Een leeg klaslokaal

Op 23 augustus berichtte het Reformatorisch Dagblad dat het christelijk onderwijs in Nederland kampt met forse personeelstekorten. Voor sommige scholen is het een hele klus om de lesroosters rond te krijgen. Dat is hier niet anders. Laten we zuinig zijn op ‘onze teachers’, zoals ze nogal eens genoemd worden.

Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om opnieuw onze welgemeende dank uit te spreken voor de nimmer aflatende financiële steun die er jaarlijks vanuit Nederland is voor de scholen in Noord-Amerika. Gelden die vanuit het deputaatschap voor Bijzondere Noden worden geschonken, worden hier zorgvuldig verdeeld, al naargelang de financiële nood van een school (of van de ouders) is. Een deel van de scholen hier moet het jaarlijkse budget tot op de laatste cent zelf bekostigen. In Nederland is dit bijna niet in te denken, hoewel, het kán in Nederland ook zover komen!

Vrijheid van onderwijs

Het is een grote zegen dat er nog vrijheid van onderwijs is, maar zeker in Noord-Amerika hangt daar wel een prijskaartje aan. Laten we er maar mee omgaan zoals Naboth deed met de erve van zijn vaderen (1 Kon. 21). Naboth gaf het niet over in de handen van de goddeloze Achab, maar dat kostte hem wel zijn leven.

Ook vandaag de dag wordt de druk opgevoerd, als het gaat over onderwijs gegrond op Schrift en belijdenis: ‘Geef mij uw wijngaard, opdat hij mij zij tot een kruidhof, … en ik zal u daarvoor geven een wijngaard die beter is dan die’. Deze woorden hebben we onlangs als uitgangspunt genomen op de bidstond voor de ‘teachers-conference’ (die na een onderbreking van enkele jaren vanwege Covid opnieuw gehouden werd). Het is een enorme organisatie om zo’n bijeenkomst te organiseren. Er moeten vele duizenden kilometers voor worden gereisd. De deelnemers moeten allemaal onderdak hebben. Er moeten maaltijden beschikbaar zijn en workshops worden georganiseerd. Het deed één van de schooldirecteuren de komische opmerking maken dat het ongeveer om de twaalf jaar ‘hun’ beurt is. De tussentijd is dus net lang genoeg om te vergeten hoeveel werk het met zich meebrengt. Het was weldadig om vanuit het gehele continent leerkrachten te ontmoeten.

Theologische School

Over onderwijs gesproken, ik mag niet voorbijgaan aan een andere school. Die werd hier onlangs niet opgeheven, maar wel gesloten. Nu student P. Kleijer bevestigd is tot predikant te Lethbridge is onze Theologische School nu (hopelijk tijdelijk) gesloten. Dat is aangrijpend. Het betekent dat er de komende vier jaar geen studenten afkomen. Laten we maar niet teveel redeneren, maar we schrijven dit wel met droefheid en zorg. De Heere heeft door de jaren heen altijd trouw voor ons kerkverband gezorgd, maar een leeg klaslokaal doet wel pijn. In Nederland mochten vijf nieuwe studenten worden aangenomen, hier is het klaslokaal leeg. Mogen we ook deze nood bij u aanbevelen in de gebeden? Geve de Heere des oogstes arbeiders in Zijn wijngaard.

De afstanden zijn hier groot. Maar als de God van Zijn knechten Zijn hand intrekt, mocht het ons wel brengen tot het bewenen van een afstand die meer pijn zou moeten doen dan nu soms het geval lijkt. Met andere woorden, laten we niet wennen aan ledige kansels. Er zijn gemeenten, ook in Nederland, die jaren achtereen vacant zijn, of die nog nooit een eigen herder en leraar hebben gehad.

We bevelen het onderwijs aan onze kinderen en kleinkinderen in uw voorbede aan. Mochten we samen in een doorleefde nood de God aller genade meer aanlopen als een waterstroom. Hij wil er om gebeden zijn. Het is toch Zijn zaak en het gaat toch om Zijn Naam? God geve het, om Zijns verbonds wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen