veel vrucht.

Hoe onmisbaar nodig is bij dit werk de zegen van de HEERE. Daartoe is een biddende gemeente onmisbaar: Wij bidden U, verleen hun meer en meer zodanige gaven, als hun in hun bediening nodig zijn; de gave van wijsheid, van kloekheid, van onderscheiding en van weldadigheid. Opdat Uw heilige Naam daardoor grootgemaakt wordt en het Rijk van Uw Zoon Christus bevorderd mag worden! Mag u en jij zo’n lastdager in de gemeente zijn?

Ons werk in Gods Koninkrijk is wel vol gebrek, maar dit werk is nooit zonder verwachting! ‘Is er een handvol koren in het land op de hoogte der bergen, de vrucht daarvan zal ruisen als de Libanon’ (Ps. 72:16). De opdracht is: zaaien, planten en natmaken. Drie werkzaamheden voor de ambtsdragers, de jufs en de meesters van de zondagsschool, voor de leiding van de verschillende verenigingen. Het zal God zijn, Die de wasdom geeft. Aan de arbeid, op hoop van zegen! De hand van de Knecht van de Vader staat garant. ‘Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien, Hij zal de dagen verlengen en het welbehagen des HEEREN zal door Zijn hand gelukkiglijk voortgaan’ (Jes. 53:10).

Muren van Jeruzalem

De Heere bouwt Zijn gemeente. Het is ten diepste niet ons werk, maar Zijn werk. Het werk van de drie-enige God. Dat was ook de geloofsovertuiging van Nehemia toen hij ging bouwen aan de muren van Jeruzalem. De vijanden waren veel en sterk. Net als in dit komende seizoen. Maar: ‘God van de hemel, Die zal het ons doen gelukken, en wij, Zijn knechten, zullen ons opmaken en bouwen’ (Neh. 2:20). Eerst ziet Nehemia omhoog. Het is God Die Zijn zegen geven zal en Die zorgt voor de voortgang van Zijn werk. Daarom gaan mensen uit het stof aan het werk in de gemeente, omdat de Heere bezig is met Zijn werk. Het gaat om het werk van God dat Hij doet door Zijn Woord en Geest. Dat is bemoedigend en geeft aan dat dit werk in Zijn Koninkrijk nooit tevergeefs is.

Paulus besluit zijn rijke hoofdstuk over de opstanding van Jezus Christus met een opdracht en een belofte voor het kerkelijk werk, ook in het seizoen 2023-2024: ‘Zo dan, mijn geliefde broeders, zijt standvastig, onbeweeglijk, altijd overvloedig zijnde in het werk des Heeren, als die weet dat uw arbeid niet ijdel is in de Heere’ (1 Kor. 15:58).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen